Hoe is het om jouw lichaam te hebben? Wat betekent gewicht voor jou en hoe ga je met je lichaam om? 'Het lichaam van...' is een nieuwe blogreeks die je de komende periode op Proud2Bme zal tegenkomen. In 'Het lichaam van...' vragen we bekende en minder bekende mensen naar de relatie met hun lichaam. Vorige week kon je het verhaal van Merel, oprichtster van de bekende blog De Groene Meisjes, lezen.

We vervolgen de serie met Het Lichaam van Lisanne. Lisanne kreeg op haar twaalfde anorexia. Ze ging in 2014 in behandeling bij Rintveld, waar ze eigenlijk nog helemaal niet durfde te erkennen dat ze een eetstoornis had. Even leek het beter te gaan, maar in 2016 kreeg ze een terugval in de anorexia, waardoor ze de dag voor haar 18de verjaardag opnieuw moest worden opgenomen. Het bleef bergafwaarts gaan en in 2017 werd de anorexia bijna fataal. De ziekenhuisopname redde haar leven. Hierna ging ze opnieuw in behandeling bij Rintveld...

In die heftige periode besefte ze zich dat een leven met een eetstoornis eigenlijk helemaal geen leven is. De eetstoornis had alles van haar afgenomen. Ze had niks meer om te verliezen. Waarom zou ik de stap niet wagen en toch gaan proberen weer wat van mijn leven te gaan maken? Langzaam begon ze stappen vooruit te zetten. Inmiddels een jaar later heeft ze haar rijbewijs gehaald, is ze gestart met de opleiding verpleegkunde, verhuisd en weer de gezellige eter als vroeger. Lisanne heeft net haar behandeling afgerond bij Rintveld en geniet nu volop van alles wat ze mee mag maken.

"Ik ben dankbaar dat ik nog leef"

Hoe is het om jouw lichaam te hebben?

In de jaren waarin ik anorexia had, heb ik met haat naar mijn lijf gekeken. Ik was nooit tevreden. Iedereen zijn lijf zag er beter uit dan die van mij. Mijn lichaamsbeeld was geen eens de hoofdoorzaak, maar toen mijn eetstoornis eenmaal begon te spelen, werd mijn onzekerheid over mijn lijf met de dag groter. En al helemaal toen ik voor de eerste keer van ondergewicht naar een gezond gewicht probeerde te gaan.

Toen ik weer wat helderder was na mijn dieptepunt, voelde ik regelmatig flinke boosheid naar mijn lichaam toe. Iedereen dacht dat ik er niet levend uit zou komen, dus waarom heeft mijn lichaam het niet gewoon opgegeven die nacht? Ik dacht toen dat dat de beste optie was geweest.

Ik kijk nu heel anders naar mijn lichaam. Niet meer met haat, maar met trots. Iets wat ik dacht nooit meer te bereiken. Ik voel mij wel heel schuldig naar mijn lijf toe dat ik het zo ver heb laten komen. Hierdoor voel ik mij nu heel verantwoordelijk om goed voor mijn lijf te zorgen.

Hoe voed jij jouw lichaam?

Vroeger stond ik erom bekend dat ik echt een gezellige eter was. Van eten werd ik altijd vrolijk. In de jaren waarin mijn leven beheerst werd door anorexia, zag ik nooit goed in hoe slecht ik mijn lichaam voedde. Wel hield ik nog altijd van lekker eten, waardoor ik soms ook nog best kon genieten van eten wat ik wel at als ik dit durfde toe te laten.

Tegenwoordig luister ik naar de behoefte van mijn lichaam en speel ik hierop in. Mijn liefde voor eten is weer helemaal terug. Als ik pindakaas op mijn brood mee heb naar school, kan het niet snel genoeg lunch pauze zijn. En ja, ik vertel de hele ochtend de klas dan ook hoeveel zin ik heb in mijn broodjes pindakaas. Ik houd wel nog altijd rekening met een goede balans per dag.

Hoe past jouw lichaam bij jou?

Mijn lichaam past nu wel echt meer bij mijn persoonlijkheid dan voorheen. De jaren dat ik slecht in mijn vel zat, besteedde ik veel minder aandacht aan mijzelf dan nu. Nu vind ik het leuk om mij op te maken en bezig te zijn met wat ik aandoe. Toen het slecht met mij ging, was dit wel het laatste waar ik mee bezig was.

Hoe zwaar weegt jouw gewicht?

Tja met dit puntje ben ik nog aan het werk. Ik ben het wegen aan het afbouwen en ik kan schommelingen in mijn gewicht steeds beter opvangen. Ik blijf al 5 maanden stabiel op een gezond gewicht en daar ben ik super trots op!

Wat betekenen de woorden 'dik' en 'dun' voor jou?

Dik of dun. Mij maakt het niet zoveel uit. Ik vind het belangrijk dat mensen zich goed voelen in hun eigen lichaam. Alles met ‘te’ ervoor is natuurlijk niet goed, dus gezondheid vind ik ook belangrijk.

Wat heeft jou gevormd?

Dat is toch echt mijn enorme dieptepunt. Ik vind het zo bijzonder hoe mijn lichaam hieruit is gekomen en ik sta erop dat ik mijn lichaam zoiets nooit meer mee laat maken door de eetstoornis. Ik bedenk mij nog vaak dat mijn lichaam nog heel veel liefde tegoed heeft. Deze gedachte heeft uiteindelijk een hele grote rol gespeeld in mijn herstel.

• Heb jij een bijzonder verhaal en wil je ook meedoen aan "Het lichaam van..." mail ons dan: redactie@proud2Bme.nl
• Volgende week Het Lichaam van Irma van der Pol.