Ik loop door de stad en voel me met elke stap onrustiger worden. Aan het einde van de winkelstraat, verblind door al die flitsende etalages, is het uiteindelijk niet meer te houden. Alles moet anders! Alles moet anders, nieuwer en beter. Ja, vooral beter, en wel nu! Die ochtend had ik vrijwel niets extra’s nodig in mijn leven, maar nu wil ik niet alleen een nieuwe trui, maar een compleet nieuwe garderobe. En eigenlijk, als we toch bezig zijn, een compleet nieuw en flitsender leven! Alles kan ineens ook beter voor mijn gevoel en dat begint bij iets nieuws proberen of iets nieuws aanschaffen. Zo verlies ik mij zo nu en dan in de illusie van nieuwigheid.

Het is alleen maar nieuw

Op dat moment verwar ik 'nieuw' met 'beter'. Dat iets nieuw is, betekent niet dat het beter is dan wat je al had. Niemand zegt dat dit nieuwe iets toevoegt of dat iets erop vooruitgegaan is. Het is vooral nieuw; minder oud. Dat maakt het hooguit frisser? Schoner? Een schone lei...?

Het oude ken ik al. Die kleren, die bank, dat kapsel. Ik ken het allemaal al. Ik ben het vaak zat en ik voel me er vandaag - blijkbaar - totaal niet meer goed bij. Ik ben op zoek naar een goed gevoel en misschien ook wel naar die schone lei. Wie wil er nou niet af en toe helemaal opnieuw beginnen? Een nieuw begin, met nieuwe kansen, gewoon nu ik er even zo aan toe ben. Maar we weten allemaal dat dat niet kan, niet écht. Dus is soms het hoogst haalbare om je omgeving, je uiterlijk en je kleding te vernieuwen. Om er dan maar zo nieuw en fris mogelijk uit te zien. Ja, aan het einde van de winkelstraat wil ik dat die schone lei, die ogenschijnlijk beter versie van mezelf, van me afdruipt!

Ik wil gevoelsmatig niet alleen mijn oude truien, maar hele schepen achter mij verbranden. Mijn verleden is uitgewist en die vervelende karaktertrekjes - waar mijn vriend mij vanmorgen nog op wees - die verdwijnen als sneeuw voor de zon in deze mooie, nieuwe jas! Of daarmee dan ook alles beter is geworden? Ik betwijfel het, het is vooral nieuw. En nieuw voelt soms fijn. Want dan ligt gevoelsmatig alles weer open en kan ik hopelijk voor dat moment - zolang het nog nieuw is - anders naar mezelf kijken.

We consumeren onszelf

Het voelt soms alsof ik een ondankbare consument ben van mezelf. Vaak genoeg kijk ik nog naar wat ik níet heb en anderen wel. Of naar wat er beter kan of mooier moet. En de momenten dat ik er niet zo mee bezig ben, ben ik er wel gevoelig voor als een flitsend, nieuw en 'beter' leven via de etalages op me afgegooid wordt. Alsof je jezelf de hele tijd in een nieuw jasje moet willen stoppen en jezelf dus continu moet verbeteren. Maar van wie? En voor wie? Wat is dan precies beter? Of betekent dat 'beter dan de rest'?

Je vergelijkt al snel je eigen leven - waar nu van alles aan mankeert - met de illusie van een beter leven. Aan dat nieuwe leven en aan de nieuwe spullen mankeert nog niets. Die houden alle schijn van geluk en volmaaktheid in stand. En dat is wat we als mensen - ik in ieder geval wel heel vaak - toch een beetje willen. Terwijl daarmee de focus alleen nog maar meer komt te liggen op wat er (even) niet goed gaat en we niet eens meer oog hebben voor wat er wél goed gaat. Wat we kunnen, wie we zijn en aan wat voor dingen we helemaal niet hoeven te sleutelen. We vergeten wat al goed is en niet beter, of nieuwer hoeft.

Nieuwe mensen

Ik denk dat datzelfde gevoel ook een beetje opgaat voor het opkijken tegen andere mensen. Er komt iemand de kamer binnen die je niet eerder hebt gezien en die persoon maakt misschien een ontzettende indruk op je. Man, wat een sprankelende persoonlijkheid! Die persoon kende je nog niet en alle nieuwe dingen maken voor een eerste keer een indruk op je.

Dat wat mij zo positief verrast aan iemand, wat zo nieuw is voor mij, vergelijk ik dan vaak met mezelf. Wat niet eerlijk is; ik ken mezelf namelijk al. En wat ik bewonder aan een ander, vergelijk ik dan met iets wat ik die dag niet zo geweldig vind van mezelf. Wat ook niet eerlijk is; dat is geen eerlijke vergelijking. Eigenlijk is alles wat je zelf bent en bezit het minst nieuwe wat je op een dag tegen kunt komen. Jij bent het minst nieuw, het minst flitsend en voor jezelf geen schone lei. Maar dat zegt natuurlijk niet dat andere dingen of mensen 'beter' zijn. Nieuw is niet per se beter. En als dat wel zo zou zijn, ben jij voor de ander in ieder geval net zo nieuw en verrassend als andersom. 

Je mag vernieuwen

Maar gooi jezelf daarbij niet weg of denk niet dat alles anders móet aan jou. Er is in de kern niets mis met iets iets nieuws willen, denk ik. Je bent allemaal wel eens toe aan een frisse wind door je haar, door je kast of door je leven. Streven naar iets nieuws en zelfs streven naar beter is helemaal geen schande, alleen is het wel goed om je ervan bewust te zijn waar de grens dan ligt. Verbeteren en vernieuwen kan altijd doorgaan, het stopt nooit. Moet dat dan altijd door blijven gaan? Er is altijd wel iets nieuwers te vinden, dus als jouw eigenwaarde en tevredenheid daar vanafhangt, gaat het dan ooit goed genoeg zijn? Wanneer kan het dan echt over jou gaan, in plaats van het leven dat je om je heen hebt gecreëerd en waar je een goed gevoel uit probeert te halen? 

Investeren in je oude, nieuwe zelf

Wat zou je eigenlijk nodig hebben om dat frisse en vernieuwende gevoel uit jezelf te kunnen halen? Waarschijnlijk is het harder werken dan enkel iets afrekenen bij de kassa, maar daarmee wel een stuk duurzamer en fundamenteler. Er zijn namelijk ook momenten dat ik écht niets nodig heb en niets hoef te veranderen. Gek genoeg zijn dat nooit de momenten vlak na mijn nieuwste aankoop.

Dat is namelijk als ik met vrienden wijn drink op de bank en we in één avond alle wereldproblemen oplossen of spelletjes doen. Als ik spontaan een koffie drink bij mijn vader of in mijn zondagskloffie aanschuif bij mijn moeder. Er hoeft dan even helemaal niets en dat wat er is, is goed genoeg. Maar ook wanneer ik die spannende presentatie tot een goed einde heb gebracht. Of als ik mij met klotsende oksels toch heb ingeschreven voor een nieuwe cursus en ik de eerste les meteen helemaal opbloei. Ook dan hoef ik niets nieuws, want ik heb op die momenten al alles in huis wat ik nodig heb. En ja, ik kijk wel wat ik daarbij aantrek. Lekker belangrijk... Het zijn die momenten die iets doen met je zelfvertrouwen en zelfwaardering, waar geen honderd nieuwe jassen tegenop kunnen! 

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.