Ja, ik eet vlees
"Huh? Maar jij bent toch vegetariër?" Verbaasd word ik aangekeken. Ik moet lachen en slaak een lichtelijk vermoeide zucht op hetzelfde moment. "Nee, ik ben geen vegetariër, ik eet gewoon vlees." Ik denk dat ik al zeker drie jaar lang op z'n minst één keer per maand dit gesprekje voer. Blijkbaar zie ik er uit als iemand die vegetariër is. Hoe een vegetariër eruit ziet weet ik ook niet precies, maar op de één of andere manier komt het heel erg vaak voor dat mensen denken dat ik geen vlees eet.
Ik ben zeker een grote dierenvriend. Als klein meisje richtte ik de 'arme-dieren-reddings-club' op. Samen met mijn beste vriendinnetje ging ik de straat op om kattenvoer aan katten te geven en vissenvoer in de sloot te strooien. Ook schreef ik ooit een brief aan de burgemeester van ons dorp met de vraag of ze iets konden doen om alle mieren en andere kleine beestjes die platgestampt of overreden werden te redden. Op zich is het ook niet eens zo'n heel gek idee dat ik misschien wel vegetariër zou zijn. Ik ben het namelijk ook een jaar of 5 geweest, tijdens mijn eetstoornis.
Ik houd heel veel van dieren en vind hun welzijn belangrijk, maar dit was voor mij niet de reden om vegetariër te worden, al zei ik dat dat wel zo was. Voor mij was de voornaamste reden dat ik hoopte op die manier minder te kunnen eten. Bepaalde producten ontwijken en minder calorierijke producten eten. In de praktijk viel dit verschil eigenlijk wel mee. Zeker tegenwoordig zijn er ontelbare vleesvervangers en ook in restaurants heb je veel vegetarische en veganistische opties. Toch voelde het niet eten van vlees voor mij als een stukje controle. Nog een ding met betrekking tot voedsel waar ik, of dus eigenlijk mijn eetstoornis, de baas over was.
Het vegetarisch zijn hoorde bij mijn eetstoornis en dat is ook de reden dat ik juist wél weer vlees ben gaan eten tijdens mijn herstel. Ik kwam op een punt waar ik mijzelf niks meer wilde onthouden. Als ik ergens zin in had, dan wilde ik dat kunnen eten. Ik was al lang genoeg streng geweest voor mijzelf. Het voelde alsof ik met het vegetarisch eten, een klein stukje eetstoornis vast bleef houden. Ik wilde alles wat voor mij met mijn eetstoornis in verband stond los kunnen laten. Daar hoorde het stukje vlees eten bij.
Hoewel het dubbel voelde om weer vlees te gaan eten, ben ik heel erg blij dat ik die stap heb gezet. Het heeft mij gebracht dat ik volledig naar mijn behoefte heb leren eten. Ik leerde voelen waar ik zin in had qua eten en leerde dat mijzelf ook toestaan. Het valt te bediscussiëren of dit een egoïstische keuze is. Enerzijds zou je kunnen zeggen van wel. Ik stel mijn eigen behoefte vóór op het welzijn van dieren en het milieu. Anderzijds denk ik dat er genoeg manieren zijn waarop je iets voor dieren en het milieu kunt doen. Mijn eigen geluk gaat op dit moment op dit vlak even voor. Het eten van vlees heeft het herstelproces van mijn eetstoornis versneld. Ook heb ik het hiermee volledig af kunnen maken en daar ben ik heel dankbaar voor.
Nog steeds eet ik vlees. Wel een stuk minder dan een aantal jaar geleden. Ik vind het belangrijk om over mijn keuze na te denken met betrekking tot het milieu en dierenleed. Daarom maak ik bijvoorbeeld meer bewuste keuzes in de hoeveelheid vlees die ik eet en wat voor soort. Toch onthoud ik het mijzelf niet helemaal. Met betrekking tot mijn geschiedenis met een eetstoornis voelt dat goed. Wel wil ik mijzelf verdiepen in hoe ik de beste keuzes kan maken. In mijn zoektocht ben ik op een paar interessante wetenswaardigheden gestuit die ik graag met jullie deel.
1. Beter gehakt dan biefstuk
Toen ik er even over nadacht leek het vrij logisch, maar ik had er niet eerder bij stilgestaan. In gehakt wordt het vlees van zowel vlees-, als melkkoeien verwerkt. Melkkoeien zijn wat dat betreft dus 'multi-inzetbaar', omdat ze voor meerdere doeleinden gebruikt kunnen worden. Voor biefstuk worden speciale vleeskoeien gebruikt. Dit is een zwaardere belasting voor het milieu omdat er onder anderen meer ruimte en voer nodig is.
2. Beter kip dan rund
Vlees is minder goed voor het milieu dan plantaardige producten, omdat voor het produceren van veevoer veel land, water en energie nodig is. Kippen hebben minder voer nodig dan bijvoorbeeld runderen. Voor 1 kilo kippenvlees is gemiddeld 2 kilo veevoer nodig; voor 1 kilo rundvlees gemiddeld 19 kilo voer. Daarbij zorgen kippen voor minder broeikasgassen dan runderen of schapen, omdat ze geen methaan uitstoten. Wel bevat kippenvoer relatief veel soja en de productie van soja voor veevoer veroorzaakt ook milieuproblemen. Ondanks dat is het nog steeds een meer milieu-bewuste keuze om kip te eten dan rundvlees.
3. Beter kip dan kaas
Om kaas te produceren is melk nodig en voor melk zijn koeien nodig. Per kilo kaas is ongeveer 6 tot 8 liter melk nodig om het te maken. Koeien hebben het eerder besproken veevoer nodig om melk te produceren, meer dan kippen nodig hebben. Hierdoor is het produceren van kaas meer belastend voor het milieu dan kippenvlees of eieren.
4. Biologisch of niet?
Biologisch vlees eten en milieubewust eten gaan niet helemaal hand in hand. De voordelen die biologisch vlees heeft voor het welzijn van de dieren, is niet altijd goed voor het milieu:
Voordelen voor het milieu:
- Het voer voor biologisch gehouden dieren is verbouwd zonder kunstmest en synthetische bestrijdingsmiddelen.
- Een groter deel van het voer is afkomstig uit de regio.
- Weidegang en vrije uitloop zijn beter voor het dierenwelzijn.
- Het land dat voor biologische landbouw gebruikt wordt, heeft een hogere kwaliteit (denk aan biodiversiteit) dan dat voor gangbare landbouw.
Nadelen voor het milieu:
- Biologisch gehouden dieren hebben per kilogram eindproduct meer voer nodig, omdat ze meer bewegen en langer leven.
- Ook is er voor biologische veeteelt meer land nodig (zowel voor het voer als voor de dieren).
- Weidegang en vrije uitloop zorgen voor meer druk op bodem-, water- en luchtverontreiniging, omdat mest en vervuilende stoffen (zoals fijn-stof dat opwaait door scharrelen) niet afgevangen kunnen worden.
Alles tegen elkaar afgewogen blijkt dat het verschil tussen uitstoot van biologische- en niet-biologische producten toch niet groot is, eigenlijk verwaarloosbaar. Wat dat betreft is het als je vlees eet dus in principe beter om voor biologisch vlees te kiezen, behalve voor je portemonnee misschien...
Conclusie?
Al met al genoeg stof om over na te denken. Ik blijf voorlopig bij mijn keuze om wel dierlijke producten te eten wanneer ik daar zin in heb en maak daarin nog steeds, of steeds meer, bewuste keuzes. Misschien dat er ooit een moment komt waarop vegetarisch of veganistisch eten voor mij niet meer gelinkt staat aan mijn eetstoornis en ik dat dus zorgeloos kan doen. Tot die tijd draag ik op andere manieren bij aan een beter milieu en dierenwelzijn en staat mijn eigen geluk voorop.
Waarom eet jij wel/niet vegetarisch of veganistisch?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik wil niemand veroordelen die vanwege zijn eigen gezondheid of welzijn dierlijke producten eet. Wel denk ik dat het noodzakelijk is voor het milieu dat we naar een maatschappij toe gaan waarin vegan eten de norm is. Waarbij gevarieerd vegan eten overal beschikbaar is, en dierlijke producten niet. Op die manier voelt veganistisch eten ook veel minder als een beperking denk ik, omdat het simpelweg normaal is. Maar om daar te komen moeten natuurlijk nog veel meer mensen veganistisch gaan eten. Gelukkig doen ook steeds meer mensen dat.
Ik vind het heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zo denkt over het wel/niet eten van vlees tijdens herstel van een eetstoornis! Wat mij betreft mag iedereen zelf bepalen of diegene vegetarisch, veganistisch, flexitarisch of wat dan ook eet.
ik snap gewoon niet hoe mensen BEWUST voor de dood van een dier kunnen zorgen, ik begrijp het gewoon niet
en dan wel naar de koeien en lammetjes in de wei kijken en zeggen 'aww wat lief' en vervolgens rij je naar de supermarkt om een dode versie er van te komen, ik vind het gewoon bizar
daarnaast is het ook nog HEEL slecht voor het milieu
Al snap ik het wel want als je eens wist hoeveel rotopmerkingen ik dagelijks krijg over mijn keuze... Terwijl ik er niemand pijn mee doe, JUIST niet. Ook gebeurt het regelmatig dat mensen het aan mij vragen, ik rustig antwoord geef en dan vervolgens rotopmerkingen terugkrijg...
Plus het zwart wit denken: helemaal nooit een klein beetje van een dierlijk product eten omdat je je je dan meteen super rot gaat voelen. Gaat dat nog om ethiek, dat ene hapje yoghurt of de gram melkpoeder in het broodje waar je overheen las? Of is daar dan toch wat meer aan de hand?
Prima als je veganistisch kan eten zonder al te obsessief met eten om te gaan, maar om nou te zeggen dat er geen link is tussen eetstoornis en deze manier van eten, volgens mij wordt het dan toch tijd voor wat meer (zelf)reflectie.
Je hebt recht op een eigen mening maar alle anderen hebben dat ook. En je maakt het mensen onnodig moeilijk. Misschien ipv enkel aan de dieren te denken, ook eens wat milder zijn voor je medemens?
Ik ben geen vegetariër omdat dit echt vanuit mijn eetstoornis was en ik mijzelf dan alsnog dingen moet ontzeggen. Ik wil, als ik hersteld ben, gewoon overal met alles mee kunnen eten en dan niet aan beperkingen zitten. Het gevaar is ook dat het gaat dienen als identiteit. Als je onzeker bent en niet zo goed weet wie je bent, heb je de neiging geobsedeerd te worden, zodat je jezelf kunt zien als 'een veganist/vegetariër'. En daar je eigenwaarde uit haalt.
Zie zo vaak berichtjes op Instagram die naar mijn idee alleen maar bedoeld zijn om mensen een schuldgevoel aan te praten. Ik let echt wel op dier en milieu, in verschillende aspecten uit mijn leven, en eet echt niet elke dag vlees (en vaak biologisch) maar ik ben geen vegetarier en heb er geen behoefte aan om daarop veroordeeld te worden.
Ik vind dat iedereen zijn eigen keuze moet maken. Laten we elkaar vooral in zijn waarde laten.
Ik draag op mijn manier bij aan het milieu. Ik kies bijvoorbeeld zoveel mogelijk voor voedingsmiddelen uit eigen land en niet voor uit Verweggistan geïmporteerde groente, fruit en aardappels. Ik let op waar ik mijn kleding koop, laat de auto zo veel mogelijk staan, probeer mijn afval te beperken en zoveel mogelijk te scheiden etc. En ik heb net zoveel respect voor mensen die dit niet doen, die doen misschien op een andere manier heel hard hun best om de wereld een stukje beter te maken, bijvoorbeeld door vrijwilligerswerk. En weer andere mensen leven gewoon hun leven en dat kan al zwaar genoeg zijn. Wat mij betreft is het allemaal goed..
Eén ding weet ik zeker... van elkaar veroordelen om een overtuiging of gewoonte is de wereld nog nooit beter geworden! :-)
Ikzelf eet vrijwel nooit vlees. Mijn overwegingen zijn:
- minder milieu schadelijk willen leven (maar wat is wel goed..)
- geen aantrekking voelen tot het eten van vlees
- noten/bonen/tempeh oprecht heel lekker vinden
- praktisch: mijn lijf verteert vlees tegenwoordig niet echt meer
- gevoel: het voelt fijner geen vlees te eten.. omdat het een levend wezen was.
Volgens mij vindt niemand het " leuk " dat een dier sterft voor zijn of haar voedsel!
En, toch: kijk naar de natuur waar leeuwen zebra's eten. Vlees eten had en heeft voor sommigen mensen nog een functie. Ja, we weten inmiddels ook dat bepaalde andere voedingsbronnen als " vlees " kunnen dienen. Maar.. een cultuur/gewoonte/habbit verander je niet 1,2,3.
En general:
Ik hoop dat we "mild" kunnen blijven naar elkaar in hoe we op elkaar reageren. Elkaar kunnen inspireren, elkaar echt kunnen horen/kunnen luisteren. Dat we de energie spenderen aan samen iets moois opbouwen of veranderen ipv elkaar affakkelen.
.. ehm: amen ;)
Thanks Hannah!
Bijv. Die "multi" koeien. Als je eroverna denkt. Hoe zuur is het dan dat een dier eerst 4-6 kaar uitgebuit is, onvrijwillig zwanger gemaakt is, wilde een ander woord gebruiken maar dat ligt hier vast gevoelig, en dan als "dank" naar de slacht gaat omdat ze niet genoeg melk meer produceert.
Ik ben veganist, 2+ jaar nu. Heb een eetstoornis. Maar de stap om plantaardig te gaan eten was spannend en juist niet iets wat als veilig voelde. De dingen los van het eten waren minder moeilijk. Het zorgde ervoor dat ik van de nutri af kwam, meer varieerde en uiteindelijk losser eet.
Zeker afgelopen week en nogsteeds met deze hitte doet het extra pijn. Want omdat mensen zo graag "gewoon" vlees eten gaat transport gewoon door. Ondankd verbod. Want tja, vraag en aanbod en geld is belangrijker.
Wij als mensen staan niet boven andere dieren, de meeste mensen zouden niet hun eigen dier kunnen slachten. De meeste mensen schelden anderen van andere vulturen uit wanneer ze honden, katten oid eten. Terwijl die beestjes voor hen niet anders zijn dan kippen, varkens, schapen en koeien hier.
In eetstoornisherstel en sws moet je jezelf niet wegcijferen of beperken. Maar als mensen nou eens stoppen met het als beperkingen of restricties zien. Kijk naar wat er wél kan. Vlees, zuivel, ei is maar zo'n klein deel en er zijn tegenwoordig overal wel alternatieven voor. Sommige smaken niet, maar veel wel en worden steeds beter. Strooi kala namak op je avocado of scambled tofu voor eismaak, ik elke vriezer van de supermarkt is wel vegan ijs te vinden. Plantaardige echte burgers vliegen je om de oren.
Waarom ervoor kiezen om dieren én de aarde meer pijn te doen wanneer het anders kan?
Tegelijkertijd weet ik dat de wereld oneindig veel complexer is dan mijn moraliteit op dit vlak. Immers, draag ik dan op geen enkele wijze bij aan dierenleed? (Helaas, maar nee). Draag ik dan niet op de een of andere manier nog bij aan een verziekte industrie (hetzij de bio-industrie, de kledingindustrie, de chocoladehandel, het gebruik van palmolie, met het vliegtuig op vakantie etc etc etc). Antwoord: ja, dat doe ik. Waarschijnlijk net als velen hier.
Uiteindelijk heb ik te kiezen wat voor mens ik wil zijn. Mijn gedrag en mijn waarden op één lijn te brengen, zodat ik de mens ben die ik wil zijn. Net als wij allemaal.
"May your choices reflect your hopes, not your fears."
Ik zie alleen vegetarisch eten niet als restrictie, eerder als uitdaging. Tuurlijk je eet geen vlees, maar er gaat vaak een hele wereld open van noten, zaden, vergeten groentes en het op smaak brengen van maaltijden voor je open. In mijn ervaring kan dat ook heel positief voor een eetstoornis werken.
Ik laat iedereen in zijn waarde betreft wel of niet vlees eten. Echter is er wat mij betreft geen enkele manier om bio-industrie goed te praten. Mishandeling voor geld, dat kan nooit goed gepraat worden. Vooral bij een intelligent wezen als een varken. Eigenlijk is dat dier flink de klos in vele landen, vanwege zijn uiterlijk en dergelijke.
Absurd niet?
Ik hou van dieren maar ik hou ook van mensen. En als door mijn mening over dierenleed mensen zichzelf ziek maken, dan heb ik allesbehalve hogere morele standaarden.
Als ik zelf kook, doe ik lekker geen vlees. Dieren hoeven niet speciaal voor mij te worden gedood.
Maar als ik ergens iets met vlees krijg voorgeschoteld dan neem ik dat beleefd aan en geniet lekker van de smaak. Want ik vind vlees erg lekker, maar beseffend dat het een dood dier is koop ik het zelf niet.
Toen ik 20 jaar geleden veggie werd was het echt moeilijk maar nu zijn er meestal wel meer alternatieven.
Persoonlijk eet ik thuis voornamelijk vleesvervangers, maar wil buiten de deur nog wel eens vlees eten. Of als het in een 'too good to go' box zit (eten dat supermarkten en winkels aanbieden voor een prikkie omdat het anders weggegooid moet worden).
Iedereen is niet hetzelfde en ieder lichaam is niet hetzelfde.
ik denk dat voedselproductie ook aangepakt kan worden door overbodige dingen,snacks drank ,luxe eetwaren en dergelijke minder te produceren/gebruiken .En dat mensen eten weer als een noodzakelijkheid gaan bekijken in plaats van als entertainment of status symbool .(nieuwste trends,gezondste van het gezondste,functional foods etc)Het lijkt nu vaak alsof het elke dag feest moet zijn en dat lijdt toch ook tot overproductie en het is niet normaal ! Die afwasbare rietjes en bekers zullen ons echt niet redden !!!
Ik houd heel veel van dieren,maar je kunt ook wanneer je vlees of vis eet bijvoorbeeld dankbaar zijn voor het dier dat ervoor gezorgd heeft dat jij nu kunt leven en dan ook met de kracht en de energie die je krijgt iets goed doen.Niet gedachteloos en als vanzelfsprekend vinden dat je elke dag eten op je bord hebt,maar voor alles dankbaar zijn,ook je groente of granen of bonen ,wat het ook zijn moge.
Ik eet zelf bijna nooit vlees of vis,maar wil het voor mijn gezondheid in ieder geval een tijd gaan doen,een beetje, af en toe.
Alles is zo uit zijn proporties gegroeid,terug naar de basis zou ons denk ik heel goed doen ! Het doet mij ook verdriet dat mensen zo slecht met alles omgaan.Niet alleen met het eten,maar verkeer,massatoerisme,overdaad op alle vlakken en nooit is het genoeg,er moet altijd meer en meer zijn en komen.Of de mensen het nou willen of nodig hebben,dat doet er niet toe.Het heet HEDONISME
.En ik vind het vreselijk om te zien.
Natuurvolken hebben altijd vlees gegeten , gejaagd en gevist omdat het natuurlijk was,zij hadden het nodig,maar zij leefden in harmonie met de natuur ook al aten zij dierlijke producten.Het was niet ideaal en het leven was zwaar ,maar de aarde maakte het VEEL beter dan nu.
.... Een door de vlees industrie gesponsord/ingefluisterd stukje, om jou goed te laten voelen bij de moord en consumptie van dieren leed....