‘'Ik heb depressieve wallen onder mijn ogen hangen'', ‘'Als ik in de spiegel kijk zie ik mijn vermoede depri kop''. Herkenbaar voor jou, deze uitspraken? Voor mij wel in de tijd dat ik me erg down voelde en een eetstoornis had. Ik voelde me niet alleen van binnen lelijk en doodop, maar ook van buiten zag ik de vermoeidsheids-verschijnselen duidelijk. Ik had donkere kringen onder mijn ogen, meer rimpels, zag er bleek uit en mijn ogen hingen op half zeven. Ik zag er depressief uit.

Als ik de foto's terugkijk van de periode waarin ik door en door ongelukkig was, vind ik het nog steeds niet fijn om daar naar te kijken. Ik zie iets in mijn ogen, ik voel iets bij de foto. Misschien dat anderen het niet eens echt zien, maar ik weet precies hoe ik mij toen voelde en dat was behoorlijk somber. Ik zie er heel ongelukkig en doodop uit. Ik voel het bijna weer als ik de foto's bekijk.

Bron

Dat slechte, donkere zag ik ook als ik in de spiegel keek. Tijdens het opmaken, zag ik dat alle spieren in mijn gezicht op ‘ongelukkig' stonden. Ik trok wat bekken, om te kijken of ik nog kon lachen, maar mijn lach-rimpels waren ver te zoeken. Mijn oogleden hingen, mijn wenkbrauwen waren afgedaald en mijn mondhoeken hingen eerder naar beneden dan naar boven. En dan had ik nog niet eens gekeken naar de dikke donkerblauwe kringen onder mijn ogen.

Een sombere periode, een depressie of een eetstoornis heeft natuurlijk ook effect op je uiterlijk. Vaak is aan je te zien dat je je rot voelt, zelfs ook al lach je alles weg. Sommige mensen trappen in het masker dat je krampachtig hooghoudt, maar mensen die jou echt kennen kijken daar doorheen. Probeer ook eerlijk te zijn en de mensen die het verdienen, te tonen hoe jij je echt voelt. Je mag je bij hen niet enkel depressief voelen, je mag er ook zo uitzien als je daar behoefte aan hebt. Die mensen moet je soms nog even opzoeken, maar die zijn er vaak wel. Ze kunnen pas weten hoe jij je echt voelt, als jij open gaat zijn. Maar daarover schreven we al eerdere blogs.

Daarmee bedoel ik trouwens niet dat je het gaat overdrijven, aandikken of jezelf niet meer verzorgd om aandacht te vragen voor hoe slecht jij je voelt, omdat je het niet zelf durftte vertellen. Ik bedoel dan dat je jezelf niet anders voor hoeft te doen dan je bent. Dat is wat anders dan 'depressieve' of onverzorgde kleding gaan dragen om te laten zien hoe jij je voelt. Doe jezelf niet anders voor dan hoe je je echt voelt. Niet slechter en niet beter.

Er ongelukkig uitzien is niet ineens opgelost. Dat moet van binnenuit komen. Vaak helpt ontspanning al een heel eind. Daarom kan iemand die depressief is er na een vakantie, opname of weekendje zon al een stuk beter uitzien. Toch zegt dit niet dat alles over is en is opgelost. De gedachtes en gevoelens zitten natuurlijk wel wat dieper dan dat. Toch kan het je al goed doen om dus wat ontspanning te zoeken, niet alleen voor je uiterlijk. Het helpt je om wat beter te kunnen nadenken en dat geeft ruimte aan stukjes positiviteit. Je kunt even opladen en daarna verder met je herstel. 

Uitgerust zijn en ontspanning opzoeken is dus heel belangrijk als je wilt herstellen van een depressie. Een dagje sauna, een weekendje de natuur in, logeren bij vrienden of familie om tot rust te komen, intensieve, ondersteunende behandeling of een dag even niet teveel van jezelf verwachten en gewoon uitrusten thuis.

Die depressieve look kun je ook wat verminderen door juist dingen te gaan doen. Binnen zitten, uit de zon, zonder frisse lucht helpt je niet om er beter uit te zien. Daarnaast helpt het je ook niet om je beter te voelen van binnen. Het voelt misschien vertrouwd, veilig, rustig en je hoeft geen uitdagingen aan te gaan of je masker op te zetten. Toch helpt binnen blijven of op bed liggen je niet om je beter te voelen of meer nergie te krijgen. Zeker niet als je dit al langere tijd hebt uitgeprobeerd.

Bij veel behandelingen van depressie is ‘activeren' een onderdeel. Dit zie je ook terug in de blog over een ‘anti-depressieplan' die ik eerder schreef. Je hoeft niet meteen mega sportief te zijn, maar zet kleine stapjes. Pak wat vaker de fiets, ga dagelijks even de deur uit, maak een dagplanning, zoek mensen af en toe op en ga de natuur in. Dit soort dingen zijn goed voor je bloedsomloop en helpen je om uit je hoofd, weer een beetje in je lichaam en de rest van het leven te komen.

Bron

Goed eten en drinken is ook belangrijk als je je lange tijd somber voelt. Een heftig schommelende suikerspiegel, kan je steeds een high en een low opleveren. Probeer dus echt regelmatig te eten. Bekijk de eetlijsten op Proud2Bme ook eens, deze kunnen je hierbij helpen. Eet om de twee-drie uur iets en zorg voor 3 hoofdmaaltijd en 3 tussendoortjes. Zorg ook voor hartig eten, dit houdt de suikerspiegel langer stabiel. Ook drinken is heel belangrijk. Je hoeft niet overmatig veel te drinken, maar zorg voor één tot anderhalve liter drinken per dag.

Geur, licht en temperatuur kunnen veel betekenen als je je somber voelt of vermoeid. Warmte en kou kunnen je zintuigen prikkelen en je daardoor wakker maken en vrolijker. Net zoals geuren en licht. Open dus de gordijnen vanaf het opstaan of in ieder geval vanaf 9:00u, zoek daglicht op en ga naar buiten. Geurkaarsjes en bewust een lekker geurende thee zetten, kan je ook helpen om je beter te voelen en uit je piekergedachtes te halen. Een warme kruik en een deken kan je helpen tot rust te komen. Warmte helpt ontspannen.

Als je veel in je bed ligt, kan het goed zijn om op een zware ochtend met het afgaan van de wekker je bed af te halen of over de rand van het balkon of uit het raam te hangen. Zo heb je minder reden om er weer direct in te gaan liggen en een fris bed geeft je ook een fijn gevoel als je juist naar bed gaat in de avond. Bovendien is een schoon kussensloop goed voor je huid en krijg je daardoor minder puistjes. Kleed je meteen aan en trek schoenen aan. Dat laatste is heel belangrijk. Als je schoenen aan hebt in huis, neem je sneller de stap om naar buiten te gaan. Al is het maar voor een wandeling. 

Natuurlijk kun je ook even een frisse douche nemen. Heb je gisteren gehuild en voelen je ogen dik aan of heb je wallen? Dan kan een koude plens water of een ijsblokje (in een washandje) op je ogen je helpen. Dit moet je niet doen omdat je wilt voorkomen dat anderen zien hoe je je echt voelt, maar enkel omdat het je zelf een fijn gevoel geeft om er weer even fris uit te zien. We schreven al eerder over andere dingen die je kunt doen tegen wallen. Maar zo werkt het ook met make-up. Jezelf even uitgebreid opmaken kan je helpen om je weer een beetje mooi en fit te voelen.

In mijn therapiegroep kregen sommige meiden die zich niet meer opmaakte, maar dit wel deden in de tijd dat ze nog niet depressief waren, een opdracht om zich op te maken. Juist door dit wel weer te gaan doen, al was het maar een beetje mascara en gekamd haar, besteedde ze weer de verdiende aandacht aan zichzelf. Dit deed hun zelfbeeld op lange termijn goed en gaf hen een zetje om de deur uit te gaan. Ze voelde zich aan de buitenkant al iets beter, omdat ze er wakker uitzagen in de spiegel. Een gekke opdracht; jezelf opmaken. Maar voor hen hielp het juist om zich minder 'depressief-lelijk' te voelen. 

Inmiddels zie ik er soms natuurlijk ook nog wel eens bleek of vermoeid uit en heb ik wel eens wallen. Dat heeft iedereen wel eens. En natuurlijk is het leven niet ineens alleen maar leuk als je beter bent van je eetstoornis en geen depressie meer hebt. Maar natuurlijk is dat wel veel minder en weet ik dan hoe ik het op kan lossen zodat ik de volgende dag zonder wallen op sta. Is dat nu nog niet zo bij jou, zorg dan goed voor jezelf, zoek hulp en geef het tijd. Je gaat je beter voelen, zelfs ook al denk je nu van niet. Dat dacht ik ook lange tijd. Blijf hoop houden, al is het maar een klein beetje! ♥ Je kunt meer bereiken dan je nu denkt.