Tien jaar geleden had nog nooit iemand van het woord 'selfie' gehoord, althans, ik niet. Tegenwoordig is het haast niet meer weg te denken uit het dagelijks leven en plaatsen we massaal #selfies op instagram, facebook, snapchat en onze andere social media accounts. Binnen de selfie-cultuur hebben er zelfs al verschillende trends plaatsgevonden. Denk aan de bathroom selfie, de duckface, de 'I woke up like this' selfie, de sparrow face en vele anderen. Nu las ik onlangs over de laatste trend op selfie-gebied, namelijk: Chinning.

Al eerder had ik foto's gezien van heel knappe meisjes die zo lelijk mogelijk op de foto probeerden te gaan. Eerst plaatsten ze een perfecte selfie en op de volgende foto trokken ze de meest gekke bek die ze maar konden bedenken. In sommige gevallen herkende je de persoon zelfs haast niet meer. Dit vond ik toen al een fantastisch grappige beweging, maar nu ik het weer voorbij zie komen zie ik ook de waarde die erachter schuil gaat.

We zijn altijd zo gefocust op zo perfect mogelijk op de foto te staan en delen alleen onze mooiste momenten op het internet, ook ik ben daar wel een beetje schuldig aan. Mijn moeder plaagt me altijd een beetje als ik weer een mooie, nieuwe profielfoto plaats. "Ja, zo kan je er ook uitzien, maar je kiest wel het mooiste plaatje uit. Je moet eens een foto maken op een moment dat je niet oplet, dan zie je er helemaal niet altijd zo flatteus uit hoor." M'n moeder bedoelt hiermee heus niet dat ik lelijk ben, dat vinden we allebei niet, maar het is wel zo dat je alleen je mooiste moment kiest om te delen. Dat is helemaal niet erg, want waarom zou je een lelijke profielfoto plaatsen? Het is ook gewoon leuk om mooi op de foto te staan. Toch vind ik het wel iets om bij stil te blijven staan en bewust van te zijn. Ervan uitgaande dat iedereen om je heen dit doet betekent namelijk dat social media best een vertekend beeld geeft van het leven van de mensen om je heen. Niet alles is altijd zo mooi als het lijkt en omdat we onszelf toch graag vergelijken met anderen komt de lat onrealistisch hoog te liggen. 

Het idee van 'Chinning' is onstaan bij Michelle Lui die in 2016 het instagram-account Chinventures oprichtte. Inmiddels heeft ze al duizenden volgers die met veel plezier haar bijzondere selfies volgen. Chinning betekent dat je een foto maakt waarop je expres een onderkin hebt. De foto is een beetje van een 'ongelukkige' hoek gemaakt en je trekt je kin heel bewust een beetje naar achteren. Het resultaat is echt geweldig en het blijft niet alleen bij kijken, want al veel mensen raken geïnspireerd, volgen haar voorbeeld en plaatsen bewust een minder mooie selfie op hun social media account.

Ik kan onwijs genieten van dit soort tegenbewegingen en kijk onwijs naar de mensen op die dit gewoon durven te doen. Ik heb al best geaccepteerd dat ik niet altijd zo mooi op een foto sta als ik zou willen, maar expres een lelijke selfie maken en plaatsen had ik nog nooit gedaan. Michelle heeft ook mij overtuigd en een nieuw inzicht gegeven. Wat maakt het eigenlijk uit? Het streven naar perfectie en altijd mooi willen zijn is eigenlijk best saai en humorloos. Een foto is niet meer dan een foto, het is een momentopname. Of ik nou een mooi of gek gezicht trek, ik ben het allebei en bovendien ben ik nog zo veel meer dan dat!

Wat vind jij hiervan?