"Op mijn studie gaat het goed en ik heb het naar mijn zin met mijn vriendinnen. We lachen veel en doen regelmatig leuke dingen. Alleen als ik dan aan het einde van de middag thuis kom en weer alleen ben, wordt het donker in mijn hoofd. Het lijkt dan net alsof de gordijnen dicht gaan en ik het daglicht niet meer kan zien. Vroeger vond ik het heerlijk om tijd voor mijzelf te hebben en met niemand rekening te hoeven houden. Inmiddels ben ik bang geworden voor de stilte van het alleen zijn. Ben ik bang dat ik mezelf helemaal gek maak en niet meer bij elkaar kan rapen en me doodongelukkig voel." - anoniem

Wanneer je somber of zelfs depressief bent, hoeft dat lang niet altijd te betekenen dat je niet meer oprecht kan lachen en dat er geen momenten zijn dat je je wat beter voelt. Niet elke dag is even donker en soms zijn er echt wel kleine lichtpuntjes te vinden die er voor zorgen dat je een iets betere dag hebt. Ook komt het voor dat mensen vooral somber worden op het moment dat ze alleen zijn. Waar iemand anders na een drukke dag thuis komt en eindelijk even tijd heeft voor zichzelf en hier ook van kan genieten, valt een ander in een groot zwart gat.

Dit gaat vaak verder dan niet alleen kunnen en het graag onder de mensen zijn. Het voelt meer dan onwennig en eenzaam als je dan vervolgens thuis komt in een leeg huis. Het kan echt aanvoelen als een enorm zwart gat en intense eenzaamheid. Dit kan aangevuld worden met het gevoel dat je echt alleen bent en dat er niemand is die naar je omkijkt. Dat de muren op je afkomen en dat je het liefste hard weg wilt rennen maar dat dat niet lukt. Dat je onder de dekens wilt kruipen omdat je gewoon wilt verdwijnen en nergens meer energie voor hebt. Het kan ook zo zijn dat je vermogen om te relativeren wegvaagt en dat je het gevoel wat je eerder die dag had toen je je nog onder de mensen bevond en bezig was, totaal niet meer kan vasthouden of kan terughalen.

'Met een goed gevoel zit ik in de trein onderweg naar een vriendin. We gaan samen de stad in, drinken koffie en lunchen op een terras. We praten over van alles en nog wat terwijl we naar de mensen kijken. Het is gezellig en ik lach oprecht. Ik voel me goed en bedenk me dat het eigenlijk best meevalt allemaal. Zo somber ben ik niet, zo slecht gaat het niet met me. Kijk me hier nu zitten, lachend en vrolijk. Ik voel me prima. Als we afscheid nemen, ga ik nog steeds positief gestemd naar huis en kijk terug op een leuke dag. Ik doe uitgebreid boodschappen en ben van plan lekker te gaan koken voor mezelf. Ik neem daarnaast nog wat lekkers mee voor bij de thee later op de avond. Eenmaal thuis bekruipt me een vervelend gevoel. Ik doe de deur achter me dicht en het is donker. Letterlijk en figuurlijk. Ik voel me alleen en ik ben alleen. Van het positieve gevoel van vanmiddag is niets meer over. Ik ruim de boodschappen op en ga op bed liggen. Alle energie is ineens uit mijn lijf gezogen. Het was toch leuk vanmiddag? Waarom voel ik nu dan zo?' - Sandra

'Ik moet me niet zo aanstellen..'
Wanneer depressieve gevoelens samenhangen met bepaalde momenten zoals alleen zijn, kan het voorkomen dat je het zelf niet helemaal kan begrijpen en kan het frustrerend zijn dat je leuke afspraak eerder op de middag totaal geen invloed meer heeft op je gevoel zodra je je huis binnenloopt en alleen bent. Je kunt het gevoel hebben dat je je aanstelt en dit kan er voor zorgen dat je jezelf niet serieus neemt. Je hebt het gevoel dat je niet zo moet zeuren en dat je moet kijken naar de leuke momenten die je wel meemaakt. Op dit soort momenten lukt dat alleen niet altijd en maak je het jezelf lang niet altijd makkelijker door jezelf streng toe te spreken. In sommige gevallen werkt dit ook wel, maar het is wel belangrijk om hierin te weten hoe het voor jou werkt en jezelf en je eigen gevoel wel serieus te nemen.

Geen moment meer alleen..
Alleen zijn en weer even tot jezelf kunnen komen is voor veel mensen heel belangrijk en ook nodig om weer een beetje op te laden. Net als dat wij anderen nodig hebben, hebben wij ook rust en tijd voor onszelf nodig. Vaak wordt de angst om alleen te zijn of het onrustig zijn op die momenten juist gezien als teken dat je dit vaker moet doen en veel mensen moeten het ook leren om alleen te kunnen zijn. Ik bewonder mensen die alleen dingen ondernemen en hier intens van kunnen genieten. Ik ben zelf iemand die wil delen, die mooie momenten samen wil meemaken en die zich snel verveelt alleen. Aan de andere kant vind ik het soms ook heerlijk om alleen te zijn en met niemand rekening te hoeven houden. Zeker als ik het heel druk heb gehad of een drukke periode in het vooruitzicht heb. Het helpt mij om dingen op een rijtje te zetten en even echt te ontspannen.

Wanneer je echter merkt dat alleen zijn voor jou betekent dat je in een donker gat belandt, kan het thuiskomen en alleen zijn een heel andere betekenis krijgen. Uit angst om alleen te zijn en om dat nare gevoel te willen vermijden, zal je misschien juist schieten in de vermijding en je dagen zoveel mogelijk vol proberen te plannen. De vraag is alleen of dat is wat je uiteindelijk gaat helpen. Het kan veel helpender zijn om eens te onderzoeken wat maakt dat je je zo voelt als je alleen bent. Is dit gevoel er niet sowieso al maar duw je het weg wanneer je die leuke dingen gaat doen? Heeft het te maken met onzekerheid en twijfels aan jezelf en wordt je hier meer mee geconfronteerd als je alleen bent? Door allerlei dingen te plannen en constant bezig te zijn, geef je jezelf weinig ruimte om tot jezelf te komen. Dat is misschien op dat moment wel je bedoeling, maar op de langere termijn is het niet helpend. Je loopt jezelf voorbij zonder stil te staan bij wat je eigenlijk voelt en je wordt afhankelijk van het 'bezig' zijn.

Alleen zijn en eetstoornissen
Depressieve en sombere gevoelens kunnen op bepaalde momenten extra aanwezig zijn, maar dit is ook bij eetstoornissen het geval. Zo komt het geregeld voor dat het redelijk gaat wanneer er een bepaalde structuur is, iemand gewoon naar school of werk moet en op vaste tijden kan eten, maar gaat het mis wanneer hij/zij thuis komt of vakantie heeft en die dagstructuur wegvalt of vervaagt. Alleen thuis zijn en een vrije avond hebben kan bijvoorbeeld eetbuien triggeren. Overdag heb je misschien allerlei verplichtingen zoals werk en school en dient dit als een soort afleiding. Het komt veel voor dat mensen uit verveling gaan eten en zeker wanneer je last hebt van eetbuien is dit een moment waarop eetbuien meer voor kunnen komen. Dit gaat dan vaak ook samen met dat dit het moment is dat je de ruimte hebt om na te denken en stil te staan bij hoe het met je gaat en bij al je zorgen. Het je hiervan bewust te zijn kan al enorm helpen. Verder delen wij in deze blog een aantal tips tegen eetbuien. Lees ook eens onze blogs met 5 vragen over eetbuien, je eetbuien plannen en bekijk ook deze video met 5 tips tegen eetbuien.

Fotografie: Loredana Lavino

Wat is voor jou herkenbaar?