Als ik de laatste tijd het nieuws voorbij zie komen op internet, verhalen hoor om mij heen en zelf kijk naar hoe het er in de maatschappij aan toe gaat, kan ik wel eens heel verdrietig of boos worden. Wat zijn geluk en gezondheid toch oneerlijk verdeeld op deze wereld. Mensen krijgen onverdiend de meest nare ziektes, financiële problemen, worden gepest, verliezen dierbaren of leven in oorlog. Het leven is niet leuk, denk ik op de momenten dat ik daar van wakker lig.

Ik kijk zelf vanwege het idee dat het tijdverspilling en onzin is, weinig tot geen tv. Toch zette ik hem laatst maar eens aan om het nieuws te bekijken. Via internet heb ik een en ander gevolgd, maar om de beelden, de verhalen en de nare informatie erbij te horen, was toch even anders. Eerst MH17, alles rondom de IS, Ebola, de steekpartij op een school en zo kan ik nog wel even doorgaan. Afschuwelijk en zo ontzettend verdrietig.

Waar zijn we toch mee bezig op deze aarde? Het kijken van het nieuws vult me met onbegrip en verbazing. Boosheid, omdat mensen het blijkbaar zo ontzettend moeilijk vinden om samen met liefde en in vrede voor deze aarde en elkaar te zorgen.

Ik bedenk mezelf regelmatig wat er anders zou moeten in de politiek. Ik heb er weinig verstand van, maar weet maar al te goed hoe het beter zou moeten. Het maakt me boos dat ik op een bureaustoel en aan een bureau zit te werken dat de prijs heeft van een maandsalaris, terwijl er ondertussen massa's mensen zonder werk zitten en cliënten op wachtlijsten staan omdat er niet genoeg therapeuten zijn of er geen geld is om hun behandeling te financieren.

Ik voel mijzelf ook schuldig aan deze ellende. Waarom geef ik niet wat meer geld? Ik koop, steeds minder maar nog steeds af en toe, kleding die gemaakt is in ongezonde en zware werkomstandigheden. Soms koop ik spullen bij de supermarkt die vervuilend zijn, waar dieren voor hebben moeten lijden of mensen keihard voor hebben gezwoegd. Ik zou het zo graag anders doen, maar soms weet ik gewoon even niet hoe. De wereld is zo ingewikkeld en egocentrisch geworden dat ik soms bijna niet meer weet hoe ik het goed moet doen. Toch probeer ik steeds vaker bewuste, duurzame en fair trade keuzes te maken als ik winkel.

Ik wil echter zeker niet zeggen dat ik altijd even peacefull en liefdevol ben of ben geweest of dat ik het nog realistisch vind om te geloven in wereldvrede. Maar toch kan ik er niet bij dat er zoveel narigheid in de wereld is en blijf ik hopen op vrede en meer liefde op deze aardbol. Als ik naar alle verdrietige, pijnlijke en oneerlijke problemen in de wereld kijk, maakt het me niet altijd zo hoopvol voor de toekomst. Waar gaat dit naartoe? Wil ik mijn eigen kindjes wel grootbrengen, als ik die mag krijgen, op een wereldbol vol ellende?

Wanneer ik verdrietig word van het nieuws of problemen die ik hoor om mij heen in mijn directe omgeving, kan ik weglopen of de knop van de tv uitzetten. Maar het lost niets op. Ik kan mijn kop in het zand steken, mij richten op mijn eigen leven en doen alsof het mij allemaal niet raakt. Ik ben een dromer en droom graag weg bij mooie ideeën of toekomstplannen. Hopend op een fijn leven vol liefde, gezondheid, een partner, kindjes en fijne vrienden om mij heen. Een droom waarin de zon altijd schijnt en er vrede is op aarde.

Toch is dat niet wat werkt; ontkennen en mezelf afschermen. Natuurlijk is het goed dat ik blijf dromen en hopen en me richt op mijn eigen leven, maar is er niet iets wat ik kan doen behalve doorgaan met leven en hopen dat het beter wordt?

Door mij de afgelopen jaren te richten op compassie, ben ik gaan lezen over mindfulness, psychologie, de bijbel, positiviteit, sommige teksten van boeddhistische monnikken en heb wat integere documentaires over gewone mensen uit het echte leven bekeken. Uit alle boeken en tijdschriften over deze thema's die ik heb bekeken kwam eigenlijk steeds dezelfde hippie boodschap naar voren: Liefde. Alles draait om liefde. Alles.

Het enige dat wij naar mijn idee kunnen doen is allemaal een klein -het liefst een groot- beetje liever voor elkaar zijn. Als iedereen wat liever voor zichzelf en voor een ander zou zijn, zou de wereld zoveel mooier zijn. Lief zijn voor jezelf, is niet alleen iets waarmee je jezelf helpt, je hebt door jezelf lief te hebben, ook meer liefde te geven. Liefde is belangrijk. Liefde maakt de wereld mooi. Hieronder heb ik een aantal kleine, eenvoudige tips op een rij gezet die je simpelweg wat vaker kunt doen om wat meer liefde te brengen in deze wereld. De tips zijn zo klein, dat je ze sowieso kunt uitvoeren. 

• Geef een vreemde op straat of in de supermarkt een compliment over haar kleding, haar of uitstraling. 
• Maak een praatje met iemand bij de bushalte of in de trein. 
• Tel iedere dag je zegeningen: Parelduiken
• Geef een dakloze een kop warme thee. 
• Laat je vrienden weten hoe fijn je het vindt dat jullie vrienden zijn.
• Oordeel eens wat minder over uiterlijk of prestaties van anderen.
• Ga een kop koffie drinken met iemand die een luisterend oor nodig heeft.
• Onderzoek waar jij duurzamer kunt winkelen. 
• Kijk eerst naar wat wel mooi of leuk is aan een persoon, voor je oordeelt over de negatieve kanten.
• Probeer ruzie te voorkomen door je op tijd uit te spreken en uitleg te geven.
• Geef spullen die je niet gebruikt weg aan iemand die het nodig heeft.
• Laat weten dat je het fijn vond dat iemand er die dag was. 
• Lach naar iemand op straat, ook al ken je hem of haar niet.

• Knuffel een vriendin en zeg dat je haar lief vindt. 
• Geef iemand een zelfgemaakt cadeautje. 
• Zeg sorry voor iets dat is gebeurd met een kaart. 
• Geef je partner een compliment over iets dat bijna als gewoon bent gaan zien.
• Trakteer je collega's op een lekkere smaak thee of zelfgemaakte koekjes.
• Kook iets heel lekkers voor je partner als verrassing.
• Knuffel je huisdier eens extra, ook al vind je hem soms irritant. 
• Denk aan anderen, ook als je ze eventjes niet ziet en laat dat weten.
• Organiseer een etentje voor je ouders om ze te bedanken dat ze er voor je zijn. 
• Houd een fijne rustige middag voor jezelf om bij te komen. 
• Toon belangstelling in vrienden en familie. 
• Koop af en toe iets dat je heel lekker vindt voor jezelf. 
• Onthoud complimenten van anderen, bijvoorbeeld door ze op te schrijven.

Al dit soort liefdevolle gebaren, kunnen de wereld zoveel mooier maken. Het is prachtig om te zien hoe een onverwacht compliment bij iemand aankomt en haar laat glimlachen of hoe geliefd een ander zich kan voelen als je dit af en toe eens duidelijk laat merken. Liefde kun je nooit te veel geven. (zolang je het ook voldoende aan jezelf blijft geven)

‘'Love is free, spread that shit everywhere.''

Ik ben de laatste twee jaar veel bezig met vrede en liefde in mijn leven. Het klinkt zweverig, maar ik denk dat het juist heel goed is om mee bezig te zijn. Ik probeer vanuit liefde te leven, minder oordelend te zijn en ook naar mezelf toe wat meer geduld te hebben. Als we nu allemaal iedere dag nog net wat meer liefde geven, kunnen we de wereld een stukje mooier maken met elkaar.

- Lobi da basi -

Liefde is de baas