De komende tijd zal het zonnetje steeds vaker voor ons gaan schijnen. Ik wacht met smart op het moment dat we lekker zonder jas naar buiten kunnen. Iets wat me nu vrolijk maakt, maar me vroeger eerder een naar gevoel gaf. Natuurlijk vond ik het toen fijn dat ik niet meer door de regen naar het station hoefde te fietsen met verkleumde handen, maar de lente had tegelijkertijd ook zoveel nadelen voor me, waardoor deze me toen niet blij kon maken. Veel mensen zullen niet begrijpen over welke nadelen ik het heb, maar als je lijdt een aan eetstoornis of depressie heb je waarschijnlijk wel een vermoeden...

♥ Het huis uit
In de winter had ik voldoende goede redenen om de hele dag binnen te zitten. Het was buiten guur en koud, het regende voortdurend en er waren weinig dingen te doen in de stad. Het was niet nodig om het huis uit te gaan en het werd ook niet echt van me verwacht. Toen ik nog een eetstoornis (en depressie) had voelde dit veilig. Ik kon de hele dag achter mijn computer of televisie blijven zitten, exact eten wat ik wilde en de dag indelen zoals ik dat wilde. Als ik me té slecht zou voelen, zou ik gewoon mijn bed in kunnen gaan. Ik hoefde niet sociaal te doen en als ik gebeld zou worden, kon ik er altijd voor kiezen om de telefoon zogenaamd niet gehoord te hebben.

♥ Terrasjesweer
In de lente en zomer is dat anders. Veel mensen gaan naar de stad en pakken daar een terrasje. Het is een stuk vreemder om met mooi, warm en zonnig weer binnen te blijven zitten. Niet alleen voor anderen, maar ook voor jezelf. Hier voelde ik me, alleen al door het in mijn uppie binnen blijven, een stuk minder goed over mezelf. Ik voelde me een beetje een loser. Iedereen was buiten plezier aan het maken, aan het socializen en ik zat in mijn eentje binnen achter mijn computer. Mensen vroegen me soms mee naar een terrasje of naar het strand. Dit leverde me enorm veel stress op. Zou ik daar moeten eten? Wie waren daar nog meer? Had ik wel wat te vertellen? Had ik niet al te veel gegeten als ik daar nu dingen moest drinken en eten? ....en ga zo maar door. De stress die dan ontstond was vaak zo groot, dat ik snel zei dat ik niet kon, tot grote ongeloof van mijn vriendinnen.

♥ Minder kleding
Niet alleen gaan we meer naar buiten als het weer mooier wordt, ook dragen we met zijn allen minder kleding. Toen ik nog een eetstoornis had, vond ik dat niet altijd even prettig. Ik voelde me met minder kleding aan, een stuk kwetsbaarder. Alsof ik me letterlijk meer bloot moest geven aan de mensen om mij heen. Dat vond ik niet fijn, zeker niet omdat ik erg negatief over mijzelf dacht. Ik voelde me lelijk en hoe minder kleding ik aan had, hoe meer ik het idee had dat andere mensen dat ook zagen.

Meisjes die ik op straat zag lopen zagen er altijd knapper uit, althans dat idee had ik in mijn hoofd. Mijn benen waren net melkflessen, waardoor ik ook helemaal geen zin had om een korte broek aan te trekken. Daar liep ik dan, hartje zomer, 28 graden, in mijn lange spijkerbroek. Ik lachte, maar van binnen was ik diep ongelukkig. Mensen om mij heen lachten me uit omdat ik een lange broek droeg "Ja, dat vind ik gewoon lekkerder zitten", als ze eens hadden geweten.

Voor mensen die zichzelf beschadigen kan het dragen van minder kleding nog een stuk lastiger zijn. Het is dan mogelijk dat littekens zichtbaar worden, iets wat je misschien wel helemaal niet wilt. Om die reden 'verplicht' lange mouwen of een lange broek dragen in de zomer, is niet fijn en veelal niet positief voor je zelfbeeld. Het niet verbergen van je littekens en gewoon dragen van korte kleding kan daarentegen ook weer zorgen voor schaamte en gevoelens van ongemak.

♥ Vrolijke mensen om je heen
Hoe vrolijker de mensen om je heen, hoe meer je je eigen negatieve gevoelens kunt ervaren. Je eigen gemoedstoestand steekt dan extra strek af tegen al die mensen die blij zijn dat het lekker weer is buiten. Het kan ervoor zorgen dat je je heel bewust wordt van hoe ongelukkig jijzelf bent. Zeker als je lijdt aan een eetstoornis is de kans groot dat je jezelf vergelijkt met anderen. Als de mensen om jou heen heel vrolijk en gelukkig lijken, dan zal jij jezelf misschien nog minder waard voelen. Ik voelde me er hierdoor altijd een beetje extra buiten vallen. Ik voelde me al minder waard, was al niet zo knap en leuk én kon dan ook nog eens niet gewoon vrolijk zijn met mooi weer.

♥ Vakantie plannen
Als de maanden juli en augustus naderen gaan we met zijn allen een vakantie boeken, althans dat wordt er soms van je verwacht. Toen ik depressief was en een eetstoornis had, wilde ik helemaal niet op vakantie. Sterker nog, dat leek me vreselijk! Ik wilde niet eens 1 nacht ergens anders slapen, laat staan een week in een ander land. Dat voelde onveilig. Dan kon ik mijn eten niet zelf bepalen en was ik constant samen met andere mensen. Wat moest ik dan doen als ik me slecht voelde? Ik kon dan niet even mezelf verstoppen, vluchten in mijn computer of gaan slapen. Om mij heen gingen heel veel mensen op vakantie, waardoor ik tegelijkertijd een beetje alleen achterbleef. Dat voelde eenzaam.

♥ Zwemmen
Tenslotte zwemmen en naar het strand gaan. Dat is met een eetstoornis of depressie helemaal een vak apart. Niet alleen vond ik het vreselijk om half naakt over het strand te lopen, ook zag ik op tegen alle drukte en gezelligheid op het strand. Zoveel vrolijke en lachende mensen, terwijl ik me van binnen zo negatief en eenzaam voelde. Ookal was ik slank, overal zag ik te dikke plekken aan mijn lichaam. Ik had het idee dat ieder meisjes op het strand er beter uitzag. Niet te vergeten de chips of het ijsje op het strand of bij het zwembad. Daar kon ik ook vreselijk tegenop zien. Hoe moest ik dat compenseren en zou je na het eten van chips of een ijsje niet zien dat mijn buik veel dikker was (onzin natuurlijk)?

♥ De zon gaat weer schijnen
Inmiddels kan ik gelukkig weer genieten van de lente en de zomer. Ik geniet van in huis bezig zijn met de deur open naar de tuin. Ik heb zin in picknicks in het park en kijk uit naar het moment waarop ik samen met mijn vriendin op vakantie kan gaan. Als je slecht in je vel zit, kan de wereld om je heen er zo anders uitzien. Door de jaren heen heb ik wel geleerd dat, ookal voel ik me slecht en verstop ik me het liefst in huis, ik mezelf op die momenten echt moet aanmoedigen om wel het huis uit te gaan. Gewoon even een stuk wandelen in een park, het bos of het strand. De zon op je gezicht, leven om je heen kan al zoveel goed doen. Ik vergelijk mezelf een stuk minder met de mensen om mij heen en kan nu ook echt genieten van leuke nieuwe zomerkleding. Mensen kijken nu naar hoe leuk ik eruit zie ipv dat ik mezelf op een negatieve manier vergelijk met hoe de mensen om mij heen eruit zien.

Jaren terug leek mijn leven niet beter te worden. Waren zomer en lente grauw en negatief. Er kan zo ontzettend veel veranderen in een paar jaar tijd. Houd dat goed in je gedachten als je je de komende tijd niet prettig voelt bij het zomerse weer. Ook voor jou gaat de zon letterlijk én figuurlijk weer schijnen.

Liefs, Scarlet