Ploggen: de week van Phoi Cai 32

De eerste plog van het jaar! Ik laat jullie graag zien hoe de afgelopen week is geweest voor mij. De laatste weken waren erg druk geweest door de feestdagen en ondanks dat het erg gezellig was, ben ik blij dat er nu weer wat rust komt. Maar de stilte van januari is soms ook wel erg wennen…

collage

♥ Maandag
Een hele tijd terug hadden we tickets gekocht voor Zooparc Overloon en deze verliepen op 31 december. Vandaag vonden we eindelijk de tijd om er naartoe te gaan. De zonnestralen deden hun best om het iets warmer te maken, maar de kou weerhield ons er niet van om buiten te spelen. Het was een klein maar leuk park en we hebben ervan genoten!

maandag

Helaas werden we op de terugreis verrast door een flinke file. In plaats van 40 minuutjes rijden, waren we ongeveer 1,5 uur onderweg. Ik kan daar tegenwoordig best onrustig door worden, omdat ik bang ben dat de meiden het maar niets vinden en gaan spoken. En met spoken bedoel ik vooral heel veel huilen en jengelen. Gelukkig vielen ze allebei in slaap en was het verder een rustige rit. Eenmaal thuis had ik alleen geen zin meer om te koken, dus had ik deze opwarm-maaltijden gehaald. Helaas heb ik het vlees met de saus laten verbranden…

maandag

♥ Dinsdag
Oudjaarsdag! Vanmiddag moest ik nog een paar uurtjes werken nadat ik de ochtend rustig had doorgebracht met de meiden. Als lunch had mijn zusje een plateau met sushi meegenomen om te delen. Nommmm, wat was dat lekker!

dinsdag

Na het werken ging ik met mijn zus vuurwerk ophalen. Toen we thuis kwamen, kwam de rest van de familie al. We zouden bij ons thuis gourmetten en de jaarwisseling samen doorbrengen. Gelukkig was er ook nog tijd voor een rustmomentje. Met een lekkere kop thee plofte ik op de bank en keken we eventjes naar ‘Ik hou van Holland’. Toen iedereen was bijgekomen, gingen we ‘Codenames Pictures’ spelen. Aan de hand van een woord probeer je jouw teamgenoten jouw kaartjes te laten raden. Dit kan soms best lastig zijn, omdat sommige plaatjes best misleidend kunnen zijn. Als je de verkeerde kiest, kan jouw team ook verliezen. 

dinsdag

♥ Woensdag 
Toen was het zover. 3, 2, 1… Gelukkig nieuwjaar! Dit moment voelt altijd even dubbel voor mij. Na het proosten trek ik altijd als één van de eersten mijn jas aan en loop ik naar buiten. De hemel werd gevuld met in dit geval kleurflitsen door de dikke mist. Het betekent voor mij het afsluiten van een jaar en het stilstaan bij wat er allemaal is gebeurd. Het gemis van waardevolle mensen. Het extra waarderen van fijne momenten. Het was weer even slikken. Maar dit jaar rolden er geen tranen over mijn wangen, maar kon ik met een relatief tevreden gevoel het jaar afsluiten. Ondanks dat het weer een druk jaartje was met veel veranderingen, was er ook rust. Na het vuurwerk kwamen we binnen samen bij elkaar en genoten we nog van de zelfgemaakte oliebollen, appelbeignets en gebakken bananen van mijn papa. Het was een gezellige avond!

woensdag

De meiden sliepen vannacht gelukkig door en trakteerden ons op uitslapen tot 8.45 uur! Met 5 uurtjes slaap schoven we aan voor het ontbijt en ging ik daarna met een goede kop koffie aan de slag voor Proud. Tussendoor gaven we onze meiden deze rode envelopjes met een klein bedrag erin. Dit is iets wat we traditioneel doen om anderen geluk toe te wensen. Normaal gesproken ben ik niet zo van tradities, maar dit vind ik toch wel mooi om te doen.

woensdag

Na het werken gingen we naar mijn schoonouders. We begonnen met een heerlijke lunch en liepen daarna naar de kinderboerderij. Tijdens de lunch had ik ook een kop thee met een leuke vraag: Als je een superheld was, wie zou je dan zijn? Ik twijfel tussen de Ant Man of de groene Powerpuff girl…. Wie zou jij willen zijn?

woensdag

‘s Avonds kwam een vriendin bij ons eten, zoals we dat al enkele jaren doen. Niemand heeft zin om te koken en we bestellen ieder een pokébowl. Ik moest in de avond nog wel werken en op de achtergrond had ik het Grote Songfestivalfeest opgezet. Hier was ik een tijd terug ook daadwerkelijk naartoe geweest, dus het was leuk om dit weer terug te zien.

woensdag

♥ Donderdag
Ik begon de dag rustig met een teken-ochtendje. Deze krijtjes had Liv gekregen voor kerst. Alleen snapt ze nog niet zo goed dat ze ermee moet kleuren in plaats van het op te eten… Daarna was ik met de meiden en mijn zus vertrokken richting Rotterdam. We gingen daar heerlijk lunchen en boodschappen doen voor een feestje zondag. Ik kan nooit goed kiezen als er veel keuze is, dus ik had wel zo’n 12 zakjes aan visballetjes meegenomen… 

donderdag

Op de terugweg is de stemming van de dag helemaal omgeslagen. Aan de ene kant wil ik er niet over praten omdat ik me ervoor schaam, maar aan de andere kant is het wel hoe ouderschap er nu eenmaal soms aan toegaat. In de auto werden de meiden wat ongeduldig en Romy haalde een paar keer uit naar Liv. Ze bleef alsmaar doorgaan, waardoor Liv behoorlijk overstuur raakte. Zodanig zelfs, dat we moesten stoppen aan de kant van de weg om in te grijpen. Uit wanhoop, frustratie en hoop om door te dringen gaf ik Romy een tik op haar hand. Hier was ze nogal van geschrokken en ik eigenlijk nog meer. Dit is niet wat ik wilde, nooit. Maar ik kon op dat moment niets bedenken dat ik nog kon doen om het tegen te gaan, zodat we weer veilig verder konden rijden. Het is iets waar ik heel veel spijt van heb, omdat ik niet achter corrigerende tikjes sta. Dit is niet wat ik wil toepassen. Zo blijkt maar weer dat ouderschap onvoorspelbaar is. Hetgeen waar je voor staat, is niet altijd toe te passen. Hetgeen wat je niet wil, heb je soms ook niet in eigen handen. Ik hoop dit nooit meer te hoeven doen… 

donderdag

♥ Vrijdag 
Ik heb geen idee of het een nasleep was van wat er gisteren gebeurde, of doordat het grijs en grauw was buiten, maar vandaag voelde ik me niet zo best. Ik was prikkelig en daardoor gingen dingen al helemaal niet zoals ik het wilde. Liv wilde niet makkelijk in slaap komen en uiteindelijk hebben we maar eventjes gespeeld. Het grootste deel van de middag lagen we met z’n drietjes in bed en ‘s avonds had ik nog gewerkt. Vrijdag mocht van mij overgeslagen worden. 

vrijdag

♥ Zaterdag
Vanochtend, vanmiddag en vanavond heb ik mogen werken. Overdag deed ik dit op zolder. Zonder verwarming was het behoorlijk koud, maar mijn kleine kacheltje werkt super! ‘s Avonds mocht ik ook een themachat doen over ‘Onzichtbare eetstoornissen´en ondanks dat ik voorheen vaker heb gechat, vond ik dit toch weer spannend om te doen! Spannend omdat ik iedereen een fijne chat wil bezorgen, maar niet weet hoe het zal gaan en of er genoeg animo zou zijn voor dit thema. Gelukkig was het een fijne chat en ik hoop het snel weer te kunnen doen!

zaterdag

In de middag ben ik met mijn zus op pad geweest. Bij de Hema kan je nu tegen inlevering van spaarpunten een drinkfles van Takkie halen. Ik vind dit geweldig, omdat ik dol ben op Jip en Janneke. Hoe cool is dit?! Daarnaast ben ik nog op de markt geweest en vond ik deze rode kiwi’s. Ik kon het niet laten om ze mee te nemen en ze bleken erg zoet te zijn. Nog zoeter dan de gele kiwi’s, waar ik ook fan van ben. Ik hoop dat ik ze vaker kan halen op de markt. Zijn ze niet mooi?

zaterdag

♥ Zondag
Vandaag had ik een ‘feestdagenfeestje’ met vrienden. Zij zouden aan het einde van de middag komen, dus probeerde ik de ochtend zo rustig mogelijk te houden. Maar voor pannenkoeken maak ik graag tijd vrij. Romy helpt tegenwoordig graag mee in de keuken en dat maakt het bakken een stuk leuker. Tenzij de eerste al klaar zijn… Dan zit ze er natuurlijk al klaar voor om ze op te smikkelen. Helaas begon deze dag ook met iets dat minder leuk was. Miso, ons konijn, lijkt last te hebben van haar pootje. Ze hupt wel nog naar het eten en drinken toe, maar het lijkt erop alsof één van haar pootjes niet meer gebruikt wordt. Omdat het een zondag is, kijken we het even aan en gaan we maandagochtend meteen naar de dierenarts bellen. Ik hoop dat het meevalt…. 

zondag

Aan het einde van de middag kwam de visite voor onze feestdagendag. Zoals altijd komen er ook wat cadeautjes bij kijken en twee vriendinnen hadden hun cadeautjes in deze té leuke tas gedaan voor ons! Na de cadeautjes gingen we samen ‘Hotpot’ eten. Dit is een Chinese fondue waarbij je allerlei lekkers kookt in een bouillon. Het was erg lekker en gezellig. Jammer genoeg besloegen alle ramen door de fondue, waardoor we achteraf nog even aan de poets moesten. Maar het was het dubbel en dwars waard.

zondag

Daarmee sloot ik mijn weekje af. Ik hoop dat jullie ondanks alles ook een fijne jaarwisseling hebben gehad. Op naar een gezond en liefdevol 2020!

Phoicai

Geschreven door Phoicai

Reacties

16 reacties op “Ploggen: de week van Phoi Cai 32”

  1. Leuke Plog weer Phoicai.

    Over de corrigerende tik. Het is gebeurt en je bewust gemaakt van wat je nooit meer wil doen. Als ouder ga je fouten maken maar je doet er tenminste iets mee en dat maakt je juist weer in mijn ogen een goede ouder. Het heeft een impact op je en je gaat denk ik zoeken hoe je het een volgende keer anders kan oplossen. Hier leer je van. Ik vind juist zo goed dat je er over hebt geschreven want hoeveel ouders kunnen herkenning vinden in waar jij tegen aanloopt. Echt goed om het bespreekbaar te maken 🙂

    1. Lief, dank je! 🙂

  2. Hoi Phoi Cai 🙂

    Aller eerst wens ik je ook een gezond en liefdevol 2020 🙂

    Dat klinkt als een volle drukke week.
    Leuk dat je feestdagendag viert met vrienden 🙂
    En ik hoop dat je konijn snel de oude is

    Onze kinderen zijn in dit soort maanden ook anders qua gedrag; de dagen worden anders ingevuld en geen school
    Net als iedere andere ouder ken ik ook dat kinderen je bloed soms onder de nagels kunnen halen. Als je je dan machteloos voelt doe je soms opvoedkundig onhandige dingen. Niet alleen jij hoor, voel je daar niet alleen in. Ik schreeuw bijvoorbeeld als het mij zelf te veel
    Is en een kind gaat maar door ook wel eens tegen ze. Het is juist hoe je je erna voelt en er mee omgaat hoe je bent als moeder. Als mij zoiets overkomt dan kom ik er zodra de storm bij mijzelf over is er met het kind op terug. Zo van dit en dit gedrag wil ik niet hebben maar mama had ook niet mogen.. sorry
    maar sowieso ik ken geen enkele ouder of überhaupt mens die perfect is
    Ik ken vanuit een vriend die geboren is in hong kong ook het gebruik met geld in zulke envelopjes ( met hun bruiloft moest hij ook mijn vriendin van ons als zijnde de vrouwelijke getuigen ‘kopen’ met geld in zulke envelopjes) en in Twente doen sommige mensen aan ‘geluk in tuk’ ( geluk in je broekzak) alleen was ik het alweer vergeten en zijn de jongens überhaupt te verwend met Sinterklaas en kerst 😉

    Groetjes Esther

    1. Hey Esther,

      Helaas gaat het niet goed met onze Nijn, maar ik probeer hoopvol te blijven..!

      Lief dat je jouw ervaring deelt. Het is zeker belangrijk om als ouder toe te kunnen geven dat ook papa’s en mama’ s iets doen wat niet hoort. Daar kunnen we allemaal hopelijk van leren 🙂

      En heel herkenbaar wat je schrijft over het ‘ kopen’ tijdens een bruiloft. Gelukkig is mijn man dat bespaard gebleven haha!

      Liefs

      1. Hé wat jammer dat het niet goed gaat met Nijn
        Met konijnen duurt het geloof ik lang voordat ze de oude zijn als dat al lukt
        Sterkte in ieder geval

        Ik vind zelf ook dat het fijn is soms moeder dingen te delen en te merken dat je ergens niet de enige in bent soms is dat net zo als bij eetstoornis dingen

        Ik vond het wel een mooi ritueel maar hij zal wel blij zijn dat het hem bespaard gebleven is

  3. ‘ik hoop dit nooit meer te hoeven doen’, vind ik wel een aparte zin. Want ik snap je heel goed. Mijn kinderen halen ook het bloed onder mijn nagels vandaan. Maar zelfs een corrigerende tik is bij de wet verboden en mag dus echt niet. Prima dat het een keer gebeurd is, je hebt duidelijk spijt. Maar het ‘hoeven’ doen is wat mij betreft nooít het geval. Het overkwam je en dat wil je niet meer. Want dat mag niet en is slecht voor het welzijn van je kinderen.

    1. Volgensmij schrijft Phoi Cai dat ook. Een dergelijke belerende/straffende reactie is echt niet helpend.

    2. Een corrigerende tik is niet per definitie slecht voor het welzijn van het kind. Jouw redenering klopt niet helemaal. Ik waardeer het enorm dat Phoi Cai dit met ons deelt, omdat het best normaal is dat het gebeurd. Verder vond ik de blog super interessant en waardevol. Dankjewel dat je ons weer hebt meegenomen en voor je eerlijkheid! ♥ ♥

      1. Lief, dank je!

    3. Hey Moeder van vier,

      Met ‘ hoeven ‘ bedoel ik vooral dat ik hopelijk nooit meer in de situatie zal komen waarin ik mijn controle verlies en dit als gevolg heeft. Precies wat je zegt is het iets wat me is overkomen, maar ik hoop dat het me nooit meer overkomt.

      Liefs

  4. Leuk ik hou van chineese cultuur feestdagen. echt interessant

  5. De beste wensen voor 2020 Phoi Cai! Hopelijk ga je een mooi jaar te gemoed. Ik zie ook allemaal lekker eten! Heerlijk!

    Wat knap dat je zo eerlijk durft te zijn over de situatie met je kinderen. Dat is ook echt menselijk. Het is erg logisch dat je spijt hebt en je schuldig voelt, maar in een vlaag van wanhoop en opwelling doen we allemaal wel eens iets verkeerd en daar kunnen we weer van leren. Als mens maak je nu eenmaal fouten en ook als ouder, als je er maar van leert en jezelf weer herpakt. Ik vind het heel dapper dat je dit en dit laat ook maar zien dat niet altijd alles perfect verloop. Dat kan ook helemaal niet.

    Liefs!

    1. Bedankt voor je lieve en bemoedigende woorden!

      Liefs

  6. Lieve phoicai

    Ik herken je stukje van de tik goed. Echter vind ik met een tik op de hand niet direct iets mis..
    Ook ik voel me naar na de tijd als het gebeurt, maar soms is het de enige manier om nog door te dringen ofzo…
    Je bent volgens mij een onwijs lieve en zorgzame mama. Het wordt ons allemaal wel eens te veel, want mama zijn kost de nodige energie.

    1. Bedankt voor jouw lieve woorden, Tiger Lily. Ondanks dat het het waard is, is ouderschap ook zeker van tijd tot tijd erg zwaar he? Maar door erover te praten en er eerlijk over te kunnen zijn, hoop ik dat alle ouders die het even moeilijk hebben zich toch een beetje minder alleen voelen 🙂

      Liefs

  7. Romy is alweer zo groot, ik vind haar prachtig

    dankjewel

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *