Het valt wel mee. Het kan altijd erger. Zo’n big deal is het nu ook weer niet. Het zijn gedachtes die voor de meeste mensen met een eetstoornis of eetprobleem wel herkenbaar zijn. Het hoort bij de ziekte; de grens opzoeken en niet inzien hoe ernstig het ondertussen al is. Het is de grote valkuil en een groot gevaar. Terwijl het wél een big deal is. Problemen hebben met eten, met je lichaam en je geestelijke gezondheid valt niet mee.

Je raakt altijd gewend aan een nieuw normaal. Er sluipen gedachtes in en daarmee sluipen er gewoontes in. Gewoontes die eerst misschien wat onwennig voelen, maar je ook iets brengen en waar je al snel steeds meer naar gaat leven. Het voelt logischerwijs dus niet zo ernstig, want met die nieuwe gewoontes kun je misschien nog gewoon studeren of naar je werk. Maar dat je eraan gewend raakt, of dat het je zelfs de dag door helpt, betekent niet dat het meevalt. 

Bron: khamkhor

Het is een big deal om te rommelen met eten

Voedsel is onze eerste levensbehoefte. We hebben het nodig om te leven en om vervolgens in dat leven te kunnen functioneren. We hebben het nodig om onze organen te laten werken, om scherp te kunnen kijken en ook om 's nachts uit te kunnen rusten. Onze botten en spieren zijn ervan afhankelijk en daarnaast gaat alleen al tien procent van alles wat we eten naar onze hersenen.

Hier dingen van weghalen, hiermee rommelen, is een big deal. Hiermee rommelen, is rommelen met je leven. Ook een eetstoornis is menselijk en psychische stoornissen zijn er al zo lang als wij bestaan. Maar dat betekent niet dat het normaal is of meevalt. Het is menselijk, maar niet gezond. Het is een big deal om met je levensbehoefte te spelen. Dat is het al in het prille begin, wanneer je je tussendoortje overslaat. Dat is het ook als je moet worden opgenomen en je denkt dat het altijd erger kan. Je mentale gezondheid, bepaalde denkfouten die je maakt, hebben direct effect op je lichamelijke gezondheid. Dat maakt uit, want het heeft niet alleen effect op deze middag. Het heeft ook effect op het lichaam waar je nog je hele leven mee moet doen. 

Het is een big deal om zo naar je lichaam te kijken

Hoewel het misschien volstrekt normaal voelt om onszelf te bekritiseren, te straffen en naar beneden te halen, betekent dat niet dat het ook normaal is. Of dat je het er maar bij moet laten zitten. Of omdat je nu eenmaal zo bent, of het altijd zo gedaan hebt. Als je er over nadenkt is het een behoorlijk big deal om je lichaam te kort te doen en het slachtoffer te laten zijn van alle moeilijke emoties die je ervaart. Dat veel negatieve gedachtes, overtuigingen en onzekerheden die we voelen uiteindelijk een weg naar ons lichaam vinden. Het lichaam waar je er maar eentje van hebt en het je hele leven mee zal moeten doen, die doen we het meeste aan. Het valt helemaal niet mee dat we dat lichaam tekort doen, het pijn doen en beschadigen. Niet dat je dat expres doet of dat het makkelijk is om anders met je lichaam om te gaan, maar er licht over denken lijkt me niet de oplossing. Het is niet normaal en we hoeven dat niet normaal te maken. 

Het is een big deal om er niet over te praten

Misschien voelt het wel alsof je je aanstelt en alsof het meevalt; omdat je niet de enige bent die het bagatelliseert. Niet praten over iets wat jouw geestelijke gezondheid aangaat, maakt dat er op dit vlak - in ieder geval in jouw leven op dit moment - niets verandert. Het houdt een schaamte in stand en een stigma in stand, waar je zelf nu ook last van kunt hebben. Wat er misschien deels wel voor heeft gezorgd dat je zo over je eigen gezondheid bent gaan denken? 

De momenten dat ik open was, ook over - naar mijn mening - pietluttige dingetjes, waren ook de momenten dat ik meer openheid kreeg van anderen. Die onzekerheid over mijn lichaam in de zomer, die kritische en afkeurende gedachtes over mezelf, maar ook 'onschuldig' gestoord eetgedrag; het waren zaken die anderen in meer of mindere mate herkenden. Is iets geen big deal als zo veel mensen ermee worstelen en je geholpen kunt zijn bij meer openheid? 

Het heeft effect op alles

Eten gebeurt de hele dag en is de hele dag om ons heen. Dus als je gedachtes hebt over eten, je eetgedrag of je lichaam, kan dat ook de hele dag aanwezig zijn. Zodra je hier last van hebt en zodra dit je in de weg zit, heeft het dus effect op alles in je leven. Je neemt jezelf elke dag weer mee op sleeptouw, dus alles wat jij doormaakt reist met jou mee. Het gaat om meer dan eten en het effect van ongezonde gedachtes en ongezond gedrag kan grote gevolgen hebben.

Je hebt jezelf nodig om te studeren of om te werken. Om je favoriete hobby uit te oefenen en zonder angst naar de verjaardag van je beste vriendin te gaan. Je droomt over die mooie baan in de toekomst en misschien een eigen huisje? Met tuin? Je hebt jezelf nodig voor die reis die je eigenlijk al jaren zou willen maken. Maar ook om er voor je familie te zijn als ze het moeilijk hebben, omdat je dat altijd zo belangrijk vindt. Hoe jij met jezelf omgaat is een big deal, omdat het invloed heeft op al die kleine en grote stukjes in je leven. Als dat allemaal niet loopt zoals je wilt en je merkt dat je jezelf in de weg zit, kan het een oplossing zijn om jezelf serieuzer te nemen. 

Het kan beter

Ik heb het vaker geschreven. Het kan misschien altijd erger, maar het kan vaak ook een stuk beter. Dat het erger zou kunnen, betekent niet dat het nu meevalt. Dat heeft niets met elkaar te maken. Problemen hebben met eten, je lichaam en je zelfbeeld is niet normaal. Het is niet iets waar je je bij neer hoeft te leggen, omdat het namelijk ook beter en anders kan. Je hebt een heel leven om daar - zo goed en zo kwaad als het gaat - mee om te leren gaan. Om er nieuw gedrag voor in de plaats te brengen, in plaats van te wachten tot jij het wél ernstig vindt. Vaak is het dan ernstiger dan jij kunt beoordelen. 

Je hoeft niet genoegen te nemen met iets wat jij nu niet belangrijk genoeg vindt om actie voor te ondernemen. Vaak is dat geen objectief oordeel en tegelijkertijd is het niet overdreven om daar wél werk van te maken. Doen alsof het geen big deal is, is ergens een beetje wegkijken. Wegkijken van de ernst, maar ook wegkijken van de mogelijke oplossingen. Het kan anders, het kan beter, maar alleen als jij jezelf een big deal vindt. Je bent een big deal, je doet ertoe. 

♥

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.