Clichés, spreekwoorden en gezegdes. Soms worden ze gebruikt als iemand niet weet wat hij of zij moet zeggen. Tijdens mijn eetstoornis gebeurde dit maar al te vaak en ik vond het een verschrikkelijke dooddoener als iemand weer aan kwam zetten met ‘Men lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest’, of een vergelijkbaar zinnetje. Toch zijn deze wijsheden niet zomaar ontstaan en inmiddels durf ik toe te geven dat er een paar bij zitten die ik erg waardevol vind. Deze roep ik dan ook wel eens als het gaat om een lastige situatie en ik ben niet de enige… Daarom voor jullie de wijsheden van de redactie die voor ons op lastige momenten stiekem best helpend zijn.

De wijsheden van Daphne...

"Wie dan leeft, wie dan zorgt." Tijdens een van de andere blogs kwam ik op deze uitspraak en sindsdien is hij vaak herhaalt bij ons op de redactie. Het is een uitspraak die ik van thuis heb overgenomen en ik probeer hier zo veel mogelijk naar te leven. Hiermee probeer ik mijzelf eraan te herinneren dat het zinloos is om mij druk te maken om dingen die nog niet aan de hand zijn. Soms kan ik mij echt verbazen over hoe veel tijd en energie ik kwijt ben aan zorgen of onzekerheden die in toekomst zouden kunnen gaan plaatsvinden. Het zorgt er nu voor dat ik minder geniet en het voorkomt ook niet dat het eventueel kan gaan gebeuren. Het gebeurt of het gebeurt niet, en als het dan toch gebeurt, kan ik mij er dan altijd nog zorgen om maken. Als het aan de orde is, zal ik al mijn aandacht en energie er aan geven, maar nu is het goed om mij bezig te houden met de dingen die wel bij de realiteit horen.

"Je kijkt door de bril van je eigen ervaringen." Soms kan deze gedachte mij helpen om iets te relativeren of iets van een andere invalshoek te bekijken. Mijn interpetaties en conclusies zijn natuurlijk altijd verbonden met wat ik heb meegemaakt of hoe ik mij op dat moment voel. Dat geeft niet, als ik mij daar maar van bewust ben. In werkelijkheid zijn er vaak veel meer mogelijkheden, waarheden en goede antwoorden.

"Wie goet doet goed ontmoet." Eigenlijk ook een uitspraak die ik van thuis heb meegekregen. Ik ben er ook echt in gaan geloven dat als je dicht bij jezelf blijft en je intensies goed zijn, er goede dingen op je pad kunnen komen. Die positiviteit krijg je denk ik, op welke manier dan ook, terug in je leven. 

De wijsheden van Hannah...

"Niet geschoten, altijd mis" is er eentje die mijn moeder vaak zegt. Hij valt voor mij een beetje samen met  "nee heb je, ja kun je krijgen". Het komt er beide een beetje op neer dat het vaak beter werkt om dingen gewoon te proberen, ook al weet je niet zeker of het gaat lukken. En als het dan niet lukt, is het ook niet erg. Dan ben je in ieder geval weer een stapje verder. Uiteindelijk voelt het voor mij altijd beter als ik iets wel heb geprobeert en het niet is gelukt, dan wanneer ik het helemaal niet heb geprobeert. Ook heb ik ervaren dat mensen vaak veel meedenkender zijn of dingen veel makkelijker blijken dan dat ik in eerste instantie denk. Tijdens mijn eetstoornis heeft deze gedachte mij vaak geholpen om dingen die ik eng vond aan te gaan en daarmee angsten te overwinnen.

"Komt tijd, komt raad". Voor en tijdens mijn eetstoornis had ik vaak het gevoel dat ik alles meteen moest weten. Als mij een vraag gesteld werd moest ik daar direct op antwoorden. Wanneer ik een probleem had, moest ik dat direct oplossen. Ik mocht mij niet slecht of verdrietig voelen. Inmiddels heb ik geleerd dat het heel goed is om dingen soms gewoon even te laten 'zijn'. Ik hoef niet altijd overal direct een antwoord op te hebben en, hoe vervelend ook, soms is het gewoon even niet anders dan dat je je niet goed voelt. Het vechten tegen dat gevoel kost vaak meer energie dat het het accepteren ervan. 

"Men lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest" en wat nooit op komt dagen... Daar is hij dan. Een echte waarheid voor mij. Ik kan een enorme piekeraar zijn en mijzelf heelmaal gek maken van onzekerheid. Met de tijd heb ik ervaren dat alles uiteindelijk wel mee valt. En als het niet mee valt helpt het mij altijd om te denken "vanavond rond deze tijd ben ik gewoon weer thuis". Dit helpt mij om te relativeren en het heeft mij verbaast wat ik allemaal door ben gekomen. Links om of rechts om, je komt er wel doorheen. 

De wijsheden van Irene...

"Alleen kalmte kan u redden." Mijn oma zegt dit nog altijd. In paniek raken is iets dat eigenlijk nooit zin heeft. Tot 10 tellen, rustig ademhalen, het overzicht bewaren en bewuste keuzes maken. Al deze dingen vond ik ontzettend lastig toen ik nog een eetstoornis had. Vaak reageerde ik heel impulsief op het eerste gevoel dat ik had: "Dit gaat helemaal fout. Oh, wat erg. Zie je wel, ik kan het niet. Nu is het toch al verpest!" Kalm blijven, niet in paniek handelen, rustig aan. Een mooie vergelijking is wanneer je iets verliest in het water. Als je dan heel hard met je handen door het water gaat zoeken wordt het water rimpelig en zie je niks meer. Juist door kalm te blijven, het even te laten bezinken en de situatie te laten rusten wordt het water vanzelf weer helder en keert het overzicht terug. 

De wijsheden van Lonneke...

Oei, dit vind ik echt een lastige. Als eerst schiet mij een zinnetje omhoog waar ik eerder al een keer een blog over heb geschreven. 'Stabiel is mijn vooruitgang.' Dit is een zinnetje die een vriendinnetje van mij ooit heeft bedacht. Ik zat bij haar thuis op de bank. Het gesprek ging over mijn drang om continue beter te willen zijn. Niet alleen beter dan anderen, maar ook als mijzelf. Ik was verwikkeld in een strijd om mijn eigen 'records' te verbreken. Elke dag meer stappen zetten, een groter rondje hardlopen, meer baantjes trekken met zwemmen, langer en preciezer stofzuigen, het kon niet gek genoeg. Dit kwam niet eens meer vanuit mijn eetstoornis, maar eerder vanuit mijn perfectionisme denk ik. Sinds jongs af aan ben ik een strever, ik wil alles snel: sneldammen, wedstrijdzwemmen, het maakte niet uit. Hierdoor ging ik aan mijzelf voorbij, ik nam de tijd niet meer om na te denken. 

Toen zij mij het briefje met dit zinnetje in mijn handen drukte snapte ik eerst niet wat ze hiermee bedoelde. Hoe vaker ik deze zin las hoe meer ik deze begon te snappen. Het is niet nodig om steeds jezelf voorbij te gaan. Het is juist mijn uitdaging om stabiel te blijven. Loop maar een keer hetzelfde rondje, het hoeft niet meer of intensiever te zijn als de vorige keer. Toen dat zinnetje eenmaal binnenkwam merkte ik hoe dwangmatig ik eigenlijk handelde. Ik vond het heel lastig om een 'stapje terug' te doen, want zo zag ik dat. Achteraf heeft dit mij juist nog sterker gemaakt. Ik heb meer rust gekregen en ik moet niks meer. 

'Alleen wie het aandurft om te falen, krijgt de kans om te slagen.' Dit is een zin die ik heb opgepikt tijdens een les geschiedenis op de middelbare school. Ik geloof dat dit een quote is van Robbert F. Kennedy (Only those who dare to fail greatly can ever achieve greatly). Het wordt misschien een beetje uit zijn verband getrokken zo als losse quote maar toch haal ik hier veel uit. Dit heeft mij doen inzien dat fouten oké zijn. Herstellen gaat vaak niet vlekkeloos, zo ook bij mij niet. Elke keer als ik een misstap maakte raakte ik in paniek. Zie je wel, ik kan het niet. Opgeven werd verleidelijk maar dit zinnetje hielp mij toch te blijven kiezen voor herstel. Fouten horen erbij, en dit zijn vaak juist hele goeie lessen. Wees niet te hard voor jezelf, als je het anders kon, had je het wel gedaan. (ook een hele mooie ;))

De wijsheden van Ginger...

"Van uitstel komt afstel." Deze kan eigenlijk op twee manieren worden geïnterpreteerd dus ik kon hem altijd gebruiken. Enerzijds wanneer ik iets niet wilde eten, dan kwam van uitstel afstel en dan moest ik er juist tegenin gaan en niet gaan afwachten. Anderzijds, wanneer ik juist last had van bewegingsdrang moest ik het uistellen en werd het daarna minder.

bron foto

"Ieder huisje heeft zijn kruisje." Dit zij mijn moeder altijd, dat mijn oma dat altijd tegen haar zei. Ik was vroeger heel veel bezig met dat ik niet lastig wilde zijn, dat ik geen problemen wilde hebben en dat anderen het zo goed hebben. Mijn moeder zei dit dan om mij gerust te stellen en in eerste instantie geloofde ik aan hier. Naarmate ik ouder word zie ik om mij heen dat het zeker zo is. Iedereen heef wel wat en we hoeven ons niet te schamen. Mijn ervaring is dat als ik open ben/ was over wat er in mij omgaat en de dingen die mij bezighouden dat andere mensen dat ook doen. 

"Als je dag niet je vriend was, dan was het je leraar." Moeilijke dagen horen erbij en ik had wel eens de neiging dan bij de pakken neer te gaan zitten. Totdat ik de tip kreeg om aan het einde van een moeilijke dag mijzelf eens af te vragen wat ik heb geleerd die dag. En dan kwam daar meestal wel iets uit wat ik dan op een andere dag weer kon toepassen. 

Welke wijsheden zijn waarheid voor jou?