Wat ik mij kan herinneren is dat mijn ouders gingen scheiden toen ik een jaar of twaalf was. Kort daarna overleed mijn opa, en er waren wat ruzies in de familie.
Het ging helemaal niet goed met mijn moeder ze viel heel veel af door de stress denk ik. Ook heeft ze vroeger een eetprobleem gehad. Ik zat niet lekker in mijn vel en merkte dat mijn moeder dat ook niet zat en door de stress begon ik minder te eten.
Ik was een jaar of 14 en al een paar kilo’s verloren, dat vond ik wel een fijn gevoel. Op die leeftijd was ik aan het puberen, ging groeien en werd onzeker. Met mijn moeder ging het beter we verkochten ons huis en ik, mijn moeder en twee zusjes gingen verhuizen. Alles leek goed te gaan. Ik had wel veel vriendinnen en was sociaal, maar vergeleek mijzelf altijd met anderen.
In mijn vaders ogen moest het altijd beter, ookal zag ik hem maar 1x in de twee weken. Hij praatte altijd over school en een 8.0 moest een 9.0 zijn en het liefst zag hij 10-en op mijn rapport. Ik heb dyslexie en moeite om mij te concentreren en daar zat hij heel erg mee. Ik zelf ook en schaamde me ervoor, ondanks dat ik redelijke cijfers haalde. ###
Het gevoel van afvallen voelde goed, ik had het gevoel dat ik iets kon. Ik at wel normaal maar snoepte gewoon niet, beetje bij beetje begon ik maaltijden over te slaan en smoesjes te verzinnen. Ik werd achterdochtig en loog heel veel.
Mijn moeder had het altijd over calorieën en ik begon er zelf ook steeds meer op te letten, ik was toen 15 jaar oud. Ik weet nog dat ik het opzocht op de computer en op een pro ana site terecht kwam.
Ik vond het raar , wie wil er nou express een eetstoornis krijgen? Toch voelde ik me er thuis en de smoesjes die erop stonden kwamen mij goed uit. Niemand in mijn omgeving merkte iets ik viel ook niet meer af ik bleef gewoon op een redelijk gewicht maar de gedachtes bleven en ik at maar een laag aantal calorieën per dag.
Door het weinig eten kreeg ik vreetbuien en wilde het compenseren. Ik moest iets doen van mezelf want ik was aan het aankomen, kon er niet tegen om de controle kwijt te zijn en zocht naar een uitweg. Op pro ana sites zat ik nog steeds af en toe voor de tips…
Begon er steeds vaker op te kijken en toen ik vertelde dat ik een vreetbui had gehad dwong een pro ano jongen mij om te braken tot ik er bij neer viel zei hij. Ik weet nog dat ik met tranen in me ogen achter de computer zat en niet wist wat ik moest doen. Wilde eigenlijk niet braken ik wilde gewoon stoppen en nergens aan hoeven denken ..toch deed ik het op een of andere manier was ik zo invloed baar.
Nu op dit moment heb ik daar heel erg spijt van. Hij kon de raarste dingen tegen mij zeggen ‘ik laat je volgende keer nog langer vasten als je weer een vreetbui hebt’ ‘ jij lelijk zwijn waarom doe je dit, wil je niet perfect worden’ ‘luister naar mij, anders ..’
Eigenlijk wilde ik helemaal niet meer, ik kon niet meer ik was gewoon te moe van alles . Ik deed overal mijn uiterste best voor. Maar school ging niet goed ik bleef zitten en stelde mijn vader teleur. Ook spijbelde ik heel erg vaak, ik weet niet waarom maar ik wilde niet naar school het intresseerde me niets meer allemaal.
Met het braken en laxeren kon ik niet stoppen maar op pro ana sites kijken wel. Maar voor een half jaartje toen kreeg ik problemen met school en voelde me zo’n mislukking dat ik weer ging afvallen..het begon weer met onschuldig chatten tot het aanmelden op hyves en meisjes in het echt ontmoeten.
Nu twee weken geleden kwam ik erachter dat mijn zusje hetzelfde doet als ik deed op die leeftijd ze kijkt ook op sites. Aan de ene kant wil je je zusje beschermen en moet je het tegen iemand vertellen maar aan de andere kant wil je haar ook niet verraden omdat je weet hoe ze zich voelt. Ze weet niet dat ik het weet over haar, heb alle pro ana website’s die er maar te vinden zijn geblokkeerd maar of het werkt? Een dubbele situatie dus…
Als ik er nu aan terug denk krijg ik kippenvel. Ik blijf volhouden en lachen dus dat zit wel snor.
Foto:flickr.com/mvs
Geef een reactie