Voor mensen met eetstoornissen is het woord ‘trigger’ vaak wel bekend. Ook ik kan me nog goed herinneren dat ik werd getriggerd toen ik nog een eetstoornis had. Die triggers konden van alles zijn. Een vriendin die haar brood niet opat, superdunne klasgenoten, ruzies, frustraties of andere heftige emoties. Dit zijn allemaal voorbeelden van triggers. Het lastige is: je kan hier haast niet omheen. Je zal hoe dan ook met zulke situaties te maken krijgen. Hoe ga je daar nou het beste mee om?

Zoals ik hierboven al vertelde, kan je echt door alles getriggerd worden. Wat er gebeurt als je getriggerd wordt, is dat de eetstoornis eigenlijk weer sterker naar voren komt. Een voorbeeldje: toen ik nog een eetstoornis had en vriendinnen aten minder dan ik, kon het zo zijn dat dit mij triggerde. Ik voelde me direct schuldig over wat ik gegeten had. Ik voelde me dik en ik moest het eten hoe dan ook compenseren.

Iets zorgde er dus voor dat ik me slecht over mezelf ging voelen. In dit geval zorgde het eetgedrag van andere mensen er dus voor dat ik ging twijfelen aan mijn eigen eetgedrag. De eetstoornis nam meteen de overhand en ik wilde alles compenseren. Dit is echt een voorbeeldje van hoe ik getriggerd kon worden toen ik nog midden in mijn eetstoornis zat.

Een trigger in een andere vorm, is stress. Ik merkte namelijk toen ik nog in mijn eetstoornis zat (en daarna trouwens ook) dat ik niet met stress om kon gaan. In stressvolle periodes was de eetstoornis ook vele malen sterker aanwezig dan in rustigere periodes. Om met stress om te gaan, ging ik nog obsessiever op mijn eten letten en had ik nog meer eetbuien.

Ik heb een tijdje in een kliniek gezeten. Daar ging het beter met me, maar toen ik weer naar huis ging, kreeg ik het al gauw wat moeilijker. Thuis was namelijk een plek waar het eerst niet goed met me ging. Thuis hield ik stiekem eetbuien, gaf ik over en deed ik allemaal andere eetgestoorde dingen. Het was een plek vol herinneringen aan mijn eetstoornis. Die herinneringen konden mij soms ook nog weleens triggeren.

Soms zocht ik triggers zelf ook op. Eigenlijk deed ik dat heel erg vaak. Ik ging bijvoorbeeld bewust filmpjes kijken op internet over mensen met anorexia. De beelden van die dunne meisjes en hun verdriet en eenzaamheid waren voor mij een enorme trigger. Het zorgde ervoor dat ik nog dieper in de eetstoornis wilde gaan om er ook zo uit te kunnen zien.

Triggers zijn lastig, omdat het soms vooraf lastig te bepalen is wat jou precies triggert. Het kan namelijk zo zijn dat het je opeens overvalt. Er gebeurt plotseling iets of je ziet iets waardoor je je rot gaat voelen en de eetstoornis in alle hevigheid weer naar boven komt. De eetstoornis is jouw copingmechanisme, jouw manier van omgaan met bepaalde gebeurtenissen. Het is vertrouwd, je bent het gewend en het geeft je veiligheid.

Een ander lastig puntje aan triggers is dat je getriggerd kan worden door andere mensen. Je hebt alleen geen invloed op andere mensen. Die dunne klasgenoot die ervoor zorgt dat jij nog meer wilt afvallen, kan er namelijk niks aan doen dat jij dit door haar wilt. Hetzelfde geldt voor die vriendin die een boterham minder mee naar school heeft dan jij waardoor jij je eten uit wilt spugen.

Ik denk dat ik hier tot een belangrijk punt kom: triggers zijn er alleen als jij die triggers toestaat. Wat ik daarmee wil zeggen, is dat triggers er altijd, overal kunnen zijn. Je kan getriggerd worden door tijdschriften, door tv, door mensen op straat, door reclames, door blogs op de site, reacties op het forum etc. Hoe komt het dan echter dat de één wel getriggerd wordt door bijvoorbeeld een bepaalde blog en de ander niet? En dat terwijl ze allebei een eetstoornis hebben?

Het gaat er dus om hoe jij met die triggers omgaat. Je kan je enorm het slachtoffer voelen van triggers. Ik heb me zelf ook een lange tijd slachtoffer gevoeld en dat is ook volkomen normaal. Vooral als je diep in de eetstoornis zit, ben je je niet altijd bewust van je eigen verantwoordelijkheid over dingen. Voor je gevoel doe je alles vanuit de eetstoornis. Een trigger is dan een ‘goed excuus’ om toe te geven aan de eetstoornis of ander destructief gedrag.

Om er weer even een voorbeeldje bij te halen: toen ik getriggerd werd door die ene vriendin die een boterham minder at als lunch had ik hier ook anders mee om kunnen gaan. In plaats van direct een ‘goed excuus’ te hebben om over te geven, had ik ook kunnen relativeren wat er gebeurden. “Oké, zij eet dan wel een boterham minder dan ik, maar dat betekent niet dat ik dan te veel heb gegeten. Ik weet niet wat zij verder vandaag allemaal heeft gegeten of nog gaat eten. Bovendien heb ik deze drie boterhammen op mijn eetlijst staan en is dit goed voor mij.”

Natuurlijk is dit makkelijker gezegd dan gedaan, maar het is ook echt een oefening. De ene keer zal dit je makkelijker afgaan dan de andere keer. De ene keer kan je er heel bewust voor kiezen dat iets jou niet triggert, kan je het goed relativeren en zoek je afleiding. Je hebt je doel goed voor ogen en wil niet terugvallen in de eetstoornis. De andere keer is dat lastiger. Naarmate ik verder in herstel zat, kon ik bijvoorbeeld uiteindelijk steeds beter met triggers uit het voorbeeldje omgaan, maar andere triggers vond ik wel nog lastig.

Probeer je maar eens niet te laten beïnvloeden door de gezond eten en fitnesshype die we hebben. Ik wilde me daar niet door laten triggeren, maar ik kwam het echt o-ver-al tegen. Ik kon er gewoon niet omheen. Het leek de nieuwe norm te worden en dan is het echt knap lastig om je staande te houden als je nog niet zo sterk bent.

Toch wil dit echter opnieuw weer niet zeggen dat je dan maar toe moet geven aan de eetstoornis. Natuurlijk is het zwaar en lastig om je hier niet door te laten beïnvloeden, maar er zijn dingen die je wel zelf zou kunnen doen. Vermijd bijvoorbeeld bepaalde internetsites, Instagramaccounts, tijdschriften of tv-programma’s. Probeer dus zoveel mogelijk de dingen te vermijden die jou triggeren.

Neem hier zelf de verantwoordelijkheid over. Praat ook over waarom jij door bepaalde dingen getriggerd wordt, zodat mensen er zoveel mogelijk rekening mee kunnen houden als ze bij jou in de buurt zijn. Oefen hiermee en je zal merken dat je steeds makkelijker met triggers op kan gaan. Je bent sterker dan de eetstoornis.

♥

Fotografie: Lauren Rushing