Alles gebeurt met een reden
Er zijn veel verschillende spreuken, spreekwoorden en gezegden die mensen gebruiken om iemand in een moeilijke situatie moed in te praten of hoop te geven. De spreuken die mensen gebruiken zijn helpend bedoeld en er zit meestal een kern van waarheid in. 'Na regen komt zonneschijn', helpt je bijvoorbeeld inzien dat een nare situatie écht goed zal komen en dat er na tegenslagen positievere tijden zullen aanbreken. 'Wie niet waagt wie niet wint' bemoedigt je om iets te doen wat je spannend vindt en wat je misschien nog niet helemaal durft.
'Gedeelde smart is halve smart' wordt gezegd om je in te laten zien dat praten over je probleem je gaat helpen bij je herstel. Zo zijn er nog talloze spreekwoorden en gezegden die bedoeld zijn om je een goed gevoel te geven en om je vertrouwen in de toekomst te herstellen. Er is echter één spreekwoord wat tijdens mijn herstel veel weerstand opriep, namelijk 'alles gebeurt met een reden'.
'Alles gebeurt met een reden' impliceert dat alle dingen, ook de vervelende, die je overkomen of die er om je heen gebeuren een doel hebben. Alsof er geen toeval bestaat en er een hogere macht je zomaar het een ander voorschotelt omwille van een groter plan.
Als ik vroeger de zin 'alles gebeurt met een reden' hoorde, vroeg ik me altijd af wat dan de reden achter mijn eetstoornis en depressie was? Waar was het voor nodig dat ik me vaak zó naar voelde en zó alleen? Ik had het gevoel dat mijn eetstoornis me was overkomen, zonder dat iets of iemand daar wat aan kon doen. Als er echt een groter doel was, waarom trof dit dan net mij?
Natuurlijk heb ik niet uit het niets een eetstoornis ontwikkeld. Mijn eetstoornis, boulimia nervosa, is ontstaan als coping mechanisme, een manier om met mijn gevoelens om te gaan toen ik niet wist hoe ik ze een plekje moest geven. Er ligt niet één gebeurtenis aan ten grondslag, het ontstaan van mijn eetstoornis was een samenloop van omstandigheden. Ik zie mijn eetstoornis niet als iets wat vanuit een hoger doel tot stand is gekomen. Het is echter wel ontstaan om me te helpen overleven in een periode waarin ik niet wist hoe ik moest leven.
Niet alles gebeurt met een reden, maar de dingen die je overkomen worden wel deel van wie je bent en hebben invloed op je leven. Een eetstoornis geeft je leven namelijk een onverwachte wending en kan je toekomstplannen flink in de war schoppen. Je begeeft jezelf plotseling op onbekend terrein en komt voor keuzes te staan waardoor je leert over jezelf en zal groeien als persoon. Een eetstoornis ontstaat niet om intentioneel richting te geven aan je leven, maar zal dit onherroepelijk wel doen.
Nu ik hersteld ben denk dat ik nu weet wat mensen bedoelen met het spreekwoord 'alles gebeurt met een reden'. Wat ze eigenlijk tegen je willen zeggen is dat ook dit, ja zelfs dit, je uiteindelijk iets positiefs kan opleveren. Door mijn eetstoornis ben ik bijvoorbeeld niet alleen bij Proud terecht gekomen, maar heb ik mezelf ook beter leren kennen. Nu ik weer gezond ben, heb ik meer zelfvertrouwen dan ooit en durf ik weer te leven.
Ik weet niet hoe mijn leven eruit gezien had als ik nooit een eetstoornis had gehad en ik vind dat ook niet belangrijk. Ik ben nu hier, hersteld en goed op mijn plek gekomen. Als mijn eetstoornis toch is ontstaan vanuit een hoger doel, wil ik graag geloven dat het was om mij hier naartoe te leiden.
Waar jouw eetstoornis en je herstel je zullen brengen kan ik je niet vertellen. Ik weet wel er 'na regen zonneschijn komt' en dat ook jij op een gegeven moment je eetstoornis achter je zal kunnen laten. Het pad waarop je jezelf dan terugvindt zal je bewandelen met meer zelfvertrouwen dan ooit te voren en vol levenservaring. Je zal als geen ander je geluk kunnen koesteren en trots zijn op wat je hebt bereikt.
Denk jij dat alles met een reden gebeurt?
Gerelateerde blogposts
4
Reacties
Ik geloof dat het een mooie zin is om jezelf mee gerust te stellen, maar zo zie ik ook bijvoorbeeld het geloof of andere vergelijkbare zaken. Het idee dat ook nare dingen “zomaar” op je pad kunnen komen is beangstigend en daar heb je geen controle over. Dus tegen jezelf zeggen dat dingen met een reden gebeuren, of zeggen dat het God’s plan is, of omdat het in de sterren staat geschreven, is imho een manier om niet dat hele enge gevoel van ongecontroleerdheid te hebben. En ook, in sommige gevallen, je gevoel van verantwoordelijkheid verdelen: zie je wel het is niet mijn schuld.
Dat mag allemaal vind ik. Soms zelfs heel nuttig, als je bijv blijft denken dat dingen misschien wel jouw schuld zijn. Of om het, zoals wat jij hierboven beschrijft; van een negatief iets ook de positieve, leerzame punten te benoemen.
Zolang je dit enkel voor je eigen situatie gebruikt, en nooit tegen een ander zegt. Zoals iemand die iemand is verloren, zelf ziek is, of wat dan ook, en dan komen met “alles gebeurt met een reden” dat vind ik kwalijk en niet ok.
Daar wil ik zo openbaar niet teveel over uitweiden, maar ook de verschrikkelijke dingen zoals overlijden van verschillende dierbaren hebben me ook weer het nodige mee gegeven over hoe ik met afscheid en andere dingen om ga.
Erg mooie blog, dankjewel
Mindpower!! You can do this!!
Dat wil overigens niet zeggen dat ik niet denk dat alles een reden heeft, ik denk dat veel dingen ons sterker maken in dit leven en ons ook vormen en maken tot wie we zijn. Al denk ik dat het heel moeilijk is om de reden van sommige dingen te zien omdat ze te pijnlijk zijn en je niet zou willen dat het gebeurt was. Toch denk ik dat die twee naast elkaar kunnen bestaan, dingen kunnen en een reden hebben en je kunt willen dat ze niet gebeurt waren. Ik zou het alleen nooit als een soort van troost tegen iemand zeggen, dat vind ik te makkelijk en niet eerlijk
Nou... Ik ben seksueel misbruikt als kind en dit stuit me heel erg tegen de borst. Heel erg. Wat kan voor mij in godsnaam de reden zijn geweest dat ik ben misbruikt? Geen. Mijn pa kon zich niet inhouden. That's it. Sommige dingen zijn gewoon ronduit slecht. En mensen lijken het moeilijk te hebben met accepteren dat sommige dingen, die gebeuren in je leven, gewoon slecht zijn en dat er niets positiefs aan is. Ik bedoel zeg dat maar eens tegen de nabestaanden van iemand die vermoord is. Mensen die naar aanleiding van een natuurramp alles zijn kwijtgeraakt inclusief de meeste mensen van hun familie, oorlogsslachtoffers. Sommige dingen sucken gewoon. Punt uit.
Voor mezelf zeg ik altijd: Het misbruik had geen reden. Ik heb daar ook helemaal niks van geleerd. Niets. Waar ik WEL iets van geleerd heb, is wat ik daarmee heb gedaan. Hoe ik ermee ben omgegaan. Hoe ik mezelf uit dat donkere gat heb geworsteld. Ik scheid die dingen zeer categoriek. Het misbruik op zich is niet hetzelfde als dat wat daaruit is gevolgd. En ik weiger om die twee dingen met elkaar te verwarren. Waarom? Omdat ik mijzelf zo de complete macht en verantwoordelijkheid geef over mijn eigen daden, leven en kracht. Wanneer ik zou zeggen: "van het misbruik heb ik .... geleerd", betekent dat dat er nog steeds een draadje is tussen mij en het verleden, dat het misbruik de macht heeft gehad om mijn leven positief te veranderen en van daaruit dat ik zelfs nog dankbaar zou kunnen zijn dat het misbruik is gebeurd; want ik heb er zoveel van geleerd. Nee, nooit. Dit is mijn leven en ik heb het gemaakt tot wat het nu is. Niet mijn vader.
Een heleboel dingen gebeuren gewoon .Het leven IS hard voor ons ALLEMAAL.Niemand komt zonder kleerscheuren door het leven.
Dat je een eetstoornis hebt kan ook gewoon pure pech zijn ,erfelijk bepaald voor sommigen,net als een andere soort ziekte of een ongeluk of iets wat je overkomen is.
Wat telt is wat je leert van de dingen die je meemaakt en hoe je dat gebruikt en groeit.
Wel krijg je hulp en nieuwe kansen .Je hoeft het niet allemaal alleen te doen.
Life is not fair ,but God is good.
Een ziekte kan ook erfelijk bepaald zijn,maar een ongeluk of iets wat je overkomt een ander soort pech...bedoelde ik.