Ik voel me vaak eenzaam

 

2016 - Eenzaamheid is een ontzettend naar gevoel. Heel veel mensen hebben periodes in hun leven waarin ze dit gevoel maar al te goed kennen. Ik heb zelf ook periodes gekend en kan me soms nog wel eens eenzaam voelen. Een ontzettend verdrietig gevoel ergens in mijn buik, in mijn hart. Ik voel me op die momenten vergeten, somber en waardeloos. Gelukkig heb ik er steeds minder last van, omdat ik steeds beter leer om alleen te zijn.

Alleen zijn is iets dat soms best even fijn kan zijn. Ik vind het heerlijk om lekker in mijn huis te rommelen veel alleen. Het thuiswerken klinkt fijn, maar dit is wel een nadeel hiervan. Een dag alleen houd ik nog wel vol. Soms vind ik dat zelfs wel lekker. Wanneer het langer dan 24uur duurt, begin ik me toch wel wat eenzamer te voelen en heb ik echt behoefte aan gezelschap.

alone

Eenzaam zijn is voor mij niet zomaar het gevoel dat ik alleen ben. Het gaat dieper dan dat. Toen ik single was, kon ik mij snel eenzaam voelen. Natuurlijk wilde ik dan graag happy single zijn, deed ik leuke dingen alleen en heb ik vriendinnen. Maar ergens diep van binnen blijft altijd de behoefte aan dat ene. Die relatie, die partner, iemand om alles mee te delen. Die verbondenheid wil ik dan voelen, een gevoel dat dieper gaat dan enkel vriendschap.

Ook toen ik net op mezelf ging wonen, voelde ik mij veel eenzaam. In het begin was het gewoon even wennen, maar toen het winter werd en ik minder snel de deur uit ging, voelde ik mij toch wel heel alleen. Ik zag een paar keer per week vriendinnen en eens per week mijn familie of alleen mijn moeder. Er waren dus weldegelijk mensen om mij heen, maar aan het einde van de dag lag ik toch weer alleen in bed of zat ik alleen aan de eettafel.

Tijdens mijn eetstoornis heb ik denk ik voor het eerst gevoeld wat eenzaamheid was. Ik voelde me niet begrepen en verkeerd. Ik hield veel dingen voor mezelf omdat ik er niet over durfde te praten. Dat maakte mijn strijd heel zwaar en alleen. Ik vroeg wel steun, maar niet voldoende. Pas toen ik leerde vechten samen met mijn omgeving en in groepstherapie, verdween dat eenzame gevoel een beetje.

In een moeilijke periode in mijn leven voelde ik mij heel erg alleen. Ik had veel verdriet, was vermoeid en heel emotioneel. Mijn omgeving had het idee dat ik veel van mijn gevoel liet zien, maar ondertussen maakte ik ook veel van die emotionele momenten alleen door. Ik was opgebrand en verdrietig. Ik voelde me niet sterk in mijn schoenen staan en het enige wat mensen voor me konden doen was luisteren. Dit maakte het gevoel minder heftig, maar het bleef nog altijd bestaan. Ik voelde me alleen. Niemand kon mij helpen en ik vroeg me af of het ooit nog wel over zou gaan. Ik voelde me ontzettend alleen in mijn huisje.

okay

Eenzaamheid is een gevoel dat je kunt hebben, ook als je veel vrienden en vriendinnen om je heen hebt. Je kunt in een drukke ruimte zijn met mensen die om je geven en je toch eenzaam voelen. Dit heeft vaak te maken met onbegrip, geslotenheid, somberheid of angst. Misschien ben je bang dat anderen jou niet begrijpen, weet je niet hoe ze op je reageren of vind je het lastig om emoties te voelen en te uiten. Dit soort dingen lijken misschien kleine problemen, maar kunnen uiteindelijk grote problemen zoals een eenzaam gevoel veroorzaken. Het is dus heel belangrijk dat je hier mee aan de slag gaat.

Alleen zijn is iets dat goed voor je is. Als je bijna nooit alleen bent, leer je het ook niet leuk hebben in je eentje. Vlucht dus niet voor het eenzame gevoel of voor de angst dat je je eenzaam gaat voelen. Iedereen voelt zich wel eens eenzaam en tot op zekere hoogte kun je daar mee om leren gaan. Ik heb een aantal tips die je misschien kunt gebruiken op momenten dat jij je eenzaam voelt.

♥ Kijk een serie of volg een tv-programma
Natuurlijk moet je niet altijd als je alleen bent voor een beeldscherm gaan zitten, het is namelijk ook juist goed om te leren leuke dingen alleen te ondernemen of stil te staan bij jezelf. Tv en series kijken kunnen echter wel eenzaamheid verminderen. Ik, ook al kijk ik zelf amper tv, zet soms ook gewoon even de televisie aan of kijk GTST. Dit schijnt de mens het gevoel te geven ergens bij te horen, iets te volgen en dat vermindert eenzaamheid. Extra reden om een leuke serie of een tv-programma wekelijks te volgen.

♥ Maak een plan
Als je je eenzaam voelt, verzand je sneller in destructief gedrag. Je hebt weinig zin om dingen te ondernemen, belandt sneller in een negatieve spiraal en weet misschien niet hoe je emoties moet uiten als je niet met iemand kunt praten. Maak daarom een plan op papier. Zet daar dingen op die je die dag wilt ondernemen. Maak deze lijst haalbaar en zet er vooral ook leuke dingen op. Doe ook leuke dingen in je eentje, daar leer je dan vanzelf plezier aan te beleven. Geef jezelf de kans en tijd om te wennen aan het doen van dingen alleen.

Als je je nergens toe kunt zetten als je alleen bent, kan het ook gezellig zijn om de tv of de radio op de achtergrond aan te zetten. Zo hoor je wat gezelligheid om je heen en dat zet vaak aan tot actie en maakt je minder eenzaam.

♥ Maak het gezellig
Het helpt mij heel erg om het gezellig te maken in huis. Soms mis ik dan ook juist iemand om dat mee te delen, maar ik vind het belangrijk om ook gezelligheid te creëren als ik alleen ben. Een kaarsje, een leuk dekentje, iets lekkers koken voor mezelf of uitgebreid badderen. Dat soort dingen zijn heel fijn, ook voor jou alleen.

okay

♥ Ga de deur uit
Ook als je eigenlijk al je boodschappen al in huis hebt, geen afspraak hebt en geen andere reden kunt bedenken om je huis te verlaten, is het belangrijk om toch even naar buiten te gaan. De buitenlucht prikkelt je zintuigen en haalt je even uit dat eenzame gevoel. Je staat weer even midden in het leven. Ga dus eens lekker naar de markt, een wandeling maken in het bos, naar de bioscoop of gewoon een stuk fietsen. Maak ook gerust een praatje op straat. Zorg in ieder geval dat je, ook op afspraakloze, vrije dagen even lekker wat buitenshuis onderneemt.

♥Doorbreek onbegrip
Als er veel onbegrip is in jouw omgeving wat betreft jouw situatie, is het belangrijk om hierin ook zelf stappen te zetten. Ze gaan het niet vanzelf begrijpen. Laat een documentaire zien zoals ''Mij Niet Gezien'' of een video zoals ''Niet iedereen met een eetstoornis''. Praat over wat er in je omgaat en deel je gevoel. Zo zorg je ervoor dat anderne ook de kans krijgen om jou beter te leren begrijpen en sta je er minder alleen in.

♥ Kook voor één
Veel mensen die alleen wonen, hebben niet zoveel zin om uitgebreid te koken. Ik ook niet altijd. Toch ben ik apetrots als ik een lekkere maaltijd op tafel kan zetten; voor mezelf. Ik heb meteen een leuke bezigheid voor mezelf bedacht wanneer ik iets bijzonders wil koken. Ik ga in de winkels op zoek naar de ingrediënten en sta lekker lang in de keuken. Daarna eet ik het met kaarslicht en een gezellig muziekje op.

♥ Echt contact
Er zijn heel veel manieren waarop je contact kunt hebben tegenwoordig. Social media, watsapp, sms, skype of bellen. Toch is echt contact het aller belangrijkste. Zoek dus echt een paar keer per week bewust vriendinnen op in real life. Ga even op de thee, ook als je daar geen reden voor hebt. Weet je even niet met wie? Er is altijd wel een opa, oma, vriend, vriendin, kennis, collega of klasgenoot die het leuk vindt om ergens een kop koffie te gaan doen.

Eenzaamheid is een rotgevoel en meestal wil je er zo snel mogelijk vanaf. Je kunt dit gevoel niet alleen opvullen met andere mensen, maar ook door zelf leuke dingen te doen en goed voor jezelf te zorgen. Als er niemand is om lief voor jou te zijn op dat moment, doe het dan zelf.

Herken jij het gevoel van eenzaamheid?


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Melissa Otterman - Zondag 29 mei 2016 13:12
Nu ik klaar ben met mijn examens voel ik me wel eens eenzaam, mijn ouders zijn nog aan het werk en zusje zit op school. Gelukkig heb ik dan nog een hond waarmee ik wel een paar keer móét wandelen, zo kom ik er toch nog uit. Ook lezen helpt mij om de tijd door te komen. Soms vermaak ik me wel maar ik heb ook dagen dat ik nergens zin in heb en niks doe
xLaura - Zondag 29 mei 2016 13:43
Ik voel me vreselijk eenzaam.. Ik denk echt dat dit het ergste gevoel is wat ik kan hebben.
Ik studeer, 1 dag in de week (deeltijdklas), woon op mezelf, heb geen contact met familie, heb geen vriendinnen, alleen een hele lieve vriend waar ik ontzettend blij mee ben. Maar hem zie ik ook niet iedere dag omdat hij wel zijn lieve vrienden en familie heeft.

Eenzaamheid.. Het laat me ongelukkig voelen, het laat me denken dat het leven niks waard is, dat ik niks waard ben. Het maakt me aan het huilen, dag in dag uit.

Miekio - Zondag 29 mei 2016 15:37
Het zijn inderdaad twee hele verschillende dingen, alleen en eenzaam.

Ik heb periodes in mijn leven gehad waarbij ik bijna altijd alleen was. Maar ik was toen niet perse eenzaam.
Alleen zie ik meer als een neutrale omschrijving van een situatie. Iets wat je van buitenaf kan veranderen als je dat wil. Je gaat naar buiten, belt iemand op of gaat ergens naar toe.

Eenzaam is meer gevoel, een emotie. Een staat van zijn. En eenzaam ben ik bijvoorbeeld als het gaat om bepaalde dingen. Eenzaam in verdriet, eenzaam in mijn gevecht. Dan kan ik elke dag naar een feestje gaan, die eenzaamheid verandert er niet door. Eenzaamheid komt van binnen uit.
ginie - Zondag 29 mei 2016 16:00
Pffft dit lijkt heel erg op mijn verhaal. Worstel enorm met een eenzaam gevoel en angst dat get altijd zo zou blijven. Ja ik heb vriendinnen en familie die om mijn geven maar kom wel altijd alleen thuis enzo. Vind dit heel erg lastig. Is in combinatie met mijn lage zelfbeeld een van de thema's in de therapie want weet zelf gewoon niet hoe ik er mee om moet gaan. Wel hoop voor de toekomst 😊
Maria - Zondag 29 mei 2016 19:51
Heb weinig contacten, in elk geval geen vriendinnen en geen contact met familie, op mijn vader na maar daar ben ik al bijna een jaar niet geweest.
Toch voel ik me niet direct eenzaam maar voel me vooral verloren waar ik woon, in een dorp.Te stil en te geisoleerd. wil weer terug naar de stad, waar ik mijn flatje uitgetreiterd ben. Moet punten opbouwen maar denk dat het dit jaar wel gaat lukken. Buiten de deur voel ik me prettig, ook al ben ik alleen. Vanmorgen op een terrasje gezeten, in m'n eentje en dat gevoel dat ik wat onder de mensen ben, ook al spreek ik niemand, doet me goed. Ik fiets hele einden om ff uit te waaien en dat doet me goed. Wat tweedehands kleding snuffelen maar dan weer thuis komt het weer zo op me af. Scheelt wel dat ik de kat heb thuis, dat maakt dat het iets beter uit te houden is.
Toch raar dat het van moment tot moment kan verschillen. Of niet helemaal raar want in het weekend spreek ik helemaal niemand en dan ben ik vooral blij als het weekend weer over is, net als met feestdagen trouwens.
Babbel wel af en toe met m'n gids, een paar jaar geleden ontdekt. En ben wel intuïtief, heb mooie dromen. Denk dat die leuke man die ik heb ontmoet maar die nu niet reageerde toch nog van zich laat horen en dat we dan van elkaar kunnen genieten.
loveturnen - Zondag 29 mei 2016 22:29
Had het heel erg eerder, nu bijna niet meer. Mijn geloof helpt me hier erg mee... weet dat ik nooit alleen ben. Verder gewoon veel leuke dingen doen en genieten van alle mooie momenten hoe klein ze ook zijn!
Anne2 - Maandag 30 mei 2016 05:36
Goede tips !
Ik kan best goed alleen zijn, maar ik voel mij toch vaak eenzaam omdat ik geen vrienden heb.In ieder geval geen vrienden waar ik even langs kan gaan of iets leuks mee kan doen.Ik zie dan anderen die gezellig samen zijn en dat doet pijn.
Het lijkt alsof iedereen al genoeg heeft aan zijn of haar vrienden, gezin en familie, je komt zo moeilijk ergens tussen.
Eenzaamheid is een vreselijk gevoel, alsof je er voor niets bent, niemand je nodig heeft.
Toch is het juist belangrijk om ook goed alleen te kunnen zijn ,dan heb je meer kans om uit je eenzaamheid te komen..Als je niet alleen kunt zijn ben je afhankelijk van anderen en dat stoot juist af.
Somberjongetje - Maandag 30 mei 2016 17:56
Ik voel me eenzaam omdat ik op school buitengesloten word zonder reden. Maar zelfs al ik bij andere mensen ben, kan ik me somber en eenzaam voelen. :(
lunetha - Maandag 30 mei 2016 17:57
goede blog! Ik voel me met tijden ook erg eenzaam, Ook als ik toch mensen om me heen heb kan ik dit gevoel hebben. Ik heb ook momenten dat ik het juist fijn vind om alleen te zijn, Mijn eigen ding te doen. Ik vind vooral het laatste stukje in deze blog over echt contact goed. De laatste tijd erger ik me over social media, Dingen worden verkeerd begrepen, mensen hebben kortere lontjes en er is bijna geen echt contact meer. Ik zou dit wel graag willen maar lijkt best lastig in de social media generatie :-$
Lisanne - Donderdag 2 juni 2016 10:08
Ik ben bijna nooit alleen, maar voel me wel eenzaam in periodes..
Heb veel leuke vriendinnen, bestuur, sportclubjes, huisgenoten, maar toch kan ik me dagen 'eenzaam' voelen..
koortje - Vrijdag 3 juni 2016 10:43
jazeker ken ik het gevoel van eenzaamheid. het is verstikkend en moeilijk te vullen. het is ook een gevoel van afwijzing dat ik dan heb. contact proberen te zoeken maar waar niet op gereageerd wordt. geen wisselwerking. ik probeer de eenzaamheid zelf te doorbreken en hanteer ook de tips die je beschrijft. dit helpt wel iets maar het eenzame gevoel is er evengoed vaak.
George - Zondag 19 maart 2017 04:14
Ik ben nog redelijk jong denk ik dan de rest hier (17).
Maar laatste 4 jaar voel ik toch meer Eenzaamheid en depressief. Elke keer leek het erger te worden, Elke week als ik alleen thuis ben zit ik wel 3 uur in de woon kamer met mezelf te praten over of ik wel iets waard ben of dat ik wel vrienden heb. Familie heb ik amper, Me moeder ken ik niet, me broer is in Libanon en me vader is niet thuis of ligt te slapen. Op school accepteren ze me ook niet snel, Ik ben lang en daarvoor zitten mensen mij al uitteschelden, Welliswaar heb ik dan wel mensen buiten school die wel Goed zijn. Maar de heletijd met hun omgaan geeft mij het gevoel dat hun het irritant vinden. Ik heb ook wel met mensen Via Sociale media gepraat bijvoorbeeld, Skype, Snapchat of soms zelfs via games. Maar meestal ging dat na 1 jaar voorbei. Zelfsmoord denk ik niet snel over na, Ik heb al iemand dadoor verloren eens en wil dat andere mensen niet aandoen. Maar als nog voel ik me eenzaam enz. Ik weet niet echt wat ik moet doen, En maybe lijkt het raar omdat ik een jongen ben, Maar ik weet niet echt waar of met wie ik moet praten, dus dacht ik dat ik het maar gewoon op internet vraag/zeg
Johrijn - Vrijdag 7 juli 2017 21:53
Je verhaal grijpt mij wel aan George. ik ben een stuk ouder maar voelde me op 17 jarige leeftijd ook vaak depri en eenzaam, had weinig vrienden maar woonde wel in een gezin waar voor me werd gezorgd, had een lieve moeder en vader. Door mijn werk weet ik dat er meer jongeren zijn die zich eenzaam voelen, geen echt tehuis hebben waar goed voor ze wordt gezorgd. En als je in de puberteit zit kan dat extra zwaar zijn. Wat mij altijd wel heeft geholpen is lezen, misschien kan je lid worden van de openbare bibliotheek waar ze je ook helpen bij het zoeken van boeken. Ook kan je zonder dat je lid bent daar tijdschriften lezen. Dan ben je toch onder de mensen en kan je misschien een praatje aanknopen met iemand die er ook zit. Maar er zijn zoveel mooie boeken ook over eenzaamheid die je troost kunnen geven en dat je weet dat eenzaamheid een gevoel is dat je deelt met veel mensen. Ook luisteren naar muziek en mooie schilderijen bekijken kan troost geven en je de mooie kanten van het leven laten zien. Veel kunstenaars hebben prachtige dingen gemaakt in periodes van hun leven dat ze erg eenzaam waren. Denk bijv. maar aan Vincent van Gogh.

Ook kan je bijv. vrijwilligerswerk gaan doen waardoor je in kontakt komt met mensen. Kan je allemaal via Google opzoeken.

En ben je verdrietig of eenzaam op aarde.
Trek je dan op aan het feit dat je leeft!
Niets op de aarde heeft evenveel waarde
Als jouw leven, dat jij aan de mensen meegeeft

Uit een gedicht van Nico Scheepmaker: leven is nemen maar evenveel geven

Ik wens je het allerbeste George.
.. - Zondag 2 april 2017 00:19
Ik voel me ook eenzaam, 2 vriendinnen die beide weinig tijd hebben wel een super leuke vriend. Elke zaterdag wanneer iedereen de stad jn duikt komt het geboel extra sterk naar voren..
Misterymorgan - Zaterdag 15 december 2018 21:49
Weetje wat het is... Ik heb een keuze gemaakt wat mn leven drastisch heeft veranderd. Ik ben verhuisd omdat ik alleen maar voor mn vrienden ging ik wou niets missen. Maar voelde me zo intens gelukkig. Ik kon op de fiets zitten met het zonnetje op mn hoofd en echt het gevoel hebben dat ik er zeker mag zijn ook al ging stage iets minder. Je voelt het in je hart. Ik had vrienden die me eindelijk namen zoals ik ben. Hiervoor was ik vaak verstoten, gepest en hoorde nergens bij maar stoorde me er totaal niet aan. Ik zie het als een engel op mn schouder die het licht door me heen straalde. Een vlam die in mij werd ontstoken. Door heerlijk mn eigen ding te doen (Waarom verheerlijk ik het als ik errop terug kijk) zit het tussen me oren dat ik veel werd gepest.. eenmaal later in m leven opende ik me op een manier die ik nooit heb gevoeld. Dit kwam door een vriendin van me. Ik hoefde geen woorden vuil te maken.. Ik werd begrepen ik die nooit begrepen werd. Dit heeft mn wereld op de kop gezet. Eindelijk iemand waar ik, ik kan zijn. Iemand die me zelfs nog beter snapt dan dat ik mezelf af en toe snapte. Helaas sloeg ik deze periode door in feestjes en slapeloze nachten waardoor ik van school werd getrapt. Ik had het einde van de opleiding in zicht. Ik deed meer voor school dan ik ooit gedaan had. En nog vern**kte ik het. Hierna een periode compleet leven in vergetelheid. Ik vond me zo sielig.. kon geen kritiek hebben.. Alleen mensen die naar me luisterde.. Ik was zo klaar met het passieve bestaan fabriek in fabriek uit van baan naar baan. Er was deze periode crisis en geen fatsoenlijke baan in de omgeving te vinden. In de Zorg had ik de moet niet meer voor. Ik deed de opleiding maatschappelijk zorg dat ik na 2 en een half jaar van werd afgetrapt. Tuurlijk deed ik dingen fout maar ik had grip op mn gevoel, mn leven was perfect. Ik sporte had een baan, sociaal leven. Dit viel in 1x helemaal weg omdat ik me te vaak verslapen had op stage. Oké ik ging hierna dus van baan naar baan. Ik kwam een liefde online tegen die woonde aan de andere kant van Nederland. Hier had ik mogelijkheden op een baan die voor mij geschikt was. Maar liet mn vrienden en familie achter.. wat me zo een pijn deed. Nog doet het soms pijn ook al weet ik dat het nooit meer word als het was. Die waardering van mn vriendinnen en die ene in het speciaal. Ik pakte aan de andere kant mn verantwoordelijkheden wel goed op in mn eenzaam bestaan. Afleiding had ik toch niet meer in de buurt. Ben weer een opleiding gaan doen en haal nu bijna mn diploma. Deze ga ik halen ook.. Maar waarom voel ik me zo alleen. Waarom neem ik naasten kwalijk dat ze soms geen rekening met me houden. Waarom loop ik wel op mn tenen het de ander comfortabel te maken. Continu moest hij het gezeur aanhoren dat ik alles heb achtergelaten waar mn hart ligt. Ik zie de mensen wel maar leef niet meer in hun midden. Deels werd ik geleefd nu lig ik depri op de bank mn oude ik te missen. Ik word er gewoon ziek van. Ik kan geen flauwe grappen meer hebben. Ik voel me al snel aangevallen. Ik lag bijna niet meer terwijl ik voor mij beleving hiervoor straalde. Ik wil weer stralen sterk zijn de wereld aan kunnen. Liefde kennen die ongekend is.vroeger zong ik uit volle borst nu niet meer ik kan het niet meer... Ik dacht homo te zijn Maar dat meisje in mn leven heeft mn hele leven veranderd. Geen man kan eraan tippen. Ik ben uit de kast gekomen omdat een vriend can mij jaloers werd omdat ik met zijn vriendin 1 was ben..
Ik ben die meid nodig in mn leven maar voel me aangetrokken tot het mannelijke geslacht. Waärom loopt het leven niet gewoon. En waarom werkt alles tegen. Ik wil gewoon warmte en vrienden die me niet willen missen of ik nu de clauwn ben of niet baan is voor mij echt bijzaak. Ik wil gewoon gerespecteerd, gehoord en geliefd worden oprecht en onvoorwaarlijk. Mensen die nu in mn leven zijn en waarbij ik het zowat af dwing word niemand gelukkig van. Waar is de persoon, dier of engel die mij het gevoel geeft er te mogen zijn. With is natuurlijk erg dramatisch maar het huisd in mij. Ik moet er wat mee maar wat. Waarom kan ik niet genieten meer van de kleine dingen in het leven. Waarom heb ik het gevoel er alleen voor te staan...
Roos - Zondag 19 december 2021 20:46
Bedankt voor idee.ik heb bijna 5 jaar eenzaamheid soms bang dat ik depressief wordt. Contact ondernemen met mensen want door m'n gehenecape zit ik in rolstoel. Mensen kijken je raar aan maar vragen niks . Nu is er ook corona wat nog moeilijker maakt omdat ik in risico groep zit.
E. - Maandag 20 december 2021 13:39
Ik ben ook best eenzaam.
Maar ik kan er best gied mee omgaan, al zou ik het anders willen.
Misschien kan je tegen de mensen zelf iets zeggen. Gewoon groeten met een hallo, of goedendag, gewoon vriendelijkheid geven aan anderen. Zelf het ijs breken en klein beginnen.
Je bent een tof mens en dat mogen anderen ook weten. Denk daaraan!
Het valt niet mee, eenzaamheid. Je moet alles steeds uit jezelf halen en als dat niet lukt, dan is het zwaar. Maar er zijn mensen en je hoort er bij. Gewoon in de buurt waar je woont, bij je familie, bij.....
De corona is heel naar, zeker wanneer je al alleen bent met beperkingen.Ik heb bet zelf ook, de wereld wordt nog kleiner. Maar we komen er wel doorheen,.
Op de moeilijkste dagen is er de meeste hulp. Je hoeft er alleen om te vragen. Er js altijd Iemand die ons helpt.
Het is bijna Kerst. We zijn niet aan ons lot overgelaten.
Roos - Maandag 20 december 2021 18:54
M'n familie weet niet hoe ze moeten helpen
Esther 1985 - Woensdag 9 februari 2022 16:15
Herkenbaar!
Zelfs mijn vriend niet.
Hoe harder je om hulp roept hoe moeilijker om onbegrepen ik me voel
Esther 1985 - Woensdag 9 februari 2022 16:14
Eenzaam na een verhuizing, maar hoe kom je in contact met andere.
Autisme en een eetstoornis en niet genoeg verdienen en stress en An jezelf moeten sporten obsessief maken het niet makkelijk
Helaas alleen eenzamer.
Hoe doorbreek je een negatieve spiraal
Astrid devaan - Zaterdag 9 april 2022 19:39
Ik ik voel mijn aleen mag niet me ander mensen praaten veel ruzie in huis
Astrid devaan - Zaterdag 9 april 2022 19:40
Ikmag niet veel zegen
redactie Proud2Bme - Zaterdag 9 april 2022 22:35
Och Astrid, dat klinkt niet oké. Ken je www.fier.nl ? Daar kun je naartoe bellen (088-20 80 000) of chatten over je situatie. Want je hoeft hier niet alleen mee rond te blijven lopen.
Inge - Donderdag 14 juli 2022 18:03
8 jaar bij narcist. Was hel. Dronken. Drugs. Gokken. Op mij slaan. Me bedreigen. Erg jaloers. Zefmoord in scene gezet. Frituur olie over mijn auto gegoten. Sullen kapot gedaan. Met geweer in cafe , ANGSTAANJAGEND. Maar.......ik mis zijn liefde, ben zo eenzaam. Ik word gek.
Lucia - Dinsdag 19 juli 2022 09:52
Voel mij vreselijk eenzaam.
Na relatie van 6 jaar nu alleen.
Hij ging vreemd.
Voel me rot en eenzaam.
Veel verdriet ervan.
Zit in rouw en daar staat geen tijd voor zeggen ze.
Heb hulp van psychologe maar uiteindelijk moet je het toch zelf doen.
Door de pijn heen.
Vind het alleen zijn moeilijk .
Voel me regelmatig 😢.