Ik had een heel duidelijk plaatje in mijn hoofd. Dat plaatje werd steeds gedetailleerder. Steeds duidelijker zag ik voor me hoe alles eruit moest komen te zien. Hoe ik eruit moest zien en hoe mijn leven eruit moest zien. Ik moest zo perfect mogelijk zijn en mijn leven moest daar ook zo dicht mogelijk tegenaan zitten. Ik zag mijzelf elke ochtend met perfect haar uit bed springen, flanerend over de stoep in de mooiste outfits, met een lichaam waar ik elke dag van hield, onderweg om carrière te maken...

Niet lang nadat ik dat plaatje tot in de puntjes had uitgewerkt en al lang en breed aan de uitvoering daarvan begonnen was, vond ik mijzelf elke avond huilend boven de wc. Elke avond dweilend over de badkamervloer en een paar uur later met rode ogen maar net op tijd op werk verschijnen. Dit was niet het plaatje dat ik voor ogen had. Ik was niets geworden. Ik was niet succesvol, in niets. In het leven niet en zelfs een succesvolle eetstoornis was er niet van gekomen.

Elke ochtend werd ik wakker met mijn kussen door kwijl vastgeplakt aan mijn wang. Altijd begon ik te laat, waardoor mijn haar nooit zat zoals ik het wilde. Ik walgde van mijn lichaam en met een hoofd vol vocht en opgezette klieren fietste ik zwetend naar mijn bijbaantjes toe.

In mijn strijd om iemand te willen worden, om goed genoeg te zijn, verloor ik eigenlijk alle grip op mezelf. Ik verloor alle grip op mijn leven. De eetstoornis trok zó hard dat ik me elke dag keihard los moest wurmen om ook maar een fractie van het leven dat ik voor ogen had bij te kunnen benen. Ik zag er niet uit zoals ik wilde, ik had niet de baan die ik wilde, ik was niet de persoon die ik wilde zijn, dus elke dag vertrok ik weer teleurgesteld naar huis. Als ik dit nu allemaal niet was, wanneer dan wel? Als ik nu niet succesvol was, ging dat dan ooit nog wel gebeuren? Ik leefde toe naar een beeld dat niet haalbaar leek en onderweg werd ik alsmaar ongelukkiger.

De teleurstelling gaf nog meer vrij spel aan de eetstoornis. Je bent toch al niets, het is toch al niets allemaal... laat het maar gewoon toe. Dus dat deed ik, waarna alles weer opnieuw begon en ik werkelijk verstikt raakte in die vermoeiende cirkel. Achteraf bizar hoe destructief het was. Ik was niet blij met hoe het ging, dus moest het maar volledig de andere kant op. Dan moest ik het zelf maar verpesten. Alsof dat makkelijker te verdragen was. Het was makkelijker te verdragen als ik helemaal kapot was en dat mijn eigen schuld was, dan wanneer ik echt zou gaan voor verandering. Als dat zou mislukken, had ik pas echt gefaald; nu was het slechts een roes van ongeluk en ontevredenheid.

De mensen die ik voorbij zag komen in de stad, die ik op terrasjes zag zitten en voorbij zag flitsen op Facebook, zij waren succesvol. Ik wist niet wie ze waren, wat ze deden. Ik wist niet wat ze ervoor hadden gedaan om daar te komen, om zo blij op dat terrasje te zitten, maar wel hoe ze op mij overkwamen: succesvol.

Definieer succes

Misschien kan het helpen om jouw definitie van succes eens grondig te formuleren. Voor je het weet ben je iets na aan het streven wat je of niet eens goed voor je ziet, dus wat ook onmogelijk te controleren is. Ben je iets na aan het jagen, wat je allang voorbij bent gerend. Misschien streef je iets na wat je eigenlijk helemaal niet belangrijk vindt, zonder dat je het doorhebt. Ga je het succes van anderen achterna of kijk je eerst goed naar wat succes voor jou betekent? Is dat niet veel meer waard om in te investeren? 

Geen goed of fout

Succes kan voor iedereen anders voelen en er voor iedereen anders uitzien, er is dus eigenlijk geen goed of fout. Jij bent de enige die hierin kan bepalen of je op de goede weg bent en jij bent dus ook de enige die bepaalt welke kant die weg op gaat. Je hoeft alleen verantwoording af te leggen aan jezelf en eigenlijk heeft verder niets of niemand iets met dat proces te maken. Dat maakt het makkelijk en overzichtelijk, maar misschien soms ook wel een stuk moeilijker. Het kan dus niet goed of fout, maar het kan tegelijkertijd wel behoorlijk ingewikkeld en ontevreden voelen. Waar komt dat gevoel dan vandaan? Waarom is deze weg voor jou wel de verkeerde weg?

Vele wegen

Bekijk het eens van een afstandje. Misschien dat je inderdaad niet voldoet aan een bepaald ideaalbeeld dat je jezelf had voorgenomen, maar dat doet je misschien vergeten wat je op andere vlakken wél hebt bereikt. In jouw race naar een bepaald eindpunt heb je misschien niet eens doorgehad dat je op andere vlakken allang ongelofelijk succesvol bent gebleken. Dingen die je hebt gemist of die je vanzelfsprekend vindt, maar eigenlijk net zo belangrijk en waardevol zijn. 

Ik had niet de baan die ik wilde en ik hield nog steeds niet van mijzelf. Elke dag dat ik daar niet bij in de buurt kwam, voelde als een dag waarin ik weer tekort was geschoten. Terwijl ik elke dag ook naar therapie ging. Elke dag ging ik in het diepste geheim naar huis met nieuwe inzichten en vond ik het de normaalste zaak van de wereld om heel bewust dingen over mijzelf te leren. Dingen die voor andere mensen misschien weer onbereikbaar leken, daar was ik elke dag succesvol mee bezig. Wie heeft er dan meer succes? 

Het is niet gezegd dat je je vooraf voorgenomen doelen niet alsnog kunt behalen, alleen kan het leven er soms voor zorgen dat je het via een andere weg moet doen. Misschien is het eerst van belang andere dingen te leren, te investeren in andere vaardigheden, juist om jouw toekomst zo succesvol mogelijk te maken.

Succes is veranderlijk

Tijdens mijn zoektocht, en nog steeds, kom ik erachter dat succes voor mij niet meer zit in een bepaald punt dat bereikt moet worden. In een bepaalde baan, een bepaalde outfit of uitstraling. Succes is voor mij eigenlijk niet meer te vangen in iets tastbaars of iets dat is af te lezen. Het is nu een veel betekenisvoller en dieper proces. Wat ik vroeger zag als succesvol, doet mij nu bijvoorbeeld niet zo veel meer. Het is iets dat denk ik altijd met jou als persoon mee kan veranderen. Je vindt nu waarschijnlijk andere dingen belangrijk dan vroeger. 

Ik voel mij succesvol als ik echt eerlijk kan zijn naar mijzelf en elke dag - zo goed en zo kwaad als het gaat - kan kiezen voor wat goed voelt voor mij. Als ik na een keiharde val of grote fout weer op kan staan en ik een paar dagen later het gevoel heb weer op het goede spoor te zitten. Als ik mijn koers mag wijzigen en ik belangrijke onderwerpen niet onbesproken laat. Als ik mijn leven zo leuk en gezond mogelijk kan inrichten. Allemaal dingen die ik vroeger niet zo had begrepen, maar die vandaag de dag mijn beeld van succesvol zijn steeds meer weergeven. 

Die mensen op de terrasjes, die zagen er vooral blij uit. Ze leken, middenin het leven dat voor hen ongetwijfeld ook voor uitdagingen zorgde, gelukkig en tevreden. Op dat moment was het goed en leken ze zich te vermaken. Misschien was dat uiteindelijk waar ik jaloers op was en wat ik voor mijn gevoel nog niet had bereikt. Ze waren niet een bepaalde carrière aan het 'zijn', ze waren ook niet hun kleding, ze zagen er tevreden uit. Uiteindelijk was dat mijn doel; om ondanks alles toch blij en tevreden te kunnen zijn en soms, al is het maar heel even, het gevoel te hebben dat alles oké is. Ook als dat niet zo is. 

Als ik aan het einde van de dag voldaan ben, heb genoten en kan zeggen dat ik mijn best heb gedaan, dan heb ik het grootst mogelijke succes van die dag bereikt. Misschien ben ik dan wel succesvol genoeg. 

Wat betekent succes voor jou?