Mental illness does not discriminate. Het is een zin die ik inmiddels meermaals heb gehoord en ontzettend krachtig vind. Vrij vertaald: mentale ziektes discrimineren niet. Iedereen kan ermee te maken krijgen. Ongeacht je leeftijd, afkomst, financiële situatie, gender, het wel of niet hebben van een fysieke handicap of wat dan ook. Het maakt niet uit.

Omdat er nog steeds een stigma heerst op hoe een eetstoornis eruitziet en wie het krijgt, schrijf ik deze blog. Want de enige manier om dit stigma te doorbreken, is er meer over te praten en te schrijven en mensen hierover aan het woord te laten.

Een tijd geleden zijn wij gestart met de serie 'Mankracht'. Een serie waarin wij mannen aan het woord laten om zo een tegengeluid te bieden op het beeld dat alleen meisjes en vrouwen een eetstoornis hebben. Ik ben ontzettend blij dat wij dit tegengeluid mogen bieden. Ik vind persoonlijk dat eetstoornissen - en andere mentale ziektes - bij mannen nog steeds te weinig wordt besproken. Zo vertelt Jim in het interview 'Anorexia is geen vrouwenziekte' dat, ondanks het feit dat hij een jongen is, hij zich door de meiden uit zijn groep wél begrepen voelde (en andersom). Ondanks dit begrip voelde hij wel de noodzaak om ook een mannelijk geluid te laten horen en begon hij een YouTube kanaal. Zijn eerste filmpje kun je hieronder bekijken. Op deze manier hoopt hij dat meer jongens openheid durven te geven en dat het ook voor mannen normaal wordt om gevoelens te laten zien en deze te bespreken.

De boodschap van de 62-jarige Jaap wil ik ook (nogmaals) delen. Omdat hij bang was voor reacties van zijn omgeving, heeft hij veelal achtergehouden dat hij aan een eetstoornis leed. Dit vertelde hij in het interview: 'De stoere mannenwereld':

"Wacht niet te lang met hulp zoeken want hoe langer je wacht, des te moeilijker het is om controle te krijgen over de eetstoornis. Stap uit de 'stoere mannenwereld' en erken dat ook mannen een eetstoornis kunnen hebben. Maak het vooral bespreekbaar bij je ouders of binnen het gezin en geef eerlijk toe dat je hulp nodig hebt."

Ik vind het zelf heel kwalijk dat er zo'n verschil heerst tussen en mannen en vrouwen en dat dat er mede voor zorgt dat de drempel om openheid te geven zo veel groter kan zijn. Hier liep ook Scott tegenaan. In zijn interview 'Het voelt eenzaam' vertelt hij hoe dit, samen met de angst voor vooroordelen, hem tegenhield om te delen over zijn gevecht met de eetstoornis. 

"Ik zou heel graag zien dat het wat meer algemeen bekend wordt dat jongens ook een eetstoornis kunnen hebben. Zelfs nu tijdens dit interview voel ik wat schaamte en ben ik bang dat mensen er een oordeel over hebben. Maar juist daarom vind ik het belangrijk om te doen. Ik wil me graag inzetten voor meer zichtbaarheid voor jongens met een eetstoornis." 

In de serie 'Eetstoornis anders' bieden we een podium aan mensen wiens eetstoornis of situatie ondervertegenwoordigd zijn. Zo vertelde Tonja in 'Mijn dochter heeft Arfid' hoe zij en haar dochter tegen bepaalde (voor)oordelen aanlopen en hoe zij hier hun weg in vinden.

Ook vertelt Leontien in 'Al 50 jaar een eetstoornis' hoe het voor haar is om op latere leeftijd met een eetstoornis te leven en hoe dit samengaat met het moederschap. 

"De grootste groep mensen met een eetstoornis bestaat uit jonge vrouwen, maar er zijn ook anderen de eraan lijden. Daar is niet altijd aandacht voor, waardoor het misschien mede daardoor nog een groter taboe is voor deze groep. Met zoveel levenservaring en mijn hoge opleiding zou ik toch beter moeten weten en het niet zover moeten laten komen? Een eetstoornis is een ziekte, geen tekortkoming, zwakte of slechte eigenschap. Het komt bij alle lagen van de bevolking en leeftijden voor."

Ik heb het idee dat er steeds meer ruimte komt om over mentale gezondheid en welzijn te praten. Er komt meer begrip, maar toch zijn er nog te veel uitzonderingen. Door deze 'uitzonderingen' vaker te noemen, hoop ik dat ze straks geen uitzondering mee hoeven zijn. Ik hoop dat het steeds normaler gaat zijn om erover te praten, om hulp te zoeken. Om die herkenning te vinden. 

Een eetstoornis krijgen, dat gebeurt mij toch niet. Een gedachte die jij zelf misschien ook wel herkent, ooit hebt ervaren. Maar het kan je wel gebeuren. Er zitten geen voorwaarden aan; een eetstoornis werkt niet met een checklijst. Het is mij gebeurd en het is iedereen overkomen die ik zojuist heb genoemd, evenals zoveel anderen. Laten we erover praten. Want een eetstoornis discrimineert niet.

♥

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.