Het is een week met ups en downs. Een week met veranderingen, maar toch ook veel vastigheid. Van het voorlopige afscheid van Daphne tot de enorme dankbaarheid voor mijn lieve bandleden en het fijne Proudteam. Van mijn huissleutels verliezen en in de kou staan tot het toffe project om mijn eigen skateboard te beschilderen. En intussen blijven genieten van het skaten langs het strand, het klimmen in de boulderhal en gezellige avonden thuis met mijn vriend of vrienden. 

Maandag

Sinds kort is mijn werkweek van 32 uur niet meer verspreid over vijf, maar over vier werkdagen. Ik doe mee met het 9-tot-5-ritme, behalve op de maandag; dan werk ik ook in de avond en is mijn werkdag opgesplitst in twee delen. In die tussentijd moet ik vandaag iets langsbrengen bij een vriendin. Het is een koude dag maar het is droog, dus ik maak van de gelegenheid gebruik om langs het strand te skaten. En soms, zonder duidelijke reden, geniet je ineens wat intenser van iets. Helemaal in the zone rol ik het dek van de Pier op en af!

Thuis warm ik weer op met verwarming en kaarsjes aan tijdens werk. Ik vind het heel gezellig met de vrijwilligers op maandag! We hebben echt een fijn team bij Proud2Bme. 

Dinsdag

Het is een dirty chai latte dag, yummm! Samen met Lonneke werk ik op kantoor. Sinterklaas is pas net in het land, maar wij zijn al druk bezig met een toffe kerstvideo.

Ook komt de blog online waarin Daphne aangeeft overspannen te zijn en voor zolang het nodig is te stoppen met haar werk bij Proud2Bme. We missen haar, maar het is wel goed zo. Ik heb het je al gezegd, maar neem alle tijd die je nodig hebt lieve Daphne en zorg goed voor jezelf. Het is oké! Op werk hebben we vandaag ook een goed gesprek gehad over hoe het werken nu voor ons is en hoe wij voor onszelf blijven zorgen met iemand minder. Eerlijk is eerlijk, daar heb ik me vorige week best druk over gemaakt. Maar ik heb een heel goed gevoel aan het gesprek overgehouden. Erover praten (en blijven praten) helpt echt heel erg.

Eigenlijk heb ik na werk met een vriendin afgesproken, maar deadlines hijgen in haar nek. Rain check? Rain check. Hmm, wat zal ik eens doen met deze avond voor mezelf? Ik besluit naar de sportschool te gaan, waar ik sinds kort weer een abonnement heb. Ik kan daar altijd wel lekker mij ei in kwijt en wat stoom afblazen.

Mijn ultieme stoomafblaas-song op het moment? Of het nou in de sportschool, op de fiets of air guitar spelend in de woonkamer is? De nieuwe single van Avril Lavigne die de week hiervoor is uitgekomen. Aaaaa! Ik vind het helemaal fantastisch dat ze weer muziek maakt in deze stijl. Love it! 

Woensdag

Tussen het werken door neem ik kleine dance breaks, bass breaks en een wat grotere frisse-neusbreak. Zo blijven we scherp en fris, niet alleen goed voor je werk, maar ook voor jezelf.

Voor mijn verjaardag in augustus kreeg ik het kookboek 'Flavour' van Ottolenghi. Vanavond volg ik er voor het eerst een recept uit. Ik kies iets simpels om te beginnen en volgens mij is alles uit dit boek - simpel of niet - mega lekker. Althans, ik ben fan van dit gerecht, mijn vriend vond het wat minder. Dat had ik vroeger heel lastig gevonden en persoonlijk opgevat, maar smaken verschillen nu eenmaal en dat geeft niets! Volgende keer mag hij koken. ;-) 

Donderdag

Vandaag is eigenlijk een rustige en fijne werkdag. 'Gemoedelijk' vind ik een mooi woord en een mooie omschrijving. Er schijnt een herfstig zonnetje en ik voel me goed.

De vriendin die dinsdag langs zou komen is een stuk opgeschoten met haar deadlines en komt deze avond alsnog gezellig een wijntje drinken. Ook kletsen we veel over sterrenbeelden. Ik kan mezelf wel in mijn sterrenbeeld herkennen. Heb jij daar iets mee?

Vrijdag

De vrije vrijdagen lenen zich deze maand voor studiodagen met de band. Yes, we zijn nieuwe muziek aan het opnemen! Ik kan niet wachten om het te laten horen, maar dat duurt altijd nog best een tijdje. Wij zijn echt mega-enthousiast. Het wordt vet! 

We zeiden het in mijn laatste 'dagje mee-eten' video al: vrijdag McDonaldsdag. De Veggie Homestyle Crispy McChicken is favoriet!

Zaterdag

Ja, klimmen doe ik ook nog graag en dat staat deze ochtend op het programma! Vaak ga ik alleen, maar mijn bouldermaatje heeft weer eens tijd en dat vind ik wel heel gezellig. 

In mijn vorige photo blog vertelde ik al dat ik een skateboard wilde beschilderen. Het is niet zo dat ik bewust heb gewacht tot nu, maar het weer maken van foto's deze week - en het benoemen van het plan in de vorige blog - heeft me wel geinspireerd om de knoop door te hakken en te beginnen. Ik was namelijk aan het wachten tot ik 'de perfecte tekening' in mijn hoofd zou hebben voor op het board, maar ja, dan kan je lang wachten. Soms moet je het ook gewoon gaan doen!  

Zondag

Een rustige dag thuis waarop ik uitslaap, het oud papier wegbreng, langs de glasbak ga, mijn bureau opruim en tussendoor verder werk aan m'n skateboard. Met een Molotow-stift teken ik de laatste lijnen erop en ta-da! Nu nog lak erover en dan kunnen de wielen eronder. Ik vind hem zo goed gelukt! Echt zin om hierop te skaten.  

Maar eerst bandrepetitie! Het is zo fijn om muziek te maken met deze lieve en leuke mensen, het zijn ook echt mijn beste vrienden geworden. Heel dankbaar. ♥

Maar ik sluit de photo blog niet af zonder een beetje pech, want ik laat mijn tas inclusief sleutels in de tram liggen. Oeps! Mijn vriend moet van zijn studio komen fietsen om de deur voor me open te doen.

Gelukkig had ik al een appje gekregen van iemand die mijn tas had gevonden. Diegene had hem afgeleverd bij de HTM, dus eind van de dag zal hij verschijnen op de site met gevonden voorwerpen. Nu is het afwachten tot ik m'n tas en sleutels terugheb. Onhandig, maar het komt wel goed. Ik geniet extra van een warme douche na een half uur buiten in de kou te hebben gewacht op de sleutel en kruip lekker in bed met mijn blauwe kruik.

Je kan nooit alles laten zien in een photo blog, maar als ik terugblik op mijn week - en sowieso de afgelopen tijd - vind ik het zelf mooi om te zien hoeveel veerkrachtiger ik ben geworden dan ik vroeger was. Natuurlijk grijpen dingen me soms aan of zie ik even door de bomen het bos niet meer, maar het lukt me goed om me uit te spreken, voor mezelf te zorgen en de rust weer terug te vinden. En natuurlijk kan ik niet in de toekomst kijken, ik weet niet wat er nog op m'n pad komt, maar ik heb er wel vertrouwen in en ik voel me gegroeid in het leven. Daar ben ik best trots op. En wat ik daarmee vooral wil zeggen is: je kan blijkbaar echt meer dan je nu denkt. En dat betekent niet dat je alles moet kunnen, maar in mijn geval ook kunnen loslaten en iets niet hoeven kunnen.

Liefs, Irene