Hoe vaak weeg jij jezelf?
Hoe vaak weeg jij jezelf? Iedere dag? Meerdere keren per dag of misschien maar eens per maand of zelf niets vaker dan eens per jaar? Mijn weegschaal was kapot, wat maakte dat ik me nagenoeg nooit woog en als ik me dan toch eens uit nieuwsgierigheid wilde wegen, gaf het ding een onbetrouwbaar getal aan. Rond mijn 21ste was dit wel anders, toen woog ik mezelf meerdere keren per dag. De eetstoornis in mij wilde iedere ochtend en avond weten wat de stand van zaken was. Op basis van het getal op de weegschaal kon ik mijn voedselinname van die dag bepalen en daar werd mijn stemming op aangepast. Was ik aangekomen, dan moest ik die dag weinig eten. Was ik afgevallen dan mocht ik hetzelfde eten als de dag ervoor of stiekem heel ietsje minder eten om nog wat extra te kunnen afvallen.
Het gewicht op de weegschaal was hoe dan ook nooit goed genoeg. Soms schrok ik er weleens van. Dan was ik even bang voor mijn gezondheid. Die angst maakte echter al snel plaats voor trots en doorzettingsvermogen. Ik zou nog beter mijn best doen. Mijn weegschaal was mijn veiligheid, mijn controle. Het liefst nam ik het ding overal mee naar toe. Ik had ook allerlei weegschaal gewoontes. Als ik niet kon wegen raakte ik namelijk lichtelijk in paniek. Ik wist dan niet wat mijn gewicht was en ik kon dan weleens aangekomen zijn zonder dat ik dat wist. Uit voorzorg moest ik dan al minder eten. Als ik een weekendje naar mijn vriendin ging aan de andere kant van het land, nam ik mijn weegschaal mee in mijn reistas. Eigenlijk bizar, maar toen had ik dat helemaal niet door. Het was voor mij normaal geworden en zoveel last had ik er zogenaamd niet van.
Voordat ik een eetstoornis ontwikkelde stond er bij ons thuis in de badkamer een weegschaal. Ik woog me nagenoeg nooit, simpelweg omdat het me niet zoveel interesseerde. Ik at normaal, pastte iedere dag nog gewoon in mijn kleding en zat goed in mijn vel. Vaker dan eens per 3 maanden woog ik mezelf niet en het getal was dan altijd ongeveer hetzelfde. Mijn ouders wogen zich ongeveer eens per maand.
Ik heb een weegschaal onder mijn bed staan, maar eigenlijk weeg ik mezelf niet zo vaak. Als ik op vakantie ga en mijn koffers wil wegen, doe ik dit wel door mijzelf ook te wegen. Verder gebruik ik hem als ik gewoon een keer benieuwd ben omdat ik merk dat mijn kleding bijvoorbeeld wat strakker of losser zit dan ik gewend ben. Eigenlijk kom ik elke keer tot de conclusie dat mijn gewicht redelijk gelijk blijft en blijft schommelen met ongeveer 2 kilo. Dat is normaal bij mij en ik weeg daarom ook niet zo vaak omdat ik dan zie wat ik toch al weet. ~ Tine
Een tijd geleden las ik een artikel in de New York Times waarin stond dat het voor twintigers gezond is om zichzelf regelmatig te wegen. Ik stel hier mijn vraagtekens bij. Wat is bovendien regelmatig? Ik denk niet dat je als gezond jong mens jezelf vaker dan eens per maand hoeft te wegen. Je weet wat je eet en je weet of je kleding nog past en op basis daarvan kan je al een heleboel zeggen over je eigen gewicht. Los hiervan schommelt je gewicht nu eenmaal ook wat door de weken heen. Ikzelf ben bijvoorbeeld echt wel bijna een kilo zwaarder als ik ongesteld moet worden. Mijn gewicht in de avond is ook anders als in de ochtend.
Het is helemaal niet realistisch om je gewicht te vaak te controleren. Dit zegt dan namelijk meer over de schommeling in de hoeveelheid vocht en eten/ontlasting in je lichaam, dan over een daadwerkelijke gewichtstoename of -afname. Als je je hier bewust van bent is dat natuurlijk onschuldig, maar als je je eten en bewegen telkens aanpast op een gewicht dat je te regelmatig controleert, dat is het niet helpend.
Vroeger stond ik standaard twee keer per dag op de weegschaal, later één keer per dag. Nu is dat helemaal niet meer zo. Ik weeg mezelf zo nu en dan, maar hoe vaak precies weet ik eigenlijk niet. Destijds had ik daar een heel ritueel voor, nu weeg ik mezelf af en toe als ik wil weten hoeveel mijn hond weegt. Ik ga er dan eerst zelf op staan en daarna met haar, op die manier weet ik haar gewicht. Automatisch weet ik dan ook die van mij. ~ Zara
Hoe vaak is het nou normaal om jezelf te wegen? Eens per week? Eens per maand? Eens per half jaar? Ik denk dat eens per maand prima is, maar als je je lichaam kent niet per se nodig. Jezelf vaker dan eens per maand wegen kan goed zijn als je problemen hebt met je gewicht. Het is dan wel belangrijk om je motivatie om jezelf vaker dan eens per maand te wegen te achterhalen. Is dit omdat je die controle nodig hebt? Is dit omdat je naar een ongezond gewicht wil afvallen? Is dit om dat je je eten en dag laat bepalen door je gewicht? Of is het enkel om je gezondheid in de gaten te houden?
Misschien weeg jij jezelf nu wel iedere dag en raak je in paniek als je jezelf een keertje niet kunt wegen. De weegschaal voelt als jouw veiligheid en je zal er alles aan doen om dat ding zo lang mogelijk bij je te houden. Je zal het minder vaak wegen uitstellen en 100 smoesjes op een serveerblaadje hebben waarom die wegschaal echt wel goed is voor jou. Voor jou of voor je eetstoornis? Minder wegen heeft mij uiteindelijk vooral heel veel rust gegeven. Ik leerde naar mijn lichaam luisteren, liet mijn voeding, beweging en stemming niet langer bepalen door wat ik die ochtend woog. Het zorgde voor rust in mijn hoeft en een gevoel van meer vrijheid.
Door mijn terugval heb ik ook weer veel last gehad van het constant mezelf moeten checken op die weegschaal. Keer op keer nam ik mezelf voor het minder vaak te doen. Dat lukte tot op zeker hoogte. Van dagelijks naar wekelijks... totdat het weer even minder ging. Dan had dat getal weer enorm veel invloed en moest het weer vaker. Nu bouw ik het wekelijks wegen af naar uiteindelijk hopelijk weer maximaal maandelijks tot nagenoeg nooit. Hoe? Er zit gewoon geen batterij meer in de weegschaal... en de enige die weet waar die is, is mijn vriendin. We hebben hierover samen een duidelijk afspraak gemaakt en dat werkt ~ Scarlet - september 2018
Het is echt aan te raden om het te vaak wegen langzaam af te bouwen. Spreek met iemand af hoe je dit gaat minderen en vraag steun. Je kunt ook afspreken om bijvoorbeeld alleen bij de instelling waar je hulp hebt te wegen of enkel bij een vriendin die jouw weegschaal in beheer heeft. Het voelt misschien als je eigen glazen ingooien, maar eigenlijk is het vergelijkbaar met het in beheer geven van je sigaretten. Eerst is het heel onprettig, maar op lange termijn is afkicken van de weegschaal alleen maar goed voor je.
Fotografie: Yagui7
Hoe vaak weeg jij jezelf?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Het is mijn doel om dit nog ong. 1x per maand te doen.
Niet dat ik me anders meer zou wegen. Is enkel om mijn gewicht een beetje in het oog te houden. Mijn gewicht is namelijk stabiel, maar mijn eetpatroon is dat niet echt.
ik ontweek de weegschaal omdat ik last had van eetbuien en enorm bang was voor het getal, in mijn hoofd was ik heel veel aangekomen omdat ik dacht constant te veel te eten door de eetbuien. vorige maand heb ik moed bijeen geraapt om mezelf te wegen, ik snapte er niets van dat ik zoveel aangekomen was, maar mijn kleding nog paste. raar maar waar, ik was amper aangekomen nog geen halve kilo! voor mij was op de weegschaal staan een grote motivatie om mijn lichaam beter te vertrouwen.
nu wil ik mezelf 1x per maand blijven wegen, enkel om mezelf niet weer een jaar gek te maken dat ik overgewicht gekregen heb terwijl dat niet zo is.
Maar toch blijft mijn gewicht laag, terwijl in de spiegel (en dagelijks leven, betere conditie) er wel positief verschil is. Ik dacht eerst dat het de weegschaal was, maar bij mijn vriendin zelfde lage gewicht.
Ik doe het daarom niet meer, en kijk wel naar spiegel en functioneren.
Voor mij is de weegschaal een graadmeter voor hoe ik in mijn vel zit. Als het een periode goed gaat, heb ik weinig behoefte om te wegen en doe ik het soms weken niet. Als ik weer ontevreden word over mijn lijf en me steeds vaker weeg, is dat een signaal dat ik ergens gespannen over ben.
Wel verdrietig soms, maar ja, ik weet dat het veelal grotendeels voortkomt uit de “stem vd eetstoornis”... dat maakt het meer begrijpelijk.
Dit klinkt nogal veroordelend en geeft een 'verdedigingslinie', soms hebben mensen 'gewoon' 'oprechte' kritiek?
Snap alle commotie om de blog niet.
wat lastig dat er wat mensen verward raken door deze blog en hierdoor mijn eerlijkheid in twijfel trekken. Zoals ik al schreef in de reacties hierboven heb ik deze blog lange tijd geleden geschreven. Hierdoor stond er in de inleiding nog een zin over dat mijn weegschaal kapot was en ik daarom sporadisch woog. Ik heb de blog kort voor publicatie meer up to date willen maken door onderaan een quote over de situatie nu toe te voegen. Vervelend dat de zin over de kapotte weegschaal, ondanks de quote, toch voor verwarring heeft gezorgd.
Ik ben vrij open over mijn terugval en herstel en houd niet de schijn op. Als ik dat zou willen, zou ik in vlogs e.d. ook niet praten over het verstoppen van een weegschaal of het verwijderen van de batterijen. Ik vind het daarom wel een beetje kwetsend als er indirect vragen gesteld blijven worden over mijn oprechtheid, zeker omdat dit zo'n persoonlijk onderwerp is.
Wat betreft mijn herstel...
Ik beweer nergens al volledig hersteld te zijn. Dat ben ik ook niet. Herstellen na een pittige terugval is zwaar en gaat met vallen en opstaan. Zo ook bij mij. Het gaat veel beter dan een tijd geleden, iets waar ik heel blij mee ben en ook best trots op ben. Ik ben een heel eind, maar ik ben er nog niet. Als ik hierover meer details wil delen, zal ik dat zeker doen. Mocht je hierover meer vragen hebben vanuit oprechte interesse, dan mag je me natuurlijk altijd eens mailen.
Ik hoop dat er zo wat meer duidelijkheid is en dat de eventuele volgende reacties nu gewoon weer kunnen gaan over de kern van deze blog, in plaats van over mijn herstel.
Merci.
Liefs, Scarlet
dankjewel hoor.
Zodat ik en mijn omgeving goed in de gaten kunnen houden of ik niet weer afglijd of zo. Meestal word ik vooral heel chagrijnig van de weegschaal en ik ben blij dat ik niet vaker hoef te wegen :).
Toen ik nog bezig was met afvallen stond ik echt meerdere keren per dag op de weegschaal omdat ik iedere keer hoopte dat het weer minder (en dus in de ogen van de eetstoornis beter) was.
Het is een tijd gelukt om 1x per dag te wegen en nu zit ik op 1 of 2 keer.
Op advies van m'n psycholoog heb ik wel de weegschaal mee genomen op vakantie. De redenatie was: als je hem niet meeneemt geeft dat zoveel stress en val je in alles terug en is er niets van genieten aan je vakantie. Waarom zou je jezelf zoveel stress geven op iets wat ontspannen moet zijn. Neem dat ding mee, het daar anders eten en bewegen en een lange reis is al stressvol genoeg.
Dus de weegschaal (een speciale reisweegschaal) gaat mee op weekendjes weg, op vakanties, als ik ergens een nachtje slaap en ik kan het daar dan 2x per dag bij houden. Ben niet in paniek als ik het iets zie stijgen want ik weet tenminste wat er gebeurt en ik weet wat het dan thuis weer is. Voor mij een leefbare situatie. Het is nog wel veel eetstoornis (of eigenlijk andere problematiek die dit veroorzaakt) maar soms genees je niet maar moet je het zo leefbaar mogelijk maken. het zorgt er op vakantie voor dat ik niet stop met eten, dat ik niet braak na een etentje of juist eetbuien krijg door de stress. het zorgt er voor dat ik controle er op kan houden en er niet teveel stress daarover ontstaat.
Mijn tip: probeer er echt vanaf te komen want van 50x per dag afkicken is echt een hel. des te langer je wacht, des te moeilijker het wordt. maar kom je er met je behandelaar achter dat nog minder wegen averechts werkt, accepteer het, zorg dat het niet weer meer wordt en maak je er niet te druk om. Dan is het het best leefbaar.