Toen ik een eetstoornis had, was ik vaak ontzettend streng voor mezelf. Ik ging heel anders met mezelf om dan met andere mensen en heb lang met twee maten gemeten. Heel oneerlijk eigenlijk tegenover mezel. In mijn hoofd werd het er ook niet echt gezelliger op. Toen ik er middenin zat, had ik het eigenlijk nog niet eens zo erg door, maar pas achteraf schrok ik van hoe ik mezelf soms toesprak in mijn hoofd. Een eetstoornis sluipt erin en voor je het weet verleer je het om naar je eigen, gezonde stem te luisteren. Mijn eetstoornis was nooit stil.

Naast mijn eigen stem was er een geniepig tweede geluid bijgekomen. Dat ging heel geleidelijk, zonder dat ik het echt bewust doorhad. Ik heb het hier over 'de stem van de eetstoornis'. Nou was het niet zo dat ik écht stemmen hoorde, want de eetstoornis was eigenlijk gewoon een gemene versie van mijn eigen stem, maar het zorgde wel voor de nodige chaos en conflicten in mijn hoofd. Hieronder deel ik een lijst met hoe een eetstoornis je het leven zuur kan maken met woorden.

Mijn eetstoornis, ben ik dit echt zelf? Het lijkt zo onwerkelijk, zo ben ik niet. Ze zit in mijn hoofd, ze lijkt zo echt. Ik weet inmiddels donders goed hoe haar stem klinkt en wat ze zal gaan zeggen. Ik heb het allemaal al zo vaak gehoord. Waarom blijf ik mezelf zo herhalen? - De eetstoornis praat tegen me

Bagatelliseren

'Andere mensen zijn er veel erger aan toe dan jij, dus jij mag niet klagen.' Fijn, bedankt, weten we dat ook weer. Je eetstoornis zal het probleem altijd kleiner willen maken dan dat het daadwerkelijk is, maar daar gaat het probleem niet van weg. Juist de dingen die we proberen weg te stoppen zitten ons het meest dwars. Neem jezelf daarom serieus, ook al vertelt die eetstoornis dat het allemaal wel meevalt.

Commanderen

'Doe normaal! Stel je niet zo aan!' Een eetstoornis heeft er een handje van je op deze manier te vertellen wat je wel en niet zou moeten doen. Het is niet leuk als iemand je de hele dag in het rond loopt te commanderen. Waarom zou je die eetstoornis dan wél zijn gangetje laten gaan?

Uitschelden

Toen ik een eetstoornis had, kon ik hele gemene dingen zeggen tegen mezelf en soms gebruikte ik daadwerkelijk scheldwoorden voor mezelf. Daar werd ik totaal niet gelukkig van en ik word er nu nog heel verdrietig van als ik eraan denk. Over dit onderwerp specifiek heb ik eens een blog geschreven, getiteld: Jezelf uitschelden.

Beschuldigen

'Jij kan ook helemaal niks.' Stel je voor dat iemand anders dit tegen je zou zeggen? Groot kans dat je daar wel even van onder de indruk zou zijn, want het is ronduit onbeschoft. Toch is het mogelijk dat je dit wel zou pikken van je eetstoornis. Nog een reden om voor jezelf op te komen dus en te kiezen voor herstel.

Je wijzen op je fouten

Je kan negenennegentig dingen goed doen, die eetstoornis zal je altijd wijzen op dat ene dingetje dat niet zo lekker ging. Van zo'n negatieve kijk wordt natuurlijk niemand gelukkig en dan blijft het glas voor altijd halfleeg. Probeer eens te kijken naar de mooie en positieve dingen in jouw leven en luister niet naar die pessimistische eetstoornis.

Oordelen en bekritiseren

'Je kan echt wel wat beter je best doen!' Kritiek die niet heel opbouwend is. Je gaat jezelf er alleen maar naar door voelen. Iemand die echt het beste met je voor heeft zou op een vriendelijke manier suggereren waar er ruimte is voor verbetering en aanbieden om je te helpen waar nodig, die zou niet zomaar gaan snauwen. Je hoeft niet te accepteren dat iemand over je oordeelt of je op een bozige of botte manier kritiek geeft.

Negeren

Een eetstoornis gaat totaal voorbij aan jouw behoeftes, verlangens, dromen en wensen. Een eetstoornis luistert niet naar wat jij wilt. Aan jouw gezonde stem, die eigenlijk nog heel goed weet wat jij nodig hebt, wordt zo min mogelijk aandacht geschonken. Luister daarom wél actief naar jezelf, luister naar wie jij bent en laat je niets wijsmaken door de eetstoornis.

Naast de eetstoornisstem hoor je ook nog je eigen, gezonde stem. Deze twee fronten zijn constant met elkaar in gevecht, in je hoofd. Het is een zware strijd, oorlog met jezelf. Vecht je tegen de eetstoornis, of vecht je eigenlijk tegen jezelf? - De eetstoornis praat tegen me

De beste tip die ik je kan geven in het verslaan van je eetstoornis is praten. Praat over wat de eetstoornis je probeert wijs te maken en wees open over hoe je je voelt en over wat écht in je omgaat. Als je uitspreekt wat je dwars zit klinkt iets vaak al heel anders dan in je hoofd en samen sta je sterker dan alleen. Herstellen gaat niet alleen om eten, het gaat om jezelf terugvinden en erachter komen wie je bent, zonder eetstoornis.

Lees ook: Luisteren naar je gezonde kant

Fotografie: Pexels

Wat zegt de eetstoornis tegen jou?