Als alle tips niet werken…

Afleiding zoeken, overdag genoeg eten, je gevoelens uiten, uitstellen, relativeren, jezelf iets toestaan… Ik kon wel een heel boek schrijven over tips tegen eetbuien. Ik wist het allemaal heel goed. Ik wist eigenlijk precies wat ik moest doen. Elke dag stond ik op met mijn hoofd vol tips en trics en de allerbeste voornemens. Vandaag gaat het lukken! Maar het lukte niet, ik had nog steeds eetbuien.

Die stomme tips werkten niet. M’n psychologen hadden lekker makkelijk praten, dacht ik. Zij hadden geen eetbuien. Het is ook heel vervelend wanneer het keer op keer niet lijkt te lukken. Oke, misschien ging het een paar dagen of zelfs een hele week goed, maar ineens ging het dan toch weer mis. Er leek geen einde aan te komen. Ik weet nog goed hoe uitzichtloos alles leek, maar toch is het me uiteindelijk gelukt. Iets wat ik me nooit had kunnen bedenken, wat ik niet eens durfde te dromen op sommige momenten. In deze blog noem ik een aantal punten die je zouden kunnen helpen wanneer ook jij denkt dat de tips niet werken.


Bron foto

♥ Je bent al goed bezig
Ik kon er echt onwijs van balen als het weer eens niet was gelukt. Het voelde dan alsof ik een complete mislukking was en eigenlijk nog nooit een stap in de goede richting had gezet. Het lukt me NOOIT, dacht ik. Dat het weer mislukt was, was immers een bewijs daarvoor.

Weet niet te streng voor jezelf. Dat je elke dag weer met frisse moed opstaat en de strijd tegen je eetstoornis aangaat is al hartstikke knap. Zolang het blijft proberen, ben je eigenlijk goed bezig. Niet geschoten, is namelijk altijd mis. Herstellen is een zoektocht en je zal niet altijd meteen vinden wat wel en niet voor je werkt. Blijf daarom elke dag opnieuw proberen en wees er trots op dat je dat doet.

♥ Alle begin is moeilijk
Kon jij meteen fietsen? Of heb je het ook eerst met zijwieltjes moeten leren en was het zelfs na die zijwieltjes nog wel even spannend om het zonder support te doen? Je zal heus wel een aantal keer hard gevallen zijn, maar na veel oefenen kon je toch eindelijk fietsen. Dit ging niet van de ene op de andere dag. Dit geldt niet alleen voor leren fietsen, maar voor alles wat je voor de eerste keer doet.

Het is echt niet gek dat het niet allemaal in 1 keer lukt. Bij de één gaat het wat sneller dan bij de ander. Dit maakt het soms lastig. Je wilt snel en dat begrijp ik goed. Waarschijnlijk denk je over mij ook wel eens dat ik makkelijk praten heb. Ik heb immers geen eetbuien meer. Toch heeft het bij mij heeft het ook echt jaren moeten duren. Het is vervelend, maar gun jezelf die tijd.

♥ Je leert van je fouten
Een fout maken stond bij mij gelijk aan falen en mislukken. Niks positiefs aan dus. Toch zou je het ook anders kunnen bekijken. Je kunt namelijk erg veel leren van je fouten. Wanneer je een fout maakt, geeft dat alleen maar meer informatie over wat wel en niet werkt. Je hebt iets geprobeerd en dat heeft blijkbaar niet gewerkt.

Dit betekent niet dat het dan allemaal mislukt is en dat het ook niet kan gaan werken. Het is goed om te onderzoeken waarom iets niet heeft gewerkt. Was de stap te klein of misschien juist te groot? Wat vond je wel en niet prettig aan de methode die je uit probeerde en wat speelde er allemaal nog meer op dat moment?

Het kan helpen om ook de tips die je hebt toegepast nog te bespreken met iemand. Heeft iemand anders dit ook geprobeerd en waar liep diegene tegenaan? Wat heeft diegene uiteindelijk geholpen en wat juist niet? Hoe zou je het net een beetje anders kunnen doen dat het wel werkt? Stel je vragen aan vrienden, familie, bij therapie, hier op het forum of in de chat. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen.

♥ Hulp vragen
Zoals ik al zei, je hoeft het niet alleen te doen. Vaak dacht ik door tips te ontvangen al wel genoeg geholpen te zijn en het vanaf dat punt maar alleen te moeten doen. Er was mij verteld wat ik moest doen, als het me dan niet lukt zou ik iedereen vast alleen maar teleurstellen. Ze probeerden me te helpen en ik mislukte alleen maar. Ik was onwijs bang om niet aan bepaalde verwachtingen te voldoen. Nee, dan kan ik beter mij mond houden, dacht ik.

Heel erg zonde! Een sociaal vangnet kan zo onwijs veel bijdragen tijdens het herstel van een eetstoornis. Ook wanneer je in theorie wel weet wat je moet doen, betekent dat niet dat dat praktisch altijd zo makkelijk gaat. Bespreek je plannen, je mislukken, maar ook je slagen met je omgeving. Het gevoel er niet alleen in de staan, heeft mij altijd veel kracht gegeven en door dingen te bespreken werden sommige zaken ineens een stuk helderder.

♥ Volhouden
Wanneer je iets 1 keer probeert lukt het niet, maar wanneer je iets 101 keer probeert wel. Dit is iets waar ik nog steeds weleens tegenaan loop met bijvoorbeeld surfen of roller derby. Natuurlijk wil je graag snel resultaat zien. Natuurlijk wil je meteen op je surfboard springen en de mooiste golven achterin de zee pakken. Toch zal je eerst een ontelbaar aantal keren in de branding moeten oefenen om überhaupt op je board te kunnen blijven staan. Zo werkt het met sporten, maar ook met het aanleren van nieuwe gewoontes en het afleren van slechte gewoontes.

Het is daarom ook zo belangrijk om geduld te hebben, mild te zijn naar jezelf en het een kans te geven! Denk even terug aan het leren fietsen. Dat het de eerste keer niet lukt en dat je even zijwieltjes nodig hebt is normaal, maar dat betekent niet dat je het nooit zult leren. Het duurt gewoon eventjes voordat je hersenen zo’n nieuw patroon oppikken, maar je moet jezelf wel die kans geven.


Bron foto

♥ Je kan het!
Creëer je eigen zijwieltjes, laat iemand je helpen rechtop te fietsen, val een aantal keer op je knieën, laat voor je zorgen, je mag liefde ontvangen, krabbel op, stap op je fiets en ga weer verder. Het lijkt soms zo uitzichtloos, maar de aanhouder wint en binnenkort fiets ook jij, zonder hulp en zonder zijwieltjes een toekomst zonder eetstoornis tegemoet. 

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

9 reacties op “Als alle tips niet werken…”

  1. Die eeuwige zelfde tips in de (gehele) therapiewereld eigenlijk zoals het afleiding zoeken, om hulp vragen, uitstellen, wegzetten in een g-schema, mild zijn werken soms zo op mijn zenuwen. Ze geven bij veel mensen blijkbaar wel resultaat, want anders zouden ze niet keer op keer benoemd worden. En ik vind het ook heel lief als mensen met dit soort oplossingen komen en wil dan niet de pessimist uithangen dus zeg ik met een glimlach dat ik het zal proberen en het een goed idee vind. Maar stiekem zakt mijn moed er alleen maar meer van in mijn schoenen. Ja, ik heb het meer dan 101 keer geprobeerd en ook gedaan. Het trappen op de fiets wordt echter geen automatisme en soms blijf ik rechtop met zijwieltjes en wat rugwind maar zodra de wind gaat liggen en ik weer moet gaan trappen om vooruit te komen ben ik kwijt hoe de beweging ook alweer ging. Ik blijf vervolgens nog een hele tijd op mijn stilstaande fiets zitten in de hoop dat ik me ga herinneren hoe ik dat ding vooruit kreeg. Totdat het me teveel wordt, ik boos afstap en gefrustreerd mijn fiets in elkaar trap om hem maanden later kapot achter in de schuur terug te vinden. Tuurlijk haal ik hem weer uit het stof en timmer ik de deuken eruit want ooit gaan we fietsen maar wanneer?

    1. Misschien wanneer je begint met te geloven dat eten niet slecht is voor jou.Dat je echt net als iedere ander mag eten zonder restricties.
      Mentale restricties en het denken dat je slecht zou zijn omdat je eet of eetbuien hebt werken het ook in de hand !
      En al die tips geven je het gevoel dat eten verkeerd is : (
      Eten is goed voor je en dat geldt voor iedereen onafgezien je lengte,breedte,huidskkeur,haarkleur,je gewicht of wat je dan ook bedenken kan !!!
      Mensen met overgewicht en eetproblemen zijn heel vaak,zo niet ALTIJD, ook met restricties bezig net als mensen met een ondergewicht en eetstoornis ,de gedachtes zijn ongeveer hetzelfde in elke categorie.
      En restricties leiden tot eetbuien…
      Doe wat je wilt en denk dat je overal net zo veel bijhoort als ieder ander mens,want elk mens kampt wel met een of ander iets,of je het nu ziet of niet ziet.Perfect eten kunnen wil niet zeggen dat je geen andere zwaktes kent,dat denken wij met een e.s gauw,ik wel tenminste ….

      En ook, er is een sterke kant in je dat boven dit alles staat en dat het goede met je voor heeft.Luister daarnaar .Ik heb ook zo veel goede raad gekregen over allerlei dingen qua de e.s. maar het klopte nooit met wat ik echt voelde dat ik nodig had,hetzelfde als met de eetlijsten.
      Je kunt best wel goede raad opvolgen,maar je kunt ook goede raad voor jezelf creëren.Ook: bij mij werken de tips en adviezen van mensen in dit werledje vaak tegen mij omdat ze mij in de eetstoorniswereld vasthouden ,het kringetje waarin ik al zo lang rondloop.De adviezen en tips zijn nu gewoon triggers geworden merk ik.Ik probeer te voelen wie ik ECHT ben en te doen wat bij MIJ past .

      1. Lieve Elle,

        Bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik werk niet met praktische restricties in het eten. Ik eet alles. En dat is juist een beetje het probleem. Er zit geen stop op. Ik wil keuzes kunnen maken naar wat mijn lichaam aangeeft, maar mijn lichaam geeft dat niet aan en daardoor moet ik wel verstandelijk restricties opleggen om enigszins gezond te eten.
        Het is wel zo dat ik me slapper, zwakker, minder welkom voel door mijn eetverslaving en het lichaam wat daarbij komt kijken. Daarin blijft het lastig om mijn eigen goede raad te blijven volgen dat iedereen mag zijn zoals ie is en dat ik niet zwakker ben omdat ik obesitas heb.

  2. Ik heb al bijna 2 weken geen eetbuien gehad!
    Ook de drang daarnaartoe is echt nauwelijks aanwezig geweest. Zo blij mee, voor nu.

    Voor mij helpen de standaardtips op dit moment wel. Afleiding zoeken, uitstellen, erover praten en een hele belangrijke mezelf iets gunnen. Na 3 blokjes chocolade denk ik nu, zo dat was lekker en nu is het weer genoeg. En denk ik het hoort bij het leven. De chocolade verpest niks, maakt het juist mooier haha

    En het schilt dat voor mij de eetbui trigger in deze (vakantie) periode van het jaar een stuk minder aanwezig is (stress)

    @lostgirl, ik ben ook al 100 miljoen keer teruggevallen, maar blijf het proberen, op een dag lukt het je!

    1. Wat ben je supergoed bezig! Dankjewel voor je bemoedigende woorden.
      Liefs

  3. Wat mij heel erg hielp was om de tips op een andere manier te gaan bekijken. Ik heb heel lang naar DE tip gezocht die voor hetzelfde effect kon zorgen wat automutilatie me geeft. Ik probeerde alles maar niks gaf me dezelfde rust en haalde alles echt even weg. Toen in eenmaal accepteerde dat gezonde coping je gevoel niet weghaalt werd het een stuk makkelijker. Ik zag het eerst als het uitstellen dmv de tips. En steeds vaker kon ik met behulp van de tips ook echt voor mezelf gaan zorgen en ruimte creëren om om te onderzoeken wat ik eigenlijk voel en nodig heb. Dat zorgde ervoor dat ik het nu ook echt daadwerkelijk minder nodig heb.

  4. Een jaar of 12 geleden heb ik ernstige anorexia gehad. Met ziekenhuisopnames, dagbehandelingen en therapieën leek ik er vanaf te zijn. Na mijn anorexia heb ik een korte tijd gekampt met eetbuien en op die manier heb ik ook mijn streefgewicht (en uiteindelijk ruim daarboven) gehaald. Ik dacht altijd dat ik genezen was. Eten deed me niet meer zoveel en ik dacht er niet meer over na. Ik hield van eten, altijd gedaan. Ook van veel snoepen leek ik te genieten. Chips, chocola, het kon gewoon. Vaak nam ik veel dingen tegelijk, maar enorme eetbuien waren het niet. Ik hield gewoon van avondsnacks… Echter, kreeg ik twee jaar geleden een ernstige terugval in anorexia nadat ik flink was afgevallen, boog dit zich na een jaar weer om naar eetbuien… Ik heb tien jaar lang gedacht dat ik genezen was, maar ik denk niet dat ik ooit echt genezen ben en gezond met eten om ben gegaan. Perfectionistische gedachten over lichaam zijn er altijd geweest. Gezond eten en veel eten wisselde elkaar af. Nu gaat het weer stukken beter. Ik ben echter weer op een gezond gewicht gekomen door eetbuien, maar goed. Mijn lichaam lijkt weer gezond te zijn. De eetbuien worden minder en mijn honger en verzadigingsgevoel lijkt zich weer langzaamaan te herstellen. Toch lees ik nog vaak tips en en ervaringen van anderen. Het is nog niet over. Veel twijfel over hoe en wat ik eet bestaat nog steeds in mijn gedachten. Wat ik me nu ook weer afvraag nadat ik dit artikel las: er wordt gezegd dat eten goed en natuurlijk gezond is en dat je alles mag pakken. Oké… dat snap ik inmiddels. Maar wat als je iedere dag zij hebt in ijs als tussendoortje. Of iedere dag een grote koek wil. Of iedere dag taart wil eten…. oké dan heb je geen eetbuien. Maar iedere dag taart…… hoe kun je hier balans in houden. Wat is normaal? Ik zie tussendoortjes staan op de lijst. Maar over het algemeen is het toch niet normaal om iedere dag een stuk cheesecake te eten bewijzen van. Hoe houd ik hier balans in. Wat moet ik doen als ik heel erg de neiging heb om weer die grote tussendoortjes te nemen…. dat kan voor iedere dag toch niet goed zijn…..

    1. Waarom zou het niet goed zijn? Wie bepaalt wat goed is voor jou ?
      Als je uiteindelijk voor jezelf durft te kiezen en je niets van anderen aantrekt of wat er gezegd of geschreven staat dan ben je echt vrij .Alleen jijzelf weet wat je nodig hebt.
      Misschien krijg jij gewoon niet genoeg energie binnen als je elke dag zin hebt in koek /calorie dense tussendoortjes.?
      Ik weet wel, dat wanneer ik daar wel naar verlang dan is het wanneer ik te weinig hebt gegeten.Als ik voldoende energie hebt ,dan denk ik niet eens aan koek of wat ook.En gewoon lekker vinden mag ook.
      Probeer het niet als verkeerd te zien wat je doet of voelt.Alles is ok.Jij bent ok.Eten hoeft nooit perfect te zijn,dat is het nooit.
      Je eigen normaal zoeken,niet dat van iemand anders ! Het is zoeken en leren te vertrouwen,maar alles is ok !❤

      1. Hoi A,
        ik ben eigenlijk wel benieuwd of je ook blogs schrijft😀 want wat je schreef net, ontroerd me en vind ik súper mooi van je❤️
        Dankjewel!😍 dit is wel 1 van de beste reacties/ tips die ik deze week lees
        Dankjewel!😊😍❤️ Ik ga dit proberen, en ik ben er mee bezig om mijn eetstoornis te prikken, plagen, en te pesten

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *