Schaamte voor mijn lijf na een eetbui

 

Het hebben van eetbuien is verschrikkelijk. Je kan jezelf niet onder controle houden, eet veel te veel en voelt je daarna heel naar. Je baalt van het feit dat je jezelf alweer niet onder controle hebt kunnen houden. Je had je namelijk zo voorgenomen om nooit meer een eetbui te houden en om gewoon gezond te eten. Naast dat je zo baalt van jezelf, ervaar je ook een hoop schaamte. Je schaamt je elke keer weer voor je lijf na zo’n eetbui.

Een eetbui is niet drie koekjes te veel eten. Een eetbui is ook niet twee keer opscheppen met avondeten of na het avondeten nog een stukje chocola eten. Een eetbui is veel meer dan dat. Het is doorgaan met eten totdat je gewoon niet meer kan, maar dan ook écht niet meer kan. Tijdens een eetbui maakt het ook niet uit wat je eet; als het maar eten is. Ik heb weleens berekend hoeveel calorieën ik na een eetbui naar binnen had gepropt. Dat had ik beter niet kunnen doen, want ik schrok ervan… Het was zó ontzettend veel.

schaamte lijf eetbui

Je kan je wel voorstellen dat het gevoel na zo’n heftige eetbui niet fijn was. Niet fijn is dan eigenlijk nog zacht uitgedrukt. Het is niet goed voor een menselijk lichaam om in zo’n korte tijd zo extreem veel te eten. Aan het begin van zo’n eetbui leek het alsof ik nooit vol kwam te zitten, maar als de eetbui voorbij was en het volle gevoel me overviel, dan voelde ik me ontzettend slecht. Ik had vaak het idee dat mijn buik ontplofte en dat mijn lichaam het gewoon niet meer aan kon. Het zweet brak me na zo’n eetbui aan alle kanten uit, ik was intens misselijk en ik kon vaak haast niet meer bewegen. Zo vol zat ik.

Het liefst spuugde ik na zo’n eetbui alles direct weer uit, maar soms moest ik gewoon wachten totdat ik mijn lichaam weer een beetje kon bewegen. Wat was dat lastig zeg… Ik voelde gewoon dat mijn lichaam dikker en dikker werd. Ik wilde dat niet. Het moest er zo snel mogelijk uit, maar wat deed bewegen zeer… Ik had mezelf echt letterlijk ziek gegeten.

Met veel moeite wist ik mezelf toch naar de wc te slepen om de eetbui er weer uit te gooien. Ik vond dat braken altijd een soort van spannend en eng, want ik wist nooit helemaal zeker of alles er wel echt uit was. Ik wist ook dat er ondertussen echt wel wat calorieën waren opgenomen en dat idee vond ik verschrikkelijk.

Het liefst zou ik meteen na de eetbui en het braken buiten rondjes willen rennen om alle overige calorieën nog te verbranden. Ik wilde niet stilzitten, want ik was bang dat ik dan aan zou komen. Ik kon het alleen niet. De mega eetbui had me zoveel energie gekost dat ik gewoon niet in staat was om ook maar iets actiefs te doen. Mijn lichaam was voor heel even echt op.

Ik schaamde me gigantisch voor mijn lijf in de tijd dat ik nog eetbuien had. Bij mij wisselde periodes van heftige eetbuien zich af met periodes van lijnen en afvallen. Ik maakte altijd foto’s van mezelf om op die manier bij te houden wat de eetbuien en het afvallen met mijn lichaam deden. De foto’s die ik maakte in de periodes met eetbuien deden me pijn. Ik zag gewoon dat ik zwaarder was dan daarvoor. De paar kilo’s die ik was afgevallen door het lijnen zaten er weer gewoon bij. Alles was voor niets geweest.

Ondanks al mijn eetbuien ben ik nooit dik geweest. Wel was de angst er om na al die eetbuien kilo’s aan te komen. Ik ben ook echt wel zwaarder geweest door de eetbuien, maar dus niet te zwaar. Ik walgde hierdoor echt van mijn lichaam en kon hier niet goed mee omgaan. Dit hield de boulimia ook in stand, want ik ging hierdoor telkens weer proberen om af te vallen. Maar proberen afvallen met boulimia lukt haast niet, omdat je op die manier alleen maar weer eetbuien uitlokt. De vicieuze cirkel blijft op die manier in stand.

schaamte lijf eetbui

Na een eetbui verstopte ik me het liefst voor de buitenwereld. Ik had namelijk het idee dat iedereen aan me kon zien dat ik een eetbui had gehad. Mijn lichaam voelde opgezwollen en dik door het vele eten. Mijn gezicht was sowieso opzwollen, omdat overeten en overgeven dat met je gezicht doet. Ik zie dat ook echt wel als ik foto’s terugkijk uit die tijd.

Het hebben van eetbuien is eenzaam en verdrietig. Het brengt zoveel schaamte met zich mee en je gaat je er zo ellendig door voelen. Het liefst ga je na zo’n eetbui net zolang slapen totdat je je weer beter voelt. Je hoopt dan dat je je niet meer zo dik, vies, opgeblazen en ellendig voelt. Jammer genoeg begint de ellende dan vaak weer van voor af gaan waardoor de schaamte groter en groter wordt. Maar ooit op een dag komt het goed. Ooit zal je geen eetbuien meer hebben en zal je weer lekker in je vel komen te zitten. Het komt goed, echt waar.

Fotografie: Global Panorama & Holly Lay

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Odette - Zaterdag 1 juli 2017 13:15
Heftig om te lezen, wat mooi dat je dit hebt overwonnen Danique.
Jansje - Zaterdag 1 juli 2017 14:18
Zo herkenbaar Danique!
Ik hoop zo dat ik er helemaal vanaf kom, al geloof ik van niet.
Maar het is nu gelukkig al veel leefbaarder dan eerst.
Ik vind het zo knap dat je er helemaal van af bent. Heb jij echt nooit meer een eetbui?
Vlien - Zaterdag 1 juli 2017 15:24
Mooi geschreven en zo herkenbaar!
Anne - Zaterdag 1 juli 2017 17:04
Helaas zo herkenbaar....
Dank je voor deze blog.
Fleur - Zaterdag 1 juli 2017 18:45
Ik vind je echt een aanwinst voor het team Danique! Ik vind je blogs heel goed en ik herken me er vaak in, ook in deze. Dankjewel daarvoor
Sabrina - Zondag 2 juli 2017 00:19
Zo herkenbaar, ik hoop er ooit ook vanaf te kunnen komen..
Cerys - Zondag 2 juli 2017 00:51
Dankjewel voor je blog, mega herkenbaar. Knap dat je dit hebt overwonnen! X
boulimia meisje - Zondag 2 juli 2017 15:28
Herkenbare vlog
Ik moet vaak na een eetbui even op bed liggen vanwege de buikpijn
Romy - Maandag 3 juli 2017 15:49
heel erg herkenbaar!!
Sunny9 - Maandag 3 juli 2017 17:57
Herkenbaar! Dankjewel hiervoor Danique.

En inderdaad, wat Jansje vraagt, daar ben ik ook benieuwd naar: heb je echt nooit meer een eetbui?
Hafsa - Woensdag 5 juli 2017 09:53
Herken me hier echt in xxxjes