Mijn te kleine kleding wegdoen

 

Te kleine topjes, broeken, rokjes en meer. Mijn kledingkast bevat op dit moment kleding wat mij NU past en wat ik nu leuk vind. Soms betrap ik mezelf erop dat ik bij de (veelste) kleine kleding vaak denk: "Laat ik 't maar bewaren... want hopelijk pas ik er over een tijdje weer in." Dit is een potentieel 'gevaarlijke' gedachte, want de kilo's die je ervoor zou moeten afvallen zijn er meer dan genoeg om weer in de eetstoornis mallemolen te belanden.

te kleine kleding

Je kledingkast opruimen in de zin van kleding weg doen wat te klein is, kan moeilijk zijn. Vooral als je moeite hebt met je zelfbeeld en je nog niet goed weet of dit lichaam bij jou past. Ben ik altijd blij met mijn lichaam? Nee absoluut niet! Maar ik zit nu wel op een gezond gewicht wat bij mij past. Ik ben genezen van mijn eetstoornis en toch blijven altijd nog onzekere gedachtes rondom mijn lichaam en gewicht. Ik bestempel dit niet meer als 'eetgestoorde gedachtes' , ik vind het meer onzekere gedachtes die elke vrouw wel heeft.

Soms speelt t weer even op. Dan zie ik een oude lievelingsbroek in de kast en denk ik: Laat ik hem nog eens passen. Dus pak ik de broek, probeer ik me erin te wurmen, terwijl de broek bij mijn bovenbeen blijft steken. "Weer een teleurstelling" Ookal wist ik bij voorhand al dat ik hem niet meer zou passen... Na een aantal van dit soort "teleurstellingen", deed ik hem toch maar weg. En uiteindelijk heb ik zo alles weg gedaan.

Ik ben ervan overtuigd dat ook de 'te kleine maatjes' qua kleding weg doen, te maken heeft met een het afsluiten van een hoofdstuk. Die te kleine kleren staan als het ware voor jouw tijd dat je een eetstoornis had. Een hele nare tijd, met een ongelofelijke strijd met jezelf en je omgeving. Een tijd waarin je er zo hard om vocht om zo dun mogelijk te worden, ookal ging dat ten koste van jezelf. Een tijd waarin je pijn had, angstig was en alles rondom het eten verafschuwde. Waarom is het dan moeilijk om hier een streep onder te zetten en afscheid te nemen van deze periode?

Een eetstoornis loslaten heeft er (ook) mee te maken dat je het jezelf toestaat om goed voor jezelf te zorgen. Dat je jezelf genoeg waard vindt om er te mogen zijn, om uberhaupt te leven en te genieten. En als je zo'n negatief zelfbeeld hebt voelt dat erg ongemakkelijk, onnatuurlijk en eng. Want je zult precies het tegenovergestelde moeten doen, dan wat er in jou koppie omgaat.

En dit is dus (met een heleboel andere dingen!) wat het loslaten van je eetstoornis en van die periode zo moeilijk maakt. Je moet dingen gaan doen die compleet tegen je gevoelens ingaan. Wat mij hierin heel erg heeft geholpen zijn positieve affirmaties. Ookal heb ik dit een paar jaar moeten toepassen voor het echt hielp en ookal had ik er een vreselijke hekel aan, het hielp wel.

throw away too skinny jeans proud2Bme

Maar goed .. terug naar de kledingkast en het wegdoen van de kleine maatjes.  Hoe moeilijk het ook is om de dingen weg te doen, het zal je ongelofelijk opluchten. Je kunt eventueel ook een paar dingen houden, zolang het je maar niet triggert en weer helemaal terug je eetstoornis insleept.

Want natuurlijk hoef je niet alles wat ook maar iets te klein is weg te doen. Vooral als je nog niet stabiel bent is het moeilijk om in te schatten wat je setpoint is. In dit stuk heb ik het ook vooral over kleding van een erg ongezond kleine maat: Maatjes die niet normaal zijn voor jou en wat bij jouw lichaam past. Iets wat je ergens diep van binnen wel weet.

Een aantal manieren om je te kleine kleding weg te doen:

  • Breng ze naar een kringloop winkel
  • Zet ze op marktplaats en haal van het geld wat 't je opbrengt iets waar je je NU lekker in voelt!
  • Geef ze weg
  • Verkoop ze op een rommelmarkt

Hoe is het voor jou om te kleine kleding weg te doen?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

h0neybee - Zaterdag 9 februari 2013 19:13
heb paar dagen geleden m'n 2 allerkleinste broeken weggegooid, het waren echt kindermaten 154 en dat kan gewoon écht niet . dus die zijn nu bij de kringloop en ik hoop dat ze een goed 2e leven krijgen hahaha
Shoebaloo - Zaterdag 9 februari 2013 19:13
Omg!

Of kleren kopen waar je eerst wel in hebt gepast als doel om weer in te passen :O

Ik heb echt moeite met kleren die ik nu niet pas weg doen
P. - Zaterdag 9 februari 2013 19:21
Mijn broeken maatje mini liggen nog steeds in een la. Ze liggen niet meer in mijn kledingkast, maar weg doen is nog wel een stap te ver.
Dolfijn1985 - Zaterdag 9 februari 2013 19:40
Goed van je dat je dat gedaan hebt...
Le Penseur - Zaterdag 9 februari 2013 19:43
Ik vond het ook heel lastig om te kleine kleding weg te doen. Inderdaad omdat ik heel lang stiekem hoopte dat ik er ooit weer in zou passen... Tegelijkertijd schaamde ik me voor een aantal kledingstukken omdat het kindermaatjes waren...

Eind vorig jaar heb ik alles wat mij te klein was meegenomen naar de kledingruilmiddag van Ixta Noa en heb een paar nieuwe kledingstukken mee teruggenomen. De kleding die niemand wilde hebben, is naar de kledingwinkel in het praktijkhuis in Zutphen gegaan.
Valérie - Zaterdag 9 februari 2013 19:47
Ongelooflijk hoe moeilijk het was om die anorexia-kleding weg te doen! Maar de dokter heeft het me sterk aangeraden dus...

Xxx
m - Zaterdag 9 februari 2013 20:15
vreselijk, ik was in een instelling en toen ik weer es thuiskwam had mijn moeder al mijn kleding waarvan ze zeker wist dat het me niet meer pastte...alle kleding dus, naar kerk in nood gedaan.
Ik heb er heel lang mee gezeten, ik had het op mijn manier willen doen.
Ik snapte niet waarom mijn moeder dat niet snapte.
Ik - Zaterdag 9 februari 2013 20:32
Zullen we hier geen kledingmaten noemen? Dat vind ik niet zo fijn om te lezen...

xxx
- Zaterdag 9 februari 2013 20:34
Wow.. Zo herkenbaar..
Heb er zelf ook heeeeeel veel moeite mee gehad, de kinderkleding/maatje-anorexia-kleding heeft heel wat jaren in mijn kast gelegen..
Heb uiteindelijk toch heel veel weg gedaan, op een setje na, dat zit in een doos samen met mijn andere herinneringen aan mijn eetstoornis (foto's, dagboeken e.d.)
Dat kan ik gewoon echt niet weg doen, soms kijk ik er nog in maar niet te vaak want dat triggert me te veel.
Sophia-Lauren - Zaterdag 9 februari 2013 20:41
@m: begrijpelijk dat je het op jou manier had willen doen, ...kan het zijn dat je moeder haar met haar manier, jou zo, uit ~zorg en/of steun~ wou helpen, misschien om het minder lastig voor je te maken??
Heb je het al eens met haar er over durven hebben waarom dit het voor jou zo lastig maakte?
Ook voor alle andere helden , knap en dappere stap en beslissing hoor, Mijn 'No Go 'Kleding staat ook op de planning om een move te maken naar een goed doel!
m - Zaterdag 9 februari 2013 20:45
@ Sophia-Laura, wat ik ook probeer..ze begrijpt het niet, in haar tijd was dat niet, emoties ed. zakelijk, ze ziet alleen dun, dik etc.
Ze denkt nog steeds dat ik iets heb waar geen naam voor is...dus al mijn moeite om uit te leggen dat ik oa een eetstoornis heb is al die jaren voor 'niets' geweest.
Dank voor je wel begrijpen!
m - Zaterdag 9 februari 2013 20:45
@Sophia-Lauren bedoel ik ;)

thattgirl - Zaterdag 9 februari 2013 21:21
Ik hoef me kleding nog niet weg te doen heb kleren van 6 jaar geleden in de klas loggen die ik nu weer pas, dus ik ben blij dat ik het niet heb gegooid
E. - Zaterdag 9 februari 2013 21:30
Bij mij is het voornamelijk kleding dat te groot is geworden wat de deur uit gaat..
sommige dingen zet ik op marktplaats , en andere dingen gaan naar de kringloop of naar naar de kleding'kliko'
Charlotte - Zaterdag 9 februari 2013 22:02
Ik heb laatst een blazertje dat bij mijn armen echt te straks was geworden aan een vriendin gegeven die van zichzelf heel dun is. Voelde echt heel naar, maar ik kon t ding ook echt niet meer aan. Was stiekem wel heel opgelucht met het whatsapp'je waarin ze zei: 'Leuk jasje, ik hou hem graag, maar hij zit wel heel strak bij de armen zeg!'
MM - Zaterdag 9 februari 2013 22:36
hier heb ik idd heel veel moeite mee.. ik heb inmiddels meerdere terugvallen achter de rug waarin ik nieuwe (kleine) kleding heb gekocht omdat ik alles had weggedaan. Nu ben ik sinds een paar maanden weer op gewicht, maar ik durf het niet weg te gooien omdat ik bang ben (en ik merk dat ik het stiekem ook wel hoop) dat ik het ooit weer nodig zal hebben.
Kay - Zaterdag 9 februari 2013 22:41
Ik heb tijdens mijn eetstoornis eigenlijk nooit minimaatjes gekocht. Ik droeg gewoon mijn veel te grote broeken - die ik nu weer normaal pas -. Ik had één broek die ik ooit van mn zus had gekregen die wél heel klein was, maar die heb ik weggedaan omdat ik bang was dat het me zou triggeren. Dat was zeker wel een opluchting!
sarina - Zaterdag 9 februari 2013 23:23
Hee! Ik weet dat dit bijna niks hiermee te maken heet, maar het is zo'n leuke, creatieve en goeie manier om je dromen en wensen helder te houden. Het heet een visionboard. Kijk asjeblieft even op youtube of gewoon zoekmachine op internet, en willen jullie er een artikel over maken? :) kusje'x
Peanutbutter - Zaterdag 9 februari 2013 23:35
In het begin wilde ik de té kleine kleding ook niet wegdoen, want dacht misschien word ik ooit nog een keer zo dun. Gelukkig heb ik alles weggedaan, en denk nu weleens wtf ik met die te kleine kleding moest.
L. - Zondag 10 februari 2013 00:57
Ik heb alles weggedaan
Mar - Zondag 10 februari 2013 06:38
Ik heb jaren kleding bewaard in mijn gezonde maten. Terwijl ik toen overgewicht had, nu heb ik sinds 1 jaar weer een gezond gewicht. En trek dus weer kleding aan van 7-8 jaar geleden. Niet omdat ik het mooi vind, maar omdat ik het zonde vind om geld aan mezelf te besteden. Nu had ik met mijn man afgesproken alle kleding die meer als 2 maten te groot zijn en dus in de overgewicht klasse vallen gooi ik weg. Wat ik graag zou willen bewaren(2 jurkjes) dat heb ik opnieuw gekocht via marktplaats... Heel leuk want nu kan ik namelijk mijn te grote jurkjes toch passend aan!
2bHappy - Zondag 10 februari 2013 10:15
Mijn kinderbroekjes heb ik tijdens het aankomen meteen weggedaan op het moment dat ik merkte: het zit niet lekker meer. Ik wilde die broeken dan ook gewoon niet meer in mijn kast zien omdat ik bang was dat het me zou blijven triggeren, dus alles naar mijn nichtje van 11 gedaan. Juist dat zij ze past liet mij steeds meer inzien dat het niet normaal was dat ik die broeken heb gepast (was toen 23). Verder had ik ook best veel van die grote truien waar ik een legging onder droeg die dus nog wel bleven passen, maar die zoveel triggerende herinneringen met zich meedroegen dat ik die ook tijdens mijn jaarlijkse kast-opruimmoment heb weggegooid. Wat een opluchting was dat!
gien6 - Zondag 10 februari 2013 11:04
wat een fijne reacties! Goed om de herkenning te zien en dat vele meiden hiermee bezig zijn. Ga zo door allen! T mag!xx
Gwendolyn - Zondag 10 februari 2013 11:49
Ja, heel herkenbaar. Ik heb nog steeds een paar kinderbroeken in mijn kast liggen en ook een paar maatjes 0, maar ik durf ze niet weg te doen. Ik overweeg om ze aan mijn nichtje te geven, maar ik weet eigenlijk niet eens of die ze nog wel zou passen. En weg doen vind ik ook zo zonde, heel stom.
L - Zondag 10 februari 2013 12:14
Mijn moeder heeft alles stiekem langzaam opgeruimd tijdens mijn opname.. Hoe dat precies verlopen is.. ik weet het niet. De kleinste maten telkens achtergehouden ofzo en de iets grotere gewassen en meegebracht. Was eigenlijk wel een beetje gepikeerd, want had wel willen zien toen ik op normaal gewicht zat hoe klein het geweest was, maar dat ging dus niet meer. Heb alleen nog enkele foto's uit die tijd. Zo fotogeniek was ik toen niet 8X
S. - Zondag 10 februari 2013 12:37
Die dingen die ik hier lees die moeders doen snap ik eigenlijk best.... ik ben het ermee eens dat het misschien fijner was om het zelf te kunnen doen, maar het is ook een onwijze trigger, zeker omdat je het altijd langer bewaart dan nodig is, en dat vergelijken wordt je echt niet vrolijker van.

Ik heb al mijn kleding die nu te klein is nog wel liggen. Gewoon, om mezelf mee te kwellen eigenlijk. Ik weet dat het stom is, maar ik kan er niet mee ophouden. Ik associeer mn ana periode wel met een hele positieve tijd, ookal weet ik dat het geleid heeft tot mn eetbuistoornis.

dollie - Zondag 10 februari 2013 13:26
wij hebben een klerenbak waar wij die in kunnen doen en dat gaat dan na andere landen toe of na arme gezinnen die dat kunnen gebruiken.
mijn moeder laat dit mijzelf doen en ik kan dat dan op mijn tempo zelf beslissen als ik die weg doe of niet.
maar ik had met haar afgesproken alle broeken die mij teklein zijn direct weg tedoen om dat teverkomen dat ik terug ga na die maat.
Lexii - Zondag 10 februari 2013 17:53
Ja! Ik kan het volledig beamen. Het doet je echt goed als je die te kleine kleding eindelijk weggooit en ruimte maakt in je kast voor kleding die mooi is én lekker zit.

In oktober heb ik mijn kledingkast uitgemest. Samen met mijn zusje. De meeste dingen niet eens meer aan gedaan om 'te kijken of het stiekem nog wel past'.
Veel is naar de kringloop gegaan, een leuk bloesje naar mijn zusje, een hele mooie skinny naar een vriendinnetje van mijn zusje.

En ik? Ik ging de Mexx in om geweldige leuke mooie shirtjes broeken en truien te kopen. Die a) bij mij pasten qua stijl, b) bij mij pasten qua 'grown up and be an adult', en c) mij pasten qua maat.

En straks? Heb ik weer een paar weekjes vrij en ga ik de lente/zomer-kleding eens aanvullen. ;-)
kimmie32 - Zondag 10 februari 2013 20:00
Zo herkenbaar!!
Ben van Morbide Obesitas naar ondergewicht gegaan.
Ben herstellende van Boulimia.
Had op een gegeven moment zo n ondergewicht dat zelfs mijn nichtje van 8 zei dat ik er echt niet mooi uitzag.
Hoewel je gezonde verstand weet dat het beter is dat je bij bent gekomen en je voelt je lichamelijk ook beter, spreekt mijn "Boulimia verstand" ook nog wel.
Dus ik ook hoop er nog in te gaan passen ooit maar ga morgen toch heel verstandelijk de grote kledingschoonmaak houden.
Wish me Luck x
Sophia-Lauren - Zondag 10 februari 2013 20:26
@Lexii: Knap zeg! Mooi dat je zo kordaat hebt kunnen Doorpakken! Moeilijk , maar potverredikkemie Wel gedaan! --> Ga jezelf maar fijn verwennen met een mooie nieuwe Garderobe!! Have Fun! :)
L - Zondag 10 februari 2013 22:10
@ S: ik begrijp mn moeder ook wel hoor.. ;)
Misschien jouw mam vragen je ook te helpen dan, als jij alles nog hebt liggen om je te kwellen?? Haha!

@ Kimmie32: succes dan!
Cherryberry - Zondag 10 februari 2013 22:53
Mijn halve kleding kast is te klein, ik wil het ook niet weg doen omdat ik ergens heel erg hoop dat ik er weer in kan ooit!
Ik vind ze ook super leuk, baal er echt van :c
S. - Maandag 11 februari 2013 10:04
@L: Ik woon alleen, maar ik moet het toch maar eens gaan weg doen inderdaad...

@Lexii: Wat fijn om te lezen dat het je zo goed doet! Krijg ik ook weer motivatie van zeg! En meteen een goed 'excuus' om mooie nieuwe kleding te shoppen =P Ik merk wel dat ik me ook lekkerder in mijn vel voel als ik goed zittende mooie outfits draag.
Sophie - Maandag 11 februari 2013 10:43
Ik pas al mijn shirts die ik toen ik xx kilo lichter was had gekocht nog! Alleen de broeken zijn veelste klein. Maar dat waren op zich geen kleine maten. Gewoon 176 (ik was 14 jaar). Ik heb nu ongeveer maat 38. Ik moet nog 10 kilo aankomen dus ik denk dat het voor mij maat 42 wordt. (ben 15)
Astrid - Maandag 11 februari 2013 10:48
Goed geschreven Gien! Ik heb een paar jaar terug ook al mijn te kleine kleding weggegeven aan de kleine zusjes van een vriendin. Ik heb één broek gehouden; de mooiste, een spijkerbroek met allemaal borduursels en een Hello Kitty voering, maar ook de kleinste die ik ooit heb gehad. Zoveel jaar verder, vergeet ik soms bijna hoe erg of het was en die broek herinnert me er aan, dat ik daar nooit meer heen wil.
* - Maandag 11 februari 2013 18:36
Ook ik vond het echt kei moeilijk om mijn te kleine kleding weg te doen.
Moet nu nog een beetje aankomen. En mijn lievelingsbroek zit erg krap nu. En dat is best moeilijk. Ik ga ze binnenkort wel moeten wegsmijten. Want ik kan er u al bijna niet meer in. maarja, nieuwe in de plaats zeker :)
Quin - Woensdag 13 februari 2013 20:32
Wat herkenbaar!!!
Mooi geschreven, lieve meid!
Lexii - Donderdag 14 februari 2013 20:03
@ S: ja, zeker, goed zittende, lekker zittende, kleding is echt een egobooster. Je voelt je er zoveel zekerder door. En ik pak nu uit de kast wat ik leuk vind. Ik kijk niet eens naar de maat die er in staat. Ik heb geen flauw idee welke maat er in mijn spijkerbroeken staat. Verschilt ook nog 's per merk. Zo ook met shirtjes en truien. Lekker boeiend. Wat boeiender is: staat het? Zit het lekker? Voelt het goed? Krijg je er zelfvertrouwen door? Hup, aantrekken!
Valerie - Zaterdag 15 maart 2014 12:42
Je kunt kleding inleveren bij sommige winkels, krijg je korting! Zoals bij WE en H&M
Merel - Woensdag 9 juli 2014 16:32
Als ik dit keer weer herstel van mijn eetstoornis, dan gooi ik mijn te kleine kleding zeker en vast weg. Vorige keer (een vijftal jaar geleden) heb ik dat niet gedaan, met als gevolg dat ik op een moeilijk moment jaren later die broeken tegenkwam en ik wenste om er weer in te passen. Zo is mijn eetstoornis weer in mijn leven geslopen... Ik raad iedereen dus aan om ze echt weg te doen, ook al is dit enorm moeilijk!