Uitdagingen aangaan met eten

 

Als je een eetstoornis hebt, heb je vaak een haat-liefde verhouding met eten. Je weet dat het goed voor je is, vindt dingen lekker of vindt uit eten gaan gezellig, maar je wilt tegelijkertijd minder eten om af te vallen, slaat door in eten en krijgt eetbuien of bent enorm bang om aan te komen van eten. Eten is ingewikkeld. Een van de dingen die mij heeft geholpen om weer wat losser te worden met eten, is het aangaan van uitdagingen. Hoe ik dat deed en hoe jij dat ook kunt doen, lees je in deze blog.

Als je jouw eetpatroon gaat verbeteren, is iedere hap misschien wel een uitdaging. Ook is het een uitdaging om je te houden aan de eetlijst, geen eetbuien te hebben of dit te minderen. Als je op een gegeven moment een tijdje jouw eetlijst volgt en dit goed gaat, kun je aan de slag met uitdagingen. Het is vaak niet zo handig om het opbouwen van zo'n lijst, het volhouden van die lijst tegelijk te gaan doen met het aangaan van uitdagingen zoals uit eten gaan, taart eten of andere dingen die je ‘eng' bent gaan vinden door je eetstoornis. Dit kan het volhouden van de eetstlijst of compensatiegedrag lastiger maken.

chocolade

Voordat je naar behoefte kunt leren eten, is het goed om deze uitdagingen al aan te gaan. Eerder schreef ik al iets over eetstoornis experimentjes. Oefeningen die je kunt doen om de controle over eten echt te leren los laten. Ook dit kan je helpen om goede stappen te zetten.

♦ Maak een lijst
Als je uitdagingen wilt aan gaan, is het eerst belangrijk om op te schrijven welk voedsel op jouw verboden voedsel-lijstje komt. Dus welk voedsel vind je eng, fout of ongezond vanuit je eetstoornis? Maak daar een lijst van en zet dit in volgorde van een beetje eng naar super eng. Zo kun je klein beginnen met bijvoorbeeld een bepaalde frisdrank en dit uitbouwen tot een puntzak patat met ‘oorlog' saus.

♦ Wat heb je nodig?
Vervolgens is het goed om te bedenken wat en wie jij nodig hebt om deze uitdagingen aan te gaan. Vind je het fijn om samen met iemand te doen? Wil je het afspreken, zelf doen en dan terugkoppelen aan iemand? Wil je het graag tijdens therapie doen of juist thuis? Of eerst een keer in therapie en dan een keer thuis? Wil je daarna met iemand bellen of op een andere manier afleiding zoeken? Wil je er over schrijven in je dagboek of juist helemaal niet over hebben en gewoon naar je werk gaan? Bedenk goed wat jij denkt nodig te hebben om deze uitdaging succesvol aan te gaan. Je mag daarbij steun vragen of dingen bedenken die jou kunnen helpen, wat dat ook is.

♦ Wanneer en hoe vaak?
Bedenk daarna het tijdbestek waar binnen je het wilt doen of spreek een dag af. Dit kun je met jezelf afspreken, in therapie, met je psycholoog, je moeder of een vriendin. Het kan helpen om dit te doen, zodat je extra motivatie en een stok achter de deur hebt. Ga bijvoorbeeld 1 uitdaging per week aan of juist om de dag. Kijk ook naar uitdagingen die daarin op te zoeken zijn. 

♦ Afspraken over compenseren
Spreek ook dingen af rondom compenseren. Dit kan gaan over braken, bewegingsdrang, compenseren door minder te eten voor- of achteraf en al dat soort destructieve manieren die jouw uitdaging eigenlijk ongedaan maken. Zonde, want je wilt ergens diep van binnen echt beter worden en bent daarom de uitdagingen ook aan gegaan. Leg dus ook vast wat je gaat doen om compenseren te voorkomen. Probeer ook dingen te bedenken om op een gezonde manier met dat zenuwachtige schuldgevoel om te gaan, als je dat hebt.

pizza

♦ Relativeer
Relativeer dat je niet van 1 stuk taart of een keer pizza eten aankomt. Ook niet als je elke week zo'n uitdaging aan gaat. Mocht je nog aan moeten komen in gewicht, om weer gezond te worden, dan is dat aankomen trouwens eigenlijk ''mooi meegenomen'', hoe eng het ook voelt door je eetstoornis. Je kunt in één dag niet aankomen en zeker geen 5 kilo van een stukje taart dat nog niet eens zoveel weegt. Relativeer dus.

♦ Uit je gevoel erover
Praat en/of schrijf over hoe je de uitdaging hebt ervaren. Geef jezelf daarin ook een compliment. Dit is voor heel veel mensen misschien heel gewoon, maar voor jou is het eten van een Mars of niet doorslaan daarna juist een hele overwinning. Daar mag je gerust heel trots op zijn hoor! Ik ben dat in ieder geval wel op jou!

♦ Durf te genieten
Geniet van je uitdaging, hoe ongemakkelijk dat misschien ook voelt. Toch mag dat en is het ook fijn dat je jezelf die vrijheid beetje bij beetje weer leert gunnen. Geef jezelf die kans, iedere keer weer als je een uitdaging aan gaat. Misschien durf je ook al steeds meer bij de smaak en de geuren van het eten stil te staan, of de gezelligheid van het halen van een ijsje met je vriendinnen of een BBQ. Genieten van eten is helemaal niet fout, verkeerd, maar kan heel fijn zijn.

Zet hem op, met jouw uitdagingen!

liefs

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

anoniem - Vrijdag 26 augustus 2016 13:10
Ik heb in therapie ook zo'n lijst moeten maken. Ik deelde deze op in categorieën: bijvoorbeeld broodbeleg, broodvervangers die ik eng vond (wraps, focaccia, harde broodjes) etc. In therapie moest ik elke week minstens één product eten en die mocht pas van de lijst af zodra ik er geen gedachtes of gevoelens bij zou hebben die ik er eerst bij had. Nu gaat het al een hele tijd beter met me en laatst keek ik weer naar die lijst, en ik kon er zomaar een stuk of tien afstrepen die ik de laatste tijd heb gegeten zonder dat ik daar zo mee bezig was. Dat was toch wel een heel fijn moment! Het heeft mij dus zeker heel erg geholpen.
Odette - Vrijdag 26 augustus 2016 14:17
Goede blog!
Elisa - Vrijdag 26 augustus 2016 17:31
Juist door uitdagingen aan te gaan worden ze minder dat is wat ik erg merkten in mijn herstel.
Kim - Vrijdag 26 augustus 2016 18:06
En vooral volhouden! En een lijstje met positieve gedachtes/aspecten van de uitdaging. Zoals pindakaas: lekker, gezonde vetten, veel eiwit, een natuurlijk product....
Erna - Zaterdag 27 augustus 2016 09:31
Je kunt toch ook bang zijn om te eten om andere redenen dan het angst hebben om aan te komen? of om door te slaan?
Lost girl - Zaterdag 27 augustus 2016 09:49
Erna, dat klopt. Bij mij is het ook vooral dat ik bang ben voor reacties als ik iets (ongezonds in mijn ogen) eet in het openbaar of op een verjaardag. Zo heeft iedereen zijn eigen redenen.
Maria - Zaterdag 27 augustus 2016 17:20
Wat ik heb geleerd van mijn eetstoornis is dat ik dingen moet eten die mijn lijf aankan. Kwam in het verleden met een giga candida-infectie bij een natuurgenezer, toen reguliere middelen niet hielpen. Hij gaf me wat voedingsrichtlijnen, vooral arm aan biogene aminen, zoals kaas en chocolade. Mijn schimmelinfectie was al snel verdwenen, daarvoor in de plaats werd ik zoveel helderder en rustiger en mijn vreetbuien waren zo goed als over. Als de gedachte daaraan opkwam, ging ie ook weer weg. Ik moet dat soort dingen gewoon niet eten, om lekkerder in m'n vel te zitten. Mijn vreetbuien werden getriggerd door eten wat mijn lijf niet aankon, niet goed kon verteren ook want ik had een hele slechte spijsvertering, en daardoor weer kwijt moest.
Ik moet ook geen dingen met suiker eten, zo min mogelijk althans, want anders raak ik ook ontregeld. Suiker schijnt bepaalde stresshormonen aan te maken in de hersenen, qua werking een soort drugs, wat ook als een trigger kan werken bij een eetstoornis. Een paar slagroomsoesjes, wel een beetje suiker dus maar er zit ook eiwit in en dan raakt de bloedsuikerspiegel niet teveel ontregeld. Bij een eetstoornis zijn ook de neurotransmitters en hormonen betrokken, dus die in evenwicht krijgen en houden lijkt me ook niet verkeerd.