Tijdens mijn herstelperiode van mijn eetstoornis heb ik met enige regelmaat te horen gekregen dat ik niet zo streng moest zijn voor mezelf, dat ik de lat wel iets lager mocht leggen en met name dat goed ook goed genoeg is. Ik werd dat moment flink geconfronteerd met mijn perfectionisme waar ik me al die tijd achter had weten te verschuilen. Ik voelde mij er altijd door gesterkt en ik kreeg complimenten voor mijn prestaties, mijn wilskracht en doorzettingsvermogen. Dat dit nu juist een van mijn valkuilen was welke mij helemaal uitputte en mij verder deed verwijderen van mijn ware ik, kon ik op dat moment nog niet inzien of geloven. De perfectionisme maakte mij op dat moment wie ik was, het was mijn identiteit en ik werd erdoor gezien!

Perfectionisme is nu in mijn ogen een tegenpool van mijn eetstoornis, toch geloofde ik dat ik ‘perfect' bezig was. Mijn lichaam, voeding en conditie moesten perfect zijn. Daarnaast alles wat ik deed, hoe ik me gedroeg, hoe anderen mij zagen, de keuzes die ik maakte en prestaties die ik leverde mochten alleen maar perfect zijn. Falen was geen optie, zelfs een kleine mis stap was uit den boze. De perfectionisme was een vorm van controle geworden. Voor het behouden van mijn eetstoornis was deze echter perfect, maar voor mijn eigen welzijn, identiteit en het kunnen genieten van het leven was het een enorme last.

Het kan mij nog steeds bezig houden dat de perfectie die ik wilde laten zien ook een boodschap was dat het juist niet goed met me ging. Het was een vorm om een waarde te krijgen, gezien en gehoord te worden, maar op de verkeerde manier en om de verkeerde reden. Er werd dan ook niet aan mijn behoefte om écht gezien te worden voldaan, wat het allemaal alleen nog maar moeilijk maakte. Dit kan ik overigens mijn omgeving niet kwalijk nemen, ik hield zelf met alle zorgvuldigheid mijn masker op.

Dat perfectionisme ook zijn mooie kanten, krachten en voordelen heeft is zeker. Tot het moment dat het je leven gaat beheersen, in dat geval zit je in een houdgreep.. en hoe kom je hier weer uit? Hoe vind je jezelf weer terug en mag ook jij wel eens een fout maken. Belangrijk misschien nog, gewoon lekker jezelf te zijn zonder hier continu door jezelf over beoordeeld en veroordeeld te worden.

Hieraan willen we graag meer aandacht besteden tijdens de tweede Proud2Meet in Groningen op vrijdag 17 April. Herken je jezelf in het verhaal, zit je met andere vragen over perfectionisme, of wil je je eigen verhaal/ervaring delen, wij ontmoeten je graag op deze middag en hopen er een waardevolle middag voor je van te maken! Om 13:30 is in de loop en om 14u willen we graag van start gaan.

De proud2meet zal wederom plaats vinden op de zangzolder van de USVA; Munnekeholm 10, Groningen. Vlak bij de Aa-Kerk, ca. 10 min lopen vanaf station.

Wil je samen reizen met andere meiden van Proud2Bme of ben je benieuwd wie er nog meer komen, spreek dit dan gerust met elkaar af in dit topic. Je mag natuurlijk ook onder de blog je vragen stellen of laten weten of je komt!