Mijn leven is een rommel en ik krijg het maar niet op orde. Ik loop, ren en struikel achter mijn eigen chaos aan. Telkens als ik denk het voortouw weer te hebben genomen, val ik en word ik weer ingehaald. Mijn huis, mijn haar, mijn leven; het is één grote brei van klitten en ik weet niet waar ik moet beginnen met kammen.

Voor mij is het altijd zo geweest dat hoe mijn huis of kamer eruit zag, ik mij ook zo voelde. Rommel betekende niet altijd ongelukkig, maar wel ongecontroleerd. Opgeruimd betekende niet altijd zielsgelukkig, maar wel overzicht. In mijn huis, maar dus ook in mijn hoofd en in mijn leven. Zelfs toen ik dit wist vond ik het ongelofelijk moeilijk om hier mijn voordeel mee te doen, de rommel lijkt echt in mijn persoonlijkheid verweven. Alsof het zich aan mij opdringt en de chaos in mijn hoofd alle kleding en papiertjes op de grond laat slingeren.

Voor iedereen die dit herkent, wiens leven ook van stapels en stof aan elkaar geregen zit, maar ook een beetje voor mijzelf, heb ik wat survivaltips opgesteld. Om te leven met en in de chaos en daar op goede dagen een klein beetje orde in te kunnen scheppen.

1. Accepteer de chaos

Verander jezelf dus niet. De grootste fout die ik heb gemaakt was om mijzelf te willen veranderen. Ik wilde van een chaotische verzamelaar, naar een georganiseerde minimalist gaan. Nu droom ik graag en ben ik groot voorstander van hoog inzetten, maar dat is niet iets dat je in een week, maand of zelfs in een heel mensenleven voor elkaar krijgt. Misschien is het belangrijkste ook wel om te beseffen dat je niet hoeft te veranderen. Je hoeft geen ander persoon te worden, je hoeft slechts voor de dingen die jou in de weg zitten nieuwe maniertjes te bedenken. Zodat ze er mogen zijn, maar jou niet meer in de weg zitten.

Accepteer de chaos in je hoofd en de rommel in je huis. Echt, het mag er zijn. Misschien hoor je al je hele leven wat voor zwijnenstal het is, of je oorlog hebt gevoerd en of je gewonnen hebt, maar dat geeft niet. Het is misschien niet ideaal, maar het belangrijkste is dat jij een manier vindt om hier fijn mee om te kunnen gaan. Het is simpelweg anders dan bij anderen en dat is oké, maar je hoeft niemand iets te bewijzen en je nergens voor te verantwoorden. Die chaos hoort bij jou en maakt jou levendig, zo kun je het ook zien.

2. Waar heb je last van?

Als je dan alles hebt geaccepteerd, kan het zinvol zijn om te kijken van welke aspecten je eigenlijk echt last hebt? Wat in jouw chaos werkt jou echt tegen? Is dat de chaos in je hoofd die zich slechts vertaalt naar je omgeving? Is het het stof dat zich meestal onder de rommel blijft ophopen en wat je eigenlijk gewoon niet fijn vindt? Misschien zijn het meerdere dingen, die op zichzelf staand best goed aan te pakken zijn. Het hoeft niet allemaal tegelijk. Ook chaos kun je gestructureerd aanpakken, als je maar weet wat je daarin belangrijk vindt om aan te pakken. Niet voor iemand anders, maar puur voor jezelf. Dat maakt het misschien ook makkelijker om eraan te beginnen en gemotiveerd te blijven. Het moet niet, het mag. 

3. Maak een plan

Een plan of schema helpt mij nog steeds om hiermee om te gaan. Als ik even niet oplet is mijn huis achter mij aan langzaam aan het ontploffen en ik merk dat dat direct invloed heeft op mijn gevoel. Soms voel ik mij chaotisch en emotioneel wat instabieler en vraagt het ook gewoon meer van mij om het huis echt bij te houden, maar andersom werkt dit net zo goed. Als ik het, puur door een druk schema, niet bijhoudt merk ik ook dat het telkens meer moeite gaat kosten en ik mij minder prettig voel in mijn eigen omgeving. Alsof de onrust om mij heen, dan weer onrust in mijzelf aanwakkert.

Elke maandagmiddag had ik ineens wat extra tijd, dat was een rustig moment dat telkens terugkwam en waar ik dus ook makkelijker gebruik van kon maken. Begin klein; met bijvoorbeeld elke maandagmiddag een half uurtje bezig te zijn in huis. Zonder een doel voor ogen te hebben. Dat gaf mij al meer ruimte en ik merkte dat als ik iets in huis moest doen, het ook voor weerstand zorgde. Het voelde vaak als te veel, als één grote brei, dus ik wist simpelweg niet waar ik moest beginnen. Misschien omdat het in mijn hoofd dus ook een rommeltje was, kon ik in mijn huis niet doen alsof dat anders was.

Ik merkte vaak wel dat als ik alle bordjes inmiddels weer schoon in de kast had staan en alle glazen afgewassen waren, ik eigenlijk ook nog wel even de tafel leeg kon maken. Nu ik toch bezig was, had ik eigenlijk ook wel energie om even te stofzuigen. Als je één ding hebt gedaan, dient het volgende zich eigenlijk ook al weer aan en doe je per ongeluk ineens van alles. Zelfs als je je alleen maar voorneemt om dingen van de grond te rapen, kan dat al genoeg zijn. Eén ding tegelijk en daarna zie je wel weer verder. Al die kleine dingetjes maken echt een verschil. In hoe je huis eruit ziet en in hoe je je voelt. Er komt bij elk dingetje al meer ruimte en dat gaf mij ook energie om door te gaan.

Als dat ene moment in de week werkt, kun je altijd gaan uitbouwen. Vaste momenten of dagen voor bepaalde klusjes is iets wat voor mij nog vaak goed werkt. Natuurlijk kan ook alles lekker tussendoor, maar als je er moeite mee hebt om dingen bij te houden en daar onrustig van wordt, kan het helpen om voor alles een planning te maken. Plan de was, de afwas, een stofzuig-rondje en een kleding-vouw-sessie gewoon eens een weekje in. Kijk hoe dat gaat en hoe je je erbij voelt. Al die kleine dingen verdeelt over de week, maken het een stuk makkelijker te doen dan in één keer heel veel te moeten doen.

4. Schrijf het van je af

Tegen de chaos in mijn hoofd was niet op te vouwen natuurlijk. Hoewel ik wel merk dat een opgeruimd echt helpt om ruimte in mijn hoofd te creëren, vergt dat soms een andere aanpak. Schrijven in notitieboekjes en in mijn agenda helpt mij nog steeds elke dag. Om alle gedachtes, zorgen, maar ook praktische dingen een plekje te geven. Het is dan niet weg of opgelost, maar ik heb er iets mee gedaan en het hoeft niet in mijn hoofd te blijven rondspoken. Kun je er nu iets mee? Los het meteen op! Bel gelijk als je iemand nog moet bellen of verzet die ene afspraak gewoon meteen als je eraan denkt en er tegen opziet. Alles waar je niet meteen wat mee kunt, kun je opschrijven en alsnog later aanpakken. Niet alles kan nu meteen, maar dat betekent niet dat jij erover hoeft te blijven piekeren. 

Lijstjes kunnen ook goed werken. Soms kan ik wakker worden met een enorm vol hoofd, vol gedachtes en dingen die voor mijn gevoel nog ‘moeten’. Ik voel de onrust en weet gewoon niet wat ik er meteen aan kan doen. Dat onrustige gevoel kan mij 's ochtends al laten blokkeren en misschien geeft dat het gevoel dat de rest van de dag, met alle taken die daarbij horen, er niet meer bij kan. Dan kan het helpen om met een leeg papiertje voor mij te gaan zitten, kopje thee erbij, en gewoon eens op te schrijven wat daar dan allemaal zit. Kan ik een overzichtelijk to do lijstje maken? Of valt het eenmaal op papier eigenlijk hartstikke mee en neemt het gewoon veel ruimte in beslag in mijn hoofd?

5. Geef het aandacht

Voor mij bleek het sleutelwoord aandacht te zijn. Om aandacht te hebben voor wat er speelt en ook aandacht voor wat ik op dat moment aan het doen ben. Is er onrust in mijn hoofd? Dan heb ik maar gewoon even aandacht voor de onrust in mijn hoofd, maar als ik aan het opruimen begin probeer ik alleen maar aandacht te hebben voor de spullen die door mijn handen gaan en een betere plek krijgen. Ik merk dat bij alles waar ik aandacht voor heb, de liefde ervoor groeit. Hoe meer aandacht ik bewust probeer te hebben voor mijn huis, hoe meer ik ervan ga houden en hoe meer liefde ik er ook in wil stoppen. Datzelfde geldt voor mijn lichaam en voor mijn gedachtes. Hoe meer ik bewust aandacht heb voor mijzelf en mijn leven, hoe meer ruimte er lijkt te komen. Eigenlijk is er voor alles al die tijd al ruimte geweest, maar kan het slechts een kwestie zijn van dat op te merken. Alles wat aandacht krijgt, wordt mooier. 

Hoe ga jij om met rommel in je leven?