Wat zal hij van me denken? Wat zal zij daarvan vinden? Stoot ik niemand voor het hoofd? Vinden ze me niet raar? Hoor ik er wel bij? Vaak wrong ik me in allemaal lastige bochten of merkte ik dat ik me anders voordeed omdat ik dacht dat mensen me dan leuker, aardiger of beter zouden vinden. Ik was daar zo onzeker over, dat ik die bevestiging hard nodig dacht te hebben. Heb jij het gevoel dat je echt helemaal jezelf kan zijn? Of maak je je vaak druk over wat anderen van je denken? Het is logisch en begrijpelijk dat je aardig gevonden wilt worden; die connectie maken met anderen is in principe een mens-eigen behoefte. Maar als je hier erg onzeker over bent, kan dat heel vervelend en zelfs ongezond zijn.

Je durft niet te zeggen wat je denkt of wat op je hart ligt

Vroeger vond ik het onwijs spannend om mijn mening te uiten. Al ging het maar om het kiezen van het avondeten. Ik twijfelde altijd of een ander het ook wel zo zou willen. Dat een ander me misschien raar zou vinden om mijn keuze of mening. Maar ook dingen die me meer aan het hart lagen: een mening, een gevoel, een keuze die ik wilde maken. Ik was bang een ander voor het hoofd te stoten als ik ergens anders over zou denken.

Soms is het oké om iets voor je te houden. Ik spreek me ook niet altijd overal over uit. Choose your battles, noem ik dat. Maar als je dit nooit durft en daardoor alles van een ander af laat hangen of je ondergesneeuwd voelt, is dat niet fijn of gezond. Je mag echt voor jezelf opkomen. Jij doet niet onder voor een ander. Jij doet er ook toe! Ook de mensen om mijn heen vonden het soms lastig dat ik nooit een keuze maakte of me ergens over uitsprak. "Kies gewoon iets! Heb eens een eigen mening!" Ik kan me ook voorstellen dat het voor hen voelde alsof ik me niet openstelde naar ze of me gelijkwaardig voelde met een ander. Dat is in een vriendschap eigenlijk helemaal niet zo fijn. Zelfs al krijgt de ander daardoor altijd gelijk.

Je gedraagt je anders rondom anderen

Het is logisch dat in elke situatie weer andere aspecten van jou naar boven komen. Met de ene persoon heb ik weer een andere verstandhouding dan met de ander en als ik helemaal alleen ben, voel ik mij toch het meest comfortabel. Dit zal voor iedereen verschillend zijn. Dat is ook oké en menselijk, maar als alleen zijn als een opluchting voelt, omdat je dan éindelijk even kan ontspannen, dan zit er iets niet goed. 

Je denkt te veel na over alles wat je doet

Zal ik dit wel doen? Zal ik dat wel zeggen? Maar wat als dit? Of stel dat? Wat zou die daarvan vinden? Denk jij hier veel over na uit angst om iets verkeerd te zeggen? Ik kan me voorstellen dat dat ontzettend geforceerd en niet vrij zal voelen. 

Lees ook eens de blog 'Ik durfde mezelf niet te zijn'.

Je doet dingen die je niet wilt doen

Voor je het weet heb je 'ja' gezegd terwijl je het eigenlijk niet wilde doen. Misschien maak je jezelf toch wijs dat het wel meevalt en dat het oké is, maar voel je je er achteraf niet goed over. Een taak die iemand je aanwees. Of een advies dat iemand je gaf. Een mening die iemand doordramde of een gevoel dat je werd ontzegd. Je wilde niet onbeleefd zijn of iemand voor het hoofd stoten, dus je nam het maar aan zoals het kwam. Het is helemaal niet erg om je af en toe naar een ander te schikken. Maar heb jij dit regelmatig en is het in plaats 'geven en nemen' vooral veel geven en niks nemen? Dan luister je misschien te veel naar wat anderen zeggen en denken en te weinig naar wat jouw eigen gevoel je ingeeft. Wiens leven leef je eigenlijk? Dat van jou doet er evenveel toe als dat van een ander. 

Je bent jezelf niet op sociale media

Zelf ben ik ook met de tijd nog steeds mijn weg en zelfvertrouwen aan het vinden op sociale media. Ik vond het altijd eng om mijn tekeningen online te plaatsen en een selfie al helemaal. Ik zal er niet over liegen dat ik mijn gezicht wel eens gephotoshopt heb, iets wat tegenwoordig heel makkelijk met facetune of een filter kan. Achteraf denk ik: dat was echt niet nodig. Maar ik was zo bang voor wat anderen van me vonden. Ook plaatste ik daarom sommige tekeningen niet, omdat ik bang was dat anderen het raar of niet mooi zouden vinden en dan weer over mij zouden oordelen. Dit gaf me ook weer zo'n creatieve blokkade, logisch ook! Ik ben blij dat ik daarin steeds dichter bij mezelf kan blijven.

Misschien ervaar jij dit ook wel met dingen die je zegt of schrijft? Of met selfies die je edit of die je niet zonder filter durft te plaatsen? Op sociale media kan je heel gemakkelijk een plaatje van jezelf schetsen dat jij eigenlijk niet bent. Het kan best beklemmend voelen om niet jezelf te zijn op sociale media. Het kan veel stress met zich meenemen, maar schept ook een heel ander beeld van wie jij in het echte leven bent. Dat kan in die offline wereld ook weer voor meer onzekerheid zorgen. Maar er is toch niks mis met wie jij bent?

Wil je meer lezen over sociale media, zoals onze interviewserie 'Eetstoornis Online' of psychische problematiek op Instagram? Volg dan deze link.

Je vindt het lastig om feedback te krijgen

Zelfs al wist ik dat de feedback opbouwend en goed bedoeld was, kon ik het echt voelen als persoonlijke kritiek. Deed ik iets fout? Waarom ben ik niet goed genoeg? Feedback ontvangen vond ik erg lastig. Ik vind het nog steeds niet altijd leuk, maar kan het wel beter plaatsen. Ik kan het ermee eens zijn of niet en dat onderbouwen. Waar ik vroeger ineen dook, leidt het nu steeds vaker tot een constructief gesprek. Er is ook helemaal niks verkeerds met jou als je feedback krijgt. Als het goed is, krijgt ieder mens in zijn of haar leven wel eens of regelmatig feedback. Dat is ook belangrijk, om de behoeftes van een ander te kennen en/of iets te leren. Het kan juist voor groei en ontwikkeling staan. Wat als je het zo bekijkt?

Wil je meer lezen over feedback geven en krijgen of over kritiek zelfs als een cadeautje zien? Bekijk dan eens deze pagina.

Help! Hoe kan ik me minder druk maken om wat anderen van me denken?

Ik geloof dat je hiervan bewust zijn al veel uit kan maken. Het hoeft niet zo te zijn dat het je allemaal niet boeit wat anderen denken. Het is in zekere zin ook de menselijke natuur om aardig gevonden te willen worden. Maar het is ook niet fijn of nodig om je hier te druk over te maken. Sterker nog, dat kan heel ongezond zijn. Je wordt alleen maar meer onzeker en je verliest uit het oog wie jij bent en wat jij wilt. Dat is een heel naar gevoel en kan je erg ongelukkig maken. Herken jij (veel van) deze punten? Dan maak jij je waarschijnlijk te druk en mag je dat echt minder doen. Dat is een gegeven. En hopelijk een welkom besef!

Een ander is waarschijnlijk helemaal niet zo kritisch als jij zelf bent. En vat een meningsverschil of imperfectie helemaal niet zo zwaar op. Vaak genoeg wordt iets vluchtig gezegd en heeft een ander het al losgelaten, terwijl jij er nog heel lang mee in je hoofd blijft zitten. Zonde. Maar bovenal is het zo dat hoe hard je ook je best doet, je nooit iedereen gelukkig kan maken. En dat hoeft ook helemaal niet. Een van de meest belangrijke levenslessen die ik heb ondervonden is dat je beter 3 mensen om je heen kan hebben die van je houden om wie je écht bent, dan dat je je anders voor moet doen om 100 mensen tevreden te houden.

Wees jezelf, met al je imperfecties. Maak keuzes en doe dingen die jóu echt gelukkig maken, in plaats van wat je denkt dat anderen gelukkig maakt. Ik merk dat het me zoveel kracht geeft als ik dit bewuster doe. En dat betekent niet dat je niet aardig of vriendelijk hoeft te zijn tegen iemand, maar dat is toch iets heel anders dan jezelf in allemaal onmogelijke bochten wringen of zelfs wegcijferen. Vul niet in voor een ander en vraag het eventueel na als je ergens over twijfelt. Dat is helemaal niet gek om te doen! Jij doet niet onder voor een ander. En ik besef dat - als je dit lastig vindt - dit niet makkelijk is om in één keer anders te doen, maar hier bewust van zijn, erop blijven reflecteren en erover praten, kan echt helpen in het ontwikkelen hiervan. Want ik denk dat iedereen hiernaar verlangt en dit nodig heeft.

Als je deze blog interessant vond, vind je het onderwerp 'Zelfvertrouwen' misschien ook fijn om te lezen. De blogs die we daarover hebben geschreven kan je hier vinden. 

Maak jij je te druk om wat anderen van je denken?
Wat helpt jou hierbij?

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.