Mateloos Moedig: niet herstellen is veel enger

 

Vanuit Proud2Bme vinden we het belangrijk om de mensen die hersteld zijn van een eetstoornis wat vaker onder de aandacht te brengen. Niet alleen omdat we het mateloos moedig vinden dat ze hun angsten zijn aangegaan en hebben overwonnen, maar ook in de hoop jou hiermee te inspireren en nét dat beetje meer hoop te geven. Vorige keer las je het verhaal van Hanneke. Vandaag vervolgen we onze serie met het verhaal van Ananda.

Ben jij hersteld van je eetstoornis en wil jij jouw verhaal delen in onze 'Mateloos Moedig' interviewserie? Stuur ons dan een mailtje via redactie@proud2Bme.nl.

Ananda is 26 jaar oud en werkt als CRM-expert voor een groot beautybedrijf. Ze woont in Brussel, komt uit Nederland en heeft naast haar werk ook een boek geschreven. Het boek heet Poems of Recovery - A Young girl's path to recovering from an eating disorder and amenorrhea. Ook doet ze vrijwilligerswerk. Naast haar werk is ze dus vooral bezig haar verhaal te delen, om zo anderen te inspireren ook voor herstel te gaan. 


Foto: Nicholas Fotiadis

Hoe zag jouw leven met een eetstoornis eruit?

"Ik denk heel erg gepland en gecontroleerd. Ik had altijd bepaalde tijdstippen waarop ik wilde eten, met precies wat ik van mezelf mocht eten. Ik plande alles. Ik sliep veel en sloot mezelf af voor anderen en voor mijn emoties. Als ik erop terugkijk denk ik vaak: meisje, je had echt wel wat meer mogen genieten! Ik denk dat de periode er erg grauw uitzag. Als je je emoties wilt controleren, voel je ook weinig positieve emoties. Het voelt ook erg eenzaam."

Wat zat er achter jouw eetstoornis?

"Het gevoel van niet goed genoeg zijn en heel erg aan een bepaald beeld willen voldoen. Ik wilde het 'perfecte' lichaam, dus een perfect plaatje voordoen, zeker op social media. Daarnaast natuurlijk ook de controle willen vasthouden – de controle op het leven, op eten, op alles. Ik wilde controle op hoe ik eruit zag, wat ik voelde, wat ik at – het liefst wist ik precies wat er elke dag in mijn leven zou gebeuren. Maar uiteindelijk controleert een eetstoornis jou in plaats van andersom."

Wanneer besloot je: nú is het tijd voor herstel?

"Toen in 2017 mijn relatie uitging, ik ging verhuizen en stopte met de pil, heb ik mezelf volledig gestort op sporten en 'gezond' eten. Ik wilde niks voelen en ben zo eigenlijk mijn ongesteldheid kwijtgeraakt. Ik dacht altijd: dit komt door het stoppen met de pil. Maar mijn ongesteldheid bleef uit. Daarnaast verergerden andere symptomen ook. Diep van binnen wist ik dat het niet goed zat. Ik wilde niet op mijn 24ste al de keuze moeten maken of ik wel of geen kinderen wilde. Dat was mijn motivatie voor herstel. Het ging niet van de ene op de andere dag, het was een proces. Ik wilde niet de rest van mijn leven obsessief met eten en sporten bezig zijn."

Wat was jouw grootste uitdaging tijdens herstel?

"Aankomen, rust nemen en al mijn emoties voelen. Ik dacht in het begin te kunnen herstellen door heel erg hard aan mezelf te werken - mijn patronen veranderen en positiever denken - maar met wel hetzelfde eten en dwangmatig sporten. Het was lastig om dit los te laten, maar uiteindelijk zó nodig. Mijn lichaam was ondervoed en uitgeput. De stress die ik uitoefende op mijn lichaam was te veel. Dat los je helaas niet zomaar op met positief denken, hoewel positief denken uiteraard helpt en mindset belangrijk is. Echter, de vrijheid die ik nu heb met eten en sporten, daar kan niks tegenop.

Wat is de beste hulpverlening voor jou geweest?

"Familie-opstellingen hebben mij énorm veel inzichten gegeven. Zo snapte ik veel beter waar bepaalde gedachtes en patronen vandaan kwamen. Ook energetische healingen, om oude blokkades op te ruimen en alles te laten stromen, hebben me enorm geholpen. Daarnaast heb ik ook enkele retreats gedaan. Meer de alternatieve, spirituele kant dus. Energetische healings, familie-opstellingen, reiki sessies, yoga, meditatie en andere soortgelijke dingen. Uiteindelijk heeft alle hulp me wel heel veel geleerd en dichterbij herstel gebracht."

Hoe kijk je nu terug op jouw eetstoornis?

"Als het beste wat me is overkomen. Ik heb er zo enorm veel van geleerd; over mezelf, mijn patronen, de mensen om me heen, het menselijk lichaam. Dat neemt niemand me meer af. Zo geloof ik dat je lichaam zich veel meer herinnert dan jij. Energie of herinneringen worden letterlijk in jouw lichaam opgeslagen (zie boek The Body Keeps Score). Ik kwam erachter dat als er iets in mijn leven veranderde waar ik geen of weinig invloed op had, ik dan vaak een nieuw dieet begon. Zo ook met bijvoorbeeld het uitgaan van mijn relatie. Daarnaast werd iedereen in mijn omgeving meer open door mijn openheid en kwetsbaarheid. Dat was mega mooi om te zien."

Wat heeft het herstel jou gebracht?

"Heel veel! Ik heb tijdens mijn herstel veel geschreven en hiervan is dus een gedichtenbundel uitgekomen. Dit heeft me zo enorm veel gebracht: open gesprekken, kwetsbaarheid, naar buiten durven treden en voor jezelf te staan. Ik wil zo graag andere meiden en jongens laten inzien dat herstel mogelijk is, dat het beter wordt en dat het echt oké is om je angsten aan te gaan kijken, hoe eng het ook is. Ik ben ook veel closer met vrienden en familie door mezelf zo enorm kwetsbaar te hebben opgesteld. Ik heb enorm veel lieve reacties gehad en mensen die zelf hun verhaal open durfden te delen, door mijn kwetsbaarheid. Het was echt een rollercoaster aan emoties, maar het was het zó waard."

Wat zou je anderen mee willen geven?

"Wees lief voor jezelf. Je zal niet in één dag tijd van zelfhaat naar zelfliefde gaan, maar begin klein. Breng je dagcrème bijvoorbeeld wat liever aan, zet een kop thee. Ontdek waar je blij van wordt en doe hier meer van. Neem kleine stapjes, zie het als een leerproces. Durf jezelf te zijn, je plek in te nemen en je kwetsbaar op te stellen. Het is super eng, maar nog veel enger is het wellicht om over zes maanden nog precies op dezelfde plek te zitten."


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Emma - Maandag 23 november 2020 14:29
Prachtig, Ananda! Ik lees veel strijdlust en doorzettingsvermogen in je verhaal terug. Je mag super trots op jezelf zijn. Je biedt hoop voor anderen!