Ik ben mislukt

 

failSoms zijn er weleens van die dagen waarop ik het gevoel heb dat ik compleet mislukt ben. Als ik om me heen kijk zie ik vooral veel leuke mensen met leuke levens waarbij alles goed loopt. Vervolgens kijk ik naar mijn leven en zie ik op dat moment alleen maar dingen die in mijn ogen niet goed zijn of beter zouden moeten.

Ik denk dan bijvoorbeeld aan mijn studiegenoten die dit schooljaar zijn afgestudeerd terwijl ik nog een jaar moet. Ze hebben allemaal een leuke vriend, hebben binnen vier jaar de studie afgerond, hebben een eigen huisje en leuke vrienden. Ze hebben zelfs allemaal al een baan terwijl er zo moeilijk werk te vinden is.

Dagen waarop ik me rot voel, ga ik dit dan tegenover mijn situatie zetten: ik heb een jaar studievertraging, woon in een studentenflat met vier huisgenoten, heb geen relatie en hoewel ik leuke vrienden heb, twijfel ik op die momenten of ze mij ook wel zo leuk vinden. Normaal gesproken kan ik dit allemaal relativeren. Ik weet waarom ik studievertraging heb en die studentenflat is heus niet zo verkeerd, maar op sommige momenten voelt het allemaal niet zo. De hele wereld lijkt het voor elkaar te hebben, behalve ik.

Misschien herken je dit wel. Als je dan eenmaal in die negatieve modus zit, dan is er ineens ook helemaal niets goed meer en zie je overal wel wat negatiefs in. Die 8,5 voor dat tentamen, dat was ook maar puur mazzel en omdat je nu geen relatie hebt, zul je er waarschijnlijk ook nooit één krijgen en eindigen als een oud vrouwtje met dertig katten. Je vindt jezelf stom, mislukt en waardeloos.

Soms is het fijn om eventjes aan dit gevoel toe te geven. Je mag best weleens balen als je ontevreden bent over bepaalde zaken in het leven. Even kan dat fijn zijn, je hoeft je gevoelens en gedachten immers niet te negeren en je mag dat nare gevoel best wel even voelen. Als je er echter te lang in blijft zitten is het natuurlijk niet meer helpend en werkt het je zelfs alleen maar tegen.

Toen ik nog erg depressief was kon ik dagenlang alleen maar in bed liggen denken over hoe vreselijk mijn leven was, maar daar werd het gevoel alleen maar erger van: naast dat mijn leven mislukt was, lag ik nu ook nog eens in bed erover te huilen terwijl anderen lekker hun leven aan het leiden waren. Ik maakte het dus alleen maar erger met mijn eigen gedachten en gedrag waardoor ik in een neerwaartse spiraal kwam.

Nu probeer ik op een andere manier om te gaan met deze gedachten en gevoelens. Ik probeer ze niet te negeren of wanhopig op zoek te gaan naar positieve dingen, want dat maakt het bij mij alleen maar erger omdat die positieve dingen op de momenten dat ik me zo voel, naar mijn idee niets voorstellen. Wel is het handig om op die momenten stil te staan bij het volgende:

 Oneerlijke vergelijkingen maken
Als je jezelf wilt vergelijken met anderen, doe het dan wel met mensen die in een vergelijkbare situatie zitten. Als ik me bijvoorbeeld weer eens vergelijk met die studiegenoten dan probeer ik me daarna altijd weer te beseffen dat wat ik doe, niet eerlijk is naar mezelf toe.

Die studiegenoten hebben geen intensieve behandelingen achter de rug en hebben niet de jeugd gehad die ik had. Zij kampen niet met de problemen waar ik mee heb gekampt of nog steeds last van heb. Het is niet eerlijk om dan de vergelijking te maken met hun leven als dat tot nu toe zoveel anders is gelopen dan mijn leven.

 Gras bij de buren is altijd groener
Wees je bewust van het feit dat het gras bij de buren altijd groener lijkt maar dat je niet alles weet van de ander. Hoewel het leven van een ander er misschien perfect en tien keer beter uitziet dan dat van jou, kun je nooit weten hoe diegene zich echt voelt. Het zou zomaar kunnen dat die ander net als jij soms in bed ligt te huilen omdat dingen niet lekker lopen of omdat ze eigenlijk helemaal niet gelukkig is met haar leven zoals het nu is. Ook zijn er misschien wel mensen die hun leven op dezelfde manier als jij doet vergelijken met jouw leven. Dan ineens lijkt jouw leven weer een stuk positiever dan dat van een ander. Je kunt dus eigenlijk niet vergelijken als je niet elk aspect van iemand anders leven kent.

 Met twee maten meten
Als je je zo mislukt voelt, bedenk dan of dat als een vriendin van jou jouw leven zou hebben, je dat dan ook mislukt zou vinden. Of als je het gevoel hebt dat je niets kan, je dat ook vindt bij mensen die vergelijkbare dingen hebben gedaan. Ik kan soms denken dat wat ik tot nu toe heb bereikt niets voorstelt, terwijl ik datzelfde bij anderen heel bewonderenswaardig vind. Ik meet in dit geval dus met twee maten en ben voor mezelf strenger dan voor de ander. Dat is tegenover jezelf niet eerlijk maar ook niet tegenover de ander: voor hem of haar leg je de lat ineens heel laag terwijl je de lat voor jezelf veel te hoog legt. Waarom zou een goed cijfer dat jij hebt gehaald bijvoorbeeld minder knap zijn dan datzelfde goede cijfer van de ander?

 Kijk naar dingen die wel goed gaan
Hoewel het niet altijd even helpend kan zijn om op zoek te gaan naar positieve dingen in je leven als je echt in zo'n baalmodus zit, kan het je wel helpen om hier serieus voor te gaan zitten en te bedenken wat jij tot nu toe hebt bereikt en wat dat eigenlijk waard is. Doe dit op een moment dat de ergste somberheid voorbij is en je weer wat realistischer na kan denken. Schrijf een aantal kernpunten op die belangrijk voor jou zijn. Voor mij is zo'n punt bijvoorbeeld het feit dat ik ben gaan studeren en al zover ben gekomen. Dat had ik een aantal jaar geleden nooit kunnen denken. Nu zou ik natuurlijk weer kunnen denken: dat stelt niets voor, maar tegelijkertijd bedenk ik dan dat het wel degelijk iets voorstelt, omdat ik dat bij iemand anders ook zou vinden. Zo heb ik een lijstje met nog meer punten die ik door kan lezen als ik me weer eens zo rot voel.

 Bedenk wat het je oplevert
Als je je zo rot en je waardeloos voelt met in je achterhoofd alles wat op dat moment vreselijk is aan jouw leven, vraag jezelf dan af wat het oplevert om hier zo over na te denken en jezelf de put in te praten. Je gaat je er niet beter van voelen en het helpt je ook zeker niet verder. Misschien is je leven niet ideaal en zijn er dingen die je misschien anders zou willen, maar hierover piekeren verandert daar niets aan. Je kunt ervoor kiezen er iets aan te gaan veranderen, of te accepteren dat het op dit moment even niet anders is.

Onthoud dat niemands leven perfect is. Je mag best eens verdrietig of boos zijn over je eigen leven maar jezelf hierin verliezen is een doodlopende weg. Bedenk liever hoever je al bent gekomen.

Hoe ga jij om met deze negatieve gevoelens?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Lieke - Zondag 11 augustus 2013 14:37
Mooie blog, herkenbaar
Rachel - Zondag 11 augustus 2013 14:38
Komt weer als geroepen dit artikel :)
merel - Zondag 11 augustus 2013 15:05
Een artikel die ik elke zondag goed kan gebruiken:)
sk - Zondag 11 augustus 2013 17:51
oow herkenbaar
vooral nu het zomervakantie is en ik op instagram gespamt word met foto's van mensen die alles voor elkaar hebben en een bruisende zomer hebben. dan vind ik m'n leven zo mislukt.
bedankt voor de tips
Oliesjeik - Zondag 11 augustus 2013 17:54
Geen vriend maar 30 katten = 30 keer meer liefde! :P
xxx - Zondag 11 augustus 2013 18:54
bedankt!!! wauw, dat van die 30 katten zeg ik altijd thaha, maar ben daar niet depri om, ik hou van katten, dus zo'n leven lijkt me dan ook niet slecht. Waarom zou een 'normaal' leven altijd heel goed zijn? Waarom is jouw leven niet net zo goed, dat je nog geen vriend hebt, kun je mss veel meer uitgaan of leuke dingen doen, of zelf beslissen welk kleur je behang heeft enzo ;). Ik denk dat als je gelukkig bent, een leven met 30 katten echt geen verschil maakt met als je gelukkig bent met een leven met een vriend in een huisje met een boompje en een kindje ;) (het zogezegde normale leven)
maar bedankt voor de tips!!! kan ze zeker gebruiken in mijn depressie want dan ga ik hier niet zo licht over. Raar, het is dan of ik totaal verander van karakter, terwijl ik altijd zo positief was. Ik was degene die tijdens het lopen op school niet aan het klagen was maar zei: nog zoveel minuten, komaan, we kunnen het!
HOe zou dit komen, dat ik dan zo verander? Kan dat?
Cindy - Zondag 11 augustus 2013 19:09
Heel herkenbaar.
Charlotte - Zondag 11 augustus 2013 20:30
Top, dankjewel!
Amy - Zondag 11 augustus 2013 20:35
herkenbaar, helaas vind ik het nog lastig om die negatieve gedachten stop te zetten. Maar deze tips zijn wel super fijn! Hopelijk helpen ze een beetje, ik ga mijn best doen. Goed artikel! xx
Maiskolf - Maandag 12 augustus 2013 00:38
Hier had ik het toevallig nog over met m'n pa vanmiddag! Ook over Facebook bijvoorbeeld, waar je alleen maar vakantiefoto's ziet en mensen die naar het strand gaan. En als ik dan thuis op de bank lig voor de tv denk ik soms ook dat mijn leven echt saai en dom is. Maar dat zijn alleen maar momentopnames zoals gezegd. Niemand gaat op facebook posten 'huilen in bed, mijn leven suckt'. En iedereen praat tien keer makkelijker over alle leuke dingen die gebeurd zijn dan alle vervelende dingen. Dus ja, het gras lijkt altijd groener...
jens - Maandag 12 augustus 2013 11:27
Mooie blog maar als je totaal geen toekomst heb omdat je niet kan werken studeren kan je jezelf ook niet op fleuren met loze woorden
amanda - Maandag 12 augustus 2013 14:39
heel herkenbaar.
hele mooie blog, inderdaad waarom zou je er in blijven hangen, op dat moment lijkt het dan zo mooi en handig omdat te doen, maar te lang is te lang en dan zit je vast in je eigen drijfzand en je kan je zelf niet aan je haren er uit trekken zoals mijn moeder dat altijd zegt. positief is beter, en leuker. ik denk heel vaak die is beter en knapper leuker mooier, ze kan meer bereikt meer. maar inderdaad je weet niet wat er achter zit. het is lastig om niet down te denken en te voelen. maar het is ook lastig om positief te zijn. het bereiken van positieve dingen is makkelijker als je jezelf niet in de put praat, maar gewoon weg blijft uit de gevangennis waarin je jezelf plaatst. en dan kan iemand nog tien keer gooien met de dobbelsteen, om jou te redden van die put of gevangenis. je moet het zelf willen, zelf doen, en achter jezelf staan. jij bent jij, het zou saai zijn als iedereen het zelfde was toch?


sorry lang verhaal, weet niet waar die positiviteit vandaan komt, de blog raakt me.

liefs amanda
Prue - Dinsdag 13 augustus 2013 16:20
Bedenken waar je blij van word, en je daarop richten. Een negatieve instelling werkt een negatieve uitstraling in de hand, waardoor je eerder vervelende dingen over je afroept die je negatieve gevoel weer bevestigen etc.

Ik word bijvoorbeeld gelukkig van dansen (ja, ook in mijn eentje), mijn kat aaien, wandelen aan zee, een goed boek lezen... Zo zijn er vast wel meer dingen te bedenken!
Twiheart - Dinsdag 13 augustus 2013 19:51
Wauw dit is heel herkenbaar. Ik heb zelf ook af en toe momenten dat ik het echt niet zie zitten maar ik probeer er altijd uit te komen voordat ik in de slachtofferrol ga. Een vriendin daar in tegen is nu al 1,5 jaar depressief en de afgelopen 3 maanden heel erg. Ik wil er voor haar zijn maar ik ben bang dat ze niet meer uit die slachtofferrol komt.

Zelf word ik altijd erg vrolijk van muziek en zingen, ook helpt het voor mij om een (grappige/leuke) film te gaan kijken omdat je dan door het verhaal even aan iets anders denkt en ook weer vrolijker wordt.

Xx
Roos - Donderdag 15 augustus 2013 12:17
wauw.. dit artikel komt als geroepen. na lange tijd heb ik weer last gekregen van een 'ik ben mislukt'-aanval en het is zo moeilijk daar nu weer uit te komen.. omdat het zo reëel aanvoelt. ik ga ermee aan de slag. thanks :)
skater - Vrijdag 24 januari 2014 00:21
super herkenbaar. ben echt zo gefrustreerd met wat ik bereikt heb. ALLES wat ik wil bereiken lukt niet
Pharmf972 - Zondag 8 juni 2014 20:00
Very nice site!
123 - Zaterdag 20 september 2014 13:15
Sommige mensen genieten er zelfs van als ik in de put zit. Dan denk ik bij mezelf heb je dan wel een leven als je zo iemand bent? Mijn antwoord: nee
#123 - Donderdag 25 juni 2015 19:08
ik heb soms ook van die momenten dat ik in een dip zit alleen ik blijf er heel lang in hangen maar nu ik dit blog en de reacties heb gelezen denk ik zo van ik ben niet de enige die het niet makkelijk heeft en dat is soms wel fijn om te weten!!!!!!!
Lorelai - Woensdag 13 juli 2016 21:25
bijna 40, geen baan, geen kinderen, geen man. wel een universitair diploma. Mislukt? Lijkt soms wel zo.
Frits - Donderdag 8 september 2016 08:22
Goed stuk. De ene persoon heeft met dezelfde resultaten veel meer het gevoel om in de "mislukkers modus" te blijven hangen dan de ander. Hoe komt dat?
andersen - Dinsdag 29 november 2016 23:37
Eenzaamheid, eenzaamheid, me niet goed voelen, geen werk, geen vriend, niet weten hoe ik uit deze situatie geraak. Er verandert niets en de tijd vliegt voorbij.
Ik weet het allemaal niet meer. Inderdaad, anderen die in dezelfde situatie zaten als ik zijn al lang ok, hebben een vriend of een man, doen vrolijke dingen, worden uitgenodigd, . Ik zit hier weg te kwijnen, er is niets dat gaat, niets. Ik probeer vanalles maar het lukt niet. - Ik wordt snel oud en als vrouw is ook dat niet gemakkelijk in deze maatschappij. Wat/hoe/waar?? Hoe eruit geraken? Had ik maar een klein beetje menselijke en eerlijke ondersteuning van iemand (liefst niet te institutioneel).
Het gaat gewoon niet en niemand kijkt naar mij om. Het leven kan anders zijn maar ik weet niet hoe het te bereiken. Ondanks al mijn talenten. Help mij aub.
Eef - Zaterdag 5 augustus 2017 02:09
Hoe gaat het nu?
Pieta - Dinsdag 7 januari 2020 09:08
Dag Andersen,
Ten eerste, een goed nieuwjaar toegewenst!
U schrijft niemand ziet naar mij om.. !
U kunt ook zelf iets doen,bijv. Begin een correspondentie met andere eenzame mensen? In Nederland is er het oudere fonds die het op prijs stellen eens een kaartje of brief te ontvangen van anderen. Toch ten diepste is ieder mens eenzaam, hebt u wel vd Alpha lezing gehoord? Daar kunt u antwoorden vinden