Honger haalt het slechtste in me naar boven. Als ik honger heb, ben ik prikkelbaar en raak ik snel geïrriteerd. Ik trek me dingen veel sneller aan en ben emotioneler dan normaal. Toen ik een eetstoornis had, vond ik dit erg lastig. Ik voelde me vaak bozig en stoorde me dan aan alles en iedereen. Dit was niet makkelijk voor mijn omgeving, die er zich meestal geen raad mee wist en niet goed snapte wat er aan de hand was. Ik voelde me op mijn beurt onbegrepen en schaamde me ook een beetje voor mijn gedrag.

Honger, een allesoverheersend verlangen naar eten. Het leidt af tot op een punt dat je nergens anders nog op kunt focussen. Je verliest je concentratie en denkt alleen nog maar aan eten. Je lichaam schreeuwt om voedsel. Je maag knort en na een tijdje word je misselijk. Honger kan je, onder andere, hoofdpijn en je een slap gevoel bezorgen. Het is helemaal niet prettig om honger te hebben. Zeker niet als je daar allerlei ingewikkelde emoties en eetgestoorde gedachtes aan koppelt. Dit doet ondervoeding met je hersenen.

Wanneer ik honger had was ik vaak kortaf naar de mensen om mij heen. Ik vond dat heel erg, want ik wilde helemaal niet zo met anderen omgaan. Toch had ik er geen grip op, hoe hard ik ook probeerde. In mijn hoofd was het een chaos waar ik niks mee kon. Door mijn hongergevoel was ik veel minder flexibel dan normaal en waren mijn emoties heviger. Ook was ik impulsiever, waardoor ik soms dingen zei of deed die ik eigenlijk niet meende.

Ik nam het mezelf ontzettend kwalijk als ik naar andere mensen snauwde en deed mijn best om dit niet te doen. Ik vond mezelf vaak geen leuk mens toen ik een eetstoornis had. Vreselijk vond ik het als ik ongeduldig, gehaast of wispelturig werd. Dat was geen fijne tijd.

Nog steeds merk ik dat honger me vandaag de dag prikkelbaar maakt. Blijkbaar is dit iets wat bij me hoort, maar sinds ik hersteld ben van mijn eetstoornis reageer ik er heel anders op. Voor mij is honger nu een simpel, maar duidelijk signaal van mijn lichaam: Ik moet iets eten. Waar ik vroeger probeerde om mijn hongergevoel te negeren, zie ik het nu als een gezond seintje van mijn lichaam. Het heeft energie nodig om alles draaiende te houden.

Ik weet van mezelf dat ik op tijd moet eten. Dan voel ik me het beste, ben ik flexibel en veerkrachtig. Het voelt goed om te eten, wanneer ik honger heb. Het is niet langer iets waar ik tegen vecht. Van honger word ik namelijk niet gelukkig, alleen maar chagrijnig.

Het leven is te kort en waardevol om telkens hongerig en gefrustreerd te zijn. Zorg daarom dat je voldoende eet op een dag: Met drie volwaardige hoofdmaaltijden en drie tussendoortjes kom je een heel eind. Op deze manier blijft je bloedsuikerspiegel stabiel en functioneren je hersenen het beste. Het is niet alleen voor je omgeving fijn als je niet op alles en iedereen geïrriteerd reageert, maar zeker ook voor jezelf. Je mag jezelf namelijk prettig voelen. Gun jezelf dat.

Wist je dat er zelfs een woord bestaat voor de frustratie en emotionele onrust die je ervaart als je honger hebt? Dit is het woord 'hangry', dat een samentrekking is van de Engelse woorden 'hunger' en 'angry' (honger en boos). Dat dit woord bestaat, zegt eigenlijk al genoeg: Het zit niet zomaar tussen je oren. Genoeg eten is ontzettend belangrijk voor je gemoedstoestand.

Als je vaak hangry bent, probeer dat dan eens uit te leggen aan je omgeving. De meeste mensen zullen het begrijpen, omdat het hen ook wel eens is overkomen. Door open te zijn over hoe het met je gaat, help je anderen in je omgeving enorm. Mijn ervaring is namelijk dat mensen vaak snel denken dat ze iets fout hebben gedaan als ze merken dat jij geïrriteerd of bozig bent. Terwijl het daar helemaal niet om gaat. Ze weten dan vaak ook niet goed wat ze moeten doen of reageren boos terug uit onwetendheid.

Blijf vechten tegen die eetstoornis. Honger maakt niet gelukkig. Echt niet.

Fotografie: Ben Seidelman

Haalt honger ook het slechtste in jou naar boven?