Uit huis gaan als het niet mag

 

Eigenlijk is het niet hoe het hoort, althans dat wordt je gezegd. Je ziet het voortdurend om je heen gebeuren; er worden roddels verspreid over meiden die dezelfde keuze maken als jij. En tegelijkertijd zie je ook dat er ook zoveel mensen probleemloos uit huis gaan in Nederland. Een contrast dat je niet goed kan loskoppelen van je eigen behoefte aan een nieuwe levensfase. Maakt dit je een slecht mens? Ben je alleen uit op vrijheid en 'verwesterd' of is dit een menselijke behoefte die je hebt?  

Farah is sinds 2021 gastblogger bij Proud2Bme. Ze blogt onder andere over haar ervaringen met eergerelateerd geweld, trauma's, opgroeien in een instelling als minderjarige en hoe ze contact heeft verbroken met haar familie. Je vindt al haar blogs via de tag 'Farah blogt'.

'Het is het het geld niet waard', is zo een opmerking die ik veelvuldig langs heb horen komen. De kosten zijn hoog en vaak is je kamer kleiner dan je kamer thuis, maar je maakt je eigen keuzes. Je eigen autonome keuze om uit huis te gaan en daarin zal niemand je overwegingen compleet snappen. Gelukkig gaat het daar ook niet om. Niemand kan of mag je vertellen dat het het 'niet waard' is, want ze weten niet wat uit huis gaan voor jou betekent. Wellicht is het het voor jou wel waard? Het is verleidelijk om te luisteren naar oudere mensen binnen de familie, om roddels te ontlopen, om thuis te blijven omdat dat als 'normaal' gezien wordt en om binnen je comfortzone te blijven. Maar is dit wat je wil? Is dit hoe je je leven wil leiden? Blijf jezelf de kritische vragen stellen, simpelweg omdat het een persoonlijke keuze is. Hierin kan je tips goed gebruiken, maar (in)directe dwang hoort hier niet bij. Ken het verschil.


Bron foto

'Maar je moet voor je ouders zorgen, want ze worden ouder', speelde enorm in op mijn schuldgevoel. Zij hebben mijn hele leven voor mij gezorgd, nu is het mijn beurt. Het voelde als een logische volgorde die ik voor lief had genomen, zonder na te denken over de consequenties die het had voor zowel mijn leven als hun leven. Toen ik thuis was, was ik ongelukkig en slechts een product van de verwachtingen die mij met de paplepel zijn ingegoten. Als je niet voor jezelf kan zorgen, om wat voor reden dan ook, schiet je ook tekort voor je geliefden. Niet omdat je niet genoeg commitment laat zien, maar omdat je niet meer kan. Je bent te lang geleefd door het systeem waar je in opgroeide en dit leven werkt niet voor je. Dit gaat niet om de eer schenden of om een slecht persoon zijn, maar om je mentale welzijn. Hiermee insinueer ik uiteraard niet dat je je familie moet laten vallen, maar wél dat je ook voor jezelf mag zorgen en dat voor jezelf zorgen en voor je geliefden zorgen prima naast elkaar kan leven.  
 
'Maar, de eer van de familie wordt geschaad', heb ik op zowel directe als indirecte manier vaak langs horen komen. Ik had een soort collectieve verantwoordelijkheid die zwaar lag op mijn schouders: eer. Je leeft bijna voor de wereld om je heen en vergeet je eigen belang, jouw leven. Wat ik je hierin wil meegeven is vooral dat de wereld om je heen altijd een reden zal vinden om te roddelen en het is niet aan jou om daar controle op te houden. Zij zullen niet zomaar stoppen met het verspreiden van leugens, roddels en geruchten, want het praten over anderen gebeurt nou eenmaal veel als er eer in het spel is. Wellicht wordt dit even meer wanneer je uit huis gaat, maar ook dit ebt weer weg. Net als alle andere keren dat er gepraat is. Je zal niet altijd onderwerp van gesprek blijven. Bovendien moet je je ook af gaan vragen of je überhaupt wat te maken wil hebben met mensen die leugens over je verspreiden; zijn dit de mensen waar jij jouw levenskeuzes op gaat baseren?  
 
Jouw familie en/of sociale netwerk weet niet hoe het leven nu voor je is. Zij kunnen geen grote keuzes voor je maken, want je leeft een ander leven dan dat wat zij leefden jaren geleden. De wereld is veranderd en daardoor hebben zij in een compleet andere wereld geleefd. In eentje waar uit huis gaan wellicht helemaal niet 'normaal' was, maar tegenwoordig gebeurt het nou eenmaal meer. Je hebt je eigen ruimte nodig en dat is niet gek. Kijk eens om je heen hoeveel anderen dat ook hebben; dezelfde behoefte aan vrijheid en ruimte. Dat je in een andere cultuur opgroeit, maakt je behoeften op geen enkele manier minder. Je groeit op met één been in de cultuur die heerst bij jou op school en buitenshuis en met het andere been in de conservatieve huiselijke sferen. Je zal je eigen weg moeten creëren en kijken wat voor jouw toekomst werkt. Ik zie dat je het moeilijk hebt met keuzes maken, maar je moet het ooit gaan leren. Hoe wil je dat jouw toekomst eruit gaat zien? Wat moet de sfeer en cultuur bij jou thuis zijn?  
 
'Uit huis gaan' is een behoorlijk breed begrip. Er zijn ontzettend veel mogelijkheden, van groepen, kamers en studio’s tot bij andere familieleden of vrienden wonen. Het is niet zo zwart/wit als het lijkt. Je kan naar een verre locatie of in je eigen buurt blijven. Het is geen kwestie van mensen 'verlaten' of 'egoïsme', maar dit is de wereld leren kennen. Jezelf ontdekken, onafhankelijk zijn. Uit huis gaan is veel meer dan fysieke afstand, het is ook emotionele afstand en zelfstandigheid. Het is een menselijke behoefte die zich ontwikkelt nadat je voor lange tijd thuis hebt gewoond en je wat handvatten hebt gekregen. Ik ben er trots op dat je ontwikkelt, dat je groeit, dat je risico’s neemt en je gevoel erkent. Ik herken je gevoel als geen ander, ook in een conservatief huishouden. Ik weet hoe eenzaam het kan zijn en hoe onbesproken het onderwerp is. Hoe slecht er gepraten wordt over jouw behoefte. Terwijl het zo menselijk is.  
 
Hiermee zeg ik uiteraard niet dat uit huis gaan een cruciaal gedeelte voor jouw specifieke ontwikkeling is. Het verschilt van mens tot mens. Ik ken genoeg mensen die het fijn vinden om thuis te blijven en ook dat is goed. Zolang je je overwegingen maar uit je eigen belang maakt, omdat jij je eigen persoon bent en mag zijn. Opgroeien gaat met vallen en opstaan en dat kan je ook verwachten in elk proces dat je instapt. Ik waardeer jou als persoon, met alles wat erbij komt kijken. Niet deels, selectief of sociaal wenselijk. Gewoon zoals je bent.  


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

 

Gerelateerde blogposts