Ja, ik heb last van eetbuien. Ja, ik probeer die eetbuien weer te compenseren door extreem veel te sporten of mezelf weer op een streng dieet te zetten, soms zelfs niets te eten. Maar nee, ik braak niet. Kan ik dan boulimia nervosa hebben? Want mensen met boulimia nervosa braken hun eten uit, toch? Ik doe dat niet, dus dan zal het bij mij waarschijnlijk wel meevallen. Ik denk niet dat ik een echte eetstoornis heb. Het kan niet zoveel kwaad. Ik moet me gewoon niet zo aanstellen, me niet zo laten gaan, gewoon niet zoveel eten.

Eetstoornissen en vooroordelen

Veel mensen die worstelen met een eetstoornis, vinden het lastig om hun problematiek onder ogen te komen. Dit is ook een overtuiging die uit de ziekte zelf komt, en iemad die aan de eetstoornis lijdt ervan weerhoudt om te herstellen. De eetstoornis is als een parasiet in je hoofd, die er helemaal niet op zit te wachten om weggejaagd te worden. "Zonder mij ga je het niet redden. Je verdient geen hulp. Je moet je gewoon niet zo aanstellen." Misschien herken jij deze gedachtes ook wel?

Mix deze overtuigingen met het feit dat veel mensen een heel eenzijdig beeld hebben van wat een eetstoornis is, en je loopt al snel met de overtuiging rond dat jouw eetstoornis niet echt is en dat het allemaal wel meevalt. Een eetstoornis, dat is toch wanneer iemand heel erg dun is en bijna niet eet? Dat kan, maar dat hoeft zeker niet zo te zijn. Een eetstoornis komt voor in heel veel vormen en maten. Van anorexia tot boulimia en binge eating disorder, maar ook eetstoornissen die buiten dit drietal diagnoses vallen en de naam OSFED krijgen - Other Specifiek Food and Eating Disorders - (vroeger eetstoornis NAO). Belangrijk om te weten is dat dit niet betekent dat je niet met een eetstoornis van doen hebt, want dit is wel degelijk een eetstoornis met alle gevolgen van dien.

Maar ook over eetstoornissen die niet als 'niet anders omschreven' kunnen worden, zijn er nog behoorlijk wat vooroordelen. Zo hoef je helemaal geen ernstig ondergewicht te hebben om toch de diagnose anorexia te krijgen. Of kan je ook anorexia hebben wanneer je wel snoep of patat durft te eten, maar verder alsnog heel restrictief bent. Om nog maar niet te spreken over hoe vaak Binge Eating Disorder wordt gekoppeld aan een gebrek aan wilskracht en er door de omgeving wordt geadviseerd 'gewoon wat minder te eten en wat meer te bewegen'. Was het maar zo simpel... Een eetstoornis is een psychische ziekte en gaat uiteindelijk niet eens over eten, maar om wat je probeert weg te duwen met je gedrag en gedachten rondom eten. En dat is heel simpel gezegd.

Wanneer we het hebben over boulimia, denken veel mensen aan het uitbraken van je eten. Niet eens zozeer de eetbuien, maar vooral het braken lijkt bekend bij veel mensen. Niet de schuld van die mensen overigens, het is niet gek dat je ergens niet zoveel van weet als je er nooit mee te maken hebt gehad, maar dit kan wel veel effect hebben op iemand die met een eetstoornis worstelt. En voor diegene is ook deze blog. Ja, zelf heb ik ook voornamelijk gebraakt om mijn eetbuien te compenseren, maar het hoeft niet zo te zijn dat je je eetbuien altijd compenseert door te braken. Het kan ook op andere manieren en dat maakt het niet minder boulimia, niet minder eetstoornis.

Ik braak niet, dus het is niet erg

Zelfopgewekt braken is een vorm van het compenseren van je eetbuien bij boulimia, het is echter niet de enige manier waarop iemand die boulimia heeft de eetbuien compenseert. Dit compenseren kan ook door jezelf na een eetbui uit te hongeren, door te laxeren of door overmatig te sporten. Toch hebben veel mensen het idee dat wanneer je boulimia hebt, daar braken bij hoort. Hierdoor kan het idee ontstaan dat wanneer je niet zou braken, het wel meevalt met de eetstoornis, maar niets is minder waar.

Ja, braken is ontzettend schadelijk en gevaarlijk voor je lichaam - maar laxeren, overmatig sporten of jezelf uithongeren is dat ook. Ook dat komt niet zonder lichamelijke gevolgen. Je darmen gaan minder goed werken en kunnen op een gegeven moment zelfs stilvallen als gevolg van het laxeren. Met overmatig sporten overbelast je je lichaam en kan de menstruatie uitblijven bij wie dit van toepassing is, ook op een gezond gewicht, en dat zegt veel over je gezondheid. JJezelf uithongeren is in geen geval goed voor je lichaam, welk gewicht je ook hebt of wat je daarvoor ook hebt gegeten. Je lichaam heeft voeding, voedingsstoffen, vitamines en mineralen nódig.

En naast de gevolgen voor je lichaam, hebben deze manieren van compenseren ook negatieve gevolgen voor je mentale en sociale welzijn. Het zijn allemaal handelingen die je eetstoornis in stand houden, die je overtuiging blijven voeden dat jij niet goed genoeg bent, die je uitputten, die gigantisch veel tijd kosten en je ervan weerhouden om je op je gemak te voelen in sociale situaties. Dat is allemaal echt niet niks. 

Elke eetstoornis is een echte eetstoornis

Dus neem je eetstoornis serieus, welke vorm die ook aanneemt, want jij verdient veel beter dan zo geleefd te worden door die angsten. Weer zelf mogen gaan leven, in plaats van overleven. Elke eetstoornis is een echte eetstoornis en als je denkt dat het altijd erger kan, sta dan stil bij dat het ook altijd minder erg kan en dat je jezelf dat mag gunnen, hoe de eetstoornis van een ander er ook uit mag zien. Bovendien geldt, hoe eerder je erbij bent, hoe beter. Maar weet ook dat het nooit te laat is. Jij verdient hulp!