Er zijn geen regels die je moet volgen, niemand heeft alle antwoorden en er is geen handboek voor een gelukkig leven. Hoe graag we dat soms ook hadden gewild, het is er simpelweg niet. Wel leren we vanzelf wat wel en niet werkt. Waar we wel en niet gelukkig van worden. Door vooral veel te vallen, veel verkeerde keuzes te maken en daarna weer op te staan. Om er telkens ietsje wijzer uit te komen. 

Ook ik heb inmiddels een beter beeld van wat mij wel en niet gelukkig maakt. Dat betekent niet dat ik altijd voor het juiste kies of dat mijn emoties er nooit meer voor zorgen dat ik weer een totaal andere afslag neem. Dat gebeurt nog wel eens, maar het scheelt wel om steeds beter te weten waar je gelukkiger van wordt. Hoe meer ik hier mij bewust van wordt, hoe makkelijker ik het vind om naar dit gevoel te luisteren en ik dus ook de juiste keuzes voor mijzelf kan maken.

Wat je gelukkig maakt is natuurlijk heel persoonlijk. Zolang je niemand pijn doet, kun je hier ook eigenlijk niets fout in doen. In deze blog deel ik een aantal dingen die voor mij echt bijdragen aan een gelukkig leven en waar ik ongetwijfeld niet de enige in ben.  

♥ Intrinsieke motivatie
Het is natuurlijk best een open deur dat het geen voldoening geeft als je iets doet voor het geld of andere fijne bijkomstigheden, maar in de praktijk kan het best lastig zijn om hier ook echt een weloverwogen keuze in te maken. Toch is het bij bijna iedereen zo dat het minder plezier oplevert als je iets niet puur vanuit je eigen wil onderneemt en is het dus ook moeilijker om dat vol te houden. In plaats van dat je elke dag aan jouw eigen behoeftes voldoet, werk je toe naar een soort einddoel, dat maakt de reis daarheen juist zwaarder. Dat gaat natuurlijk niet alleen over geld of spullen, maar ook over bijvoorbeeld andermans behoeftes.

Stel, je doet iets puur en alleen omdat iemand anders dat graag wil, maar eigenlijk heb jij er totaal geen zin in. Vaak kost het dan drie keer zo veel moeite en denk ik dat iedereen stiekem hier iets voor terug verlangt. Terwijl er ook momenten zijn waarop jij het echt heel fijn en belangrijk vind om iets voor iemand te betekenen, om iets toe te kunnen voegen, puur omdat jij het belangrijk vind. Dat is niet egoïstisch, dat is intrinsieke motivatie. Iets zal dan veel makkelijker gaan en je zult minder verwachtingen hebben van elkaar omdat het je al voldoening geeft om iets te kunnen doen voor iemand. Ook zal de taak dan minder moeite kosten en minder van je vragen. 

♥ Bevestiging van binnenuit
Dit is misschien voor velen een herkenbaar punt, voor mij in ieder geval wel. Jaren lang probeerde ik alle bevestiging uit anderen te halen. Door mijzelf te vergelijken, door ernaar te blijven vragen en op alle mogelijke manieren te checken of ik wel goed genoeg was. Nog steeds is dat iets waar ik op moet letten. Het vervelende is dat dit de allerkortste bevestiging-boog is die er bestaat. Omdat het vanuit de ander komt, dat complimentje bijvoorbeeld, voel je het niet zelf. Je hoort het en je probeert het wel in je op te nemen, maar je ziet het zelf misschien niet zo. Daardoor moet die bevestiging aangeleverd blijven worden en verdwijnt het in een bodemloze put. 

Die zoektocht naar bevestiging vanuit jezelf duurt veel langer en kost meer energie, daarom is dat ook lastiger om voor te kiezen. Daarbij komt denk ik ook dat echte bevestiging gaat over de binnenkant. Ik vond dat heel moeilijk om als ‘genoeg’ te zien, om mijzelf daarin als goed genoeg te zien. Die zoektocht duurde langer maar gaf veel meer voldoening dan alle complimentjes van de wereld. Door bijvoorbeeld alleen op reis te gaan merkte ik hoe goed ik mijzelf kon vermaken, hoe ik kon genieten van nieuwe dingen en hoe makkelijk ik nieuwe contacten legde. Dingen die ik eigenlijk heel erg fijn vond van mijzelf en waar ik echt iets aan had. Die eigenschappen maken mijn dagen leuker, dus die eigenschappen zijn het waard om op te focussen. Zulke eigenschappen en kenmerken heb jij ook, kenmerken waar je echt mee verder komt en die jou eigen maken. Die kenmerken van jou, die krachten, maken jouw leven leuker dan een perfect gezicht of een perfect lichaam. 

♥ Zelf verantwoordelijkheid nemen
Als ik eerlijk ben denk ik dat er wel een periode is geweest waarbij veel van mijn acties een schreeuw om hulp waren. Ik had het gevoel niets te kunnen doen, dat alles mij overkwam en alles voelde zo heftig dat ik er niet mee om kon gaan. Ik wilde gered worden. Ik wilde opgepakt worden en beter gemaakt worden. Het is niet gek en zeker niet verkeerd om dat te verlangen en een daar een periode op te wachten. Maar ik had veel meer aan de periode die erna kwam, toen ik besefte dat dat helemaal niet ging gebeuren. Dat vond ik hard en teleurstellend, maar tegelijkertijd heb ik mij daarna veel gelukkig gevoeld. 

Als ik zelf verantwoordelijk ben, als ik de enige ben die mijzelf en de situatie kan veranderen, dan kan dus alles. Tegelijkertijd is het doodeng, want door jezelf teleurgesteld worden voelt veel erger dan door iemand anders teleurgesteld te worden, maar doordat het geluk in mijn handen lag hoefde ik dus niet meer te wachten. Ik voelde mij niet langer afhankelijk van anderen en dus hoefde ook niets meer in de weg te staan. Ik was de enige die het mijzelf moeilijk maakte, dus ik was ook de enige die het zo makkelijk mogelijk voor mijzelf kon proberen te maken. Ik was degene die mijn leven leuk moest maken, dat voelde eng maar ontzettend bevrijdend. Het werd toen ook veel makkelijker om voor mijzelf te kiezen en mijzelf af en toe bovenaan mijn prioriteiten lijstje te zetten. Ik was tenslotte eindverantwoordelijke. 

Het is misschien een wat kinderlijke gedachte, maar het idee dat alles mogelijk is zolang ik het maar wil is wel iets wat mij elke dag gelukkig maakt. Door zo min mogelijk valse verachtingen te hebben van anderen en mijzelf verantwoordelijk te houden voor mijn eigen geluk, voel ik mij nooit meer een slachtoffer. Er is niets dat ik niet aankan. Nee, in de praktijk is dat niet altijd zo, maar ik vind het een prachtig streven wat mij elke dag kracht geeft. 

♥ Dankbaar zijn
Dit is natuurlijk iets heel groots en een beetje vaag misschien, maar ik probeer dit zelf te betrekken op hele kleine dingen. Ik ben zelf soms geneigd om te bedenken wat ik allemaal (nog) niet heb, wat er ontbreekt in mijn leven of waar ik nog in tekort schiet. Het kan helpen om soms stil te staan bij waar je naartoe wilt streven, maar misschien vergeet je dan echt te beseffen wat je allemaal wél kan en hebt. Al die dingen neem je vaak voor lief en het euforische gevoel daarover slijt, dat is ook logisch. Maar er is niets fijners dan dat dankbare gevoel over alles in je leven weer eens bewust omhoog te halen. 

Op hele kleine dingen kan dit dus ook, bijvoorbeeld mijn kledingkast. Zodra er een nieuwe collectie uit is van één van mijn lievelingsmerken, zie ik altijd wat ik nog moet hebben. Ik vergeet gewoon soms hoeveel leuke kleding ik al heb en ben alleen maar gefocust op wat er nog bij moet. Door dit bewust om te draaien en de focus te leggen op wat ik allemaal wél heb, wordt wat ik heb ineens weer veel leuker en kan ik dat meer waarderen. Alles wat ik heb voldoet eigenlijk al, het is al goed genoeg. Dit mini-kleding-voorbeeldje is iets wat ik kan betrekken op eigenlijk alles in mijn leven en dat helpt soms.

♥ Vooruit kijken
Ik denk dat niemand opzettelijk blijft hangen in het verleden, maar dat echt loslaten voor velen wel een uitdaging is. Voor mij net zo. Alles wat er gebeurt in je leven vormt je en maakt je tot wie je nu bent. Dat kan natuurlijk iets heel krachtigs en positiefs zijn, maar het kan je er ook van weerhouden om vooruit te kijken. Ik las ooit: 'Als je vasthoudt aan het verleden, doe je jezelf eigenlijk pijn op dit moment.' Dat is iets waar ik mijzelf nog altijd aan herinner. 

Heel logisch dat grote gebeurtenissen in het verleden een enorme impact op je hebben, tot op de dag van vandaag. Je doet jezelf te kort als je dat jouw leven laat bepalen, maar ik weet ook dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan. Vaak kan ik ook dit betrekken op veel kleinere dingen. Ik kan ontzettend balen van die fout die ik gemaakt heb op werk of die ruzie die ik laatst had, maar door mijzelf eraan te blijven herinneren voel ik mij alleen maar ongelukkig. Er komt altijd een punt waarop je jezelf mag vergeven voor wat er gebeurd is en je echt weer vooruit mag kijken, want dat maakt het leven gewoon een stuk fijner. Je leeft namelijk niet in het verleden maar in het nu, dus mag je het nu zo leuk mogelijk maken.

Wat maakt jou gelukkig?

Fotografie: garonpiceli