Als je op het punt staat om hulp te zoeken of aan een behandeling te beginnen, vind je het misschien wel fijn om te weten hoe het eraan toegaat tijdens zo’n behandeling. Hoe heeft dat traject eruit gezien voor iemand die je al voor is gegaan? Wat waren eerdere ervaringen bij die specifieke instelling? Om je daarin een klein inkijkje te geven, startten wij de interviewserie Therapy Talk. Elke week lees je een persoonlijk verhaal van iemand die het afgelopen jaar een behandeling heeft afgerond. Vorige keer kon je het verhaal van Fleur lezen, die vertelde over haar tijd bij het UZ in Gent. Vandaag gaan we verder met Mariam, die in behandeling is geweest bij Novarum.

Mariam is 22 jaar oud en woont met haar ouders, broertje en zusje in Amsterdam. Op dit moment zit ze door de coronacrisis thuis, maar normaal zou ze werken. Zowel vrijwilligerswerk als betaald werk, want ze houdt ervan om bezig te zijn! In september start ze met de opleiding Social Work aan de Hogeschool van Utrecht. Oh, en ze is een échte theeliefhebber!

Bron: Unsplash

Waar ben je in behandeling geweest?

"Van januari 2019 tot en met maart 2020 ben ik in behandeling geweest bij Novarum in Amsterdam. Het plan was in eerste instantie aankomen tot gezond gewicht (ik had hiervoor nog nooit gezond gewicht gehad) en daarna zouden we verder kijken of ik echt een eetstoornis had. Dat was in het begin namelijk niet duidelijk. Het aankomen ging moeizaam, dus al snel werd er besloten dat ik sondevoeding nodig had. Vlak daarna werd besloten dat ik een opname nodig had; toen werd ook echt duidelijk dat ik anorexia had."

Wat voor soort behandeling heb je gehad?

"Het eerste deel van mijn behandeling werd poliklinisch gedaan waarbij ik twee keer in de week gesprekken had met mijn psychologe. Dit was vooral ter overbrugging van mijn opname, ik mocht namelijk niet worden opgenomen als ik nog sondevoeding had. De sondevoeding was wel echt nodig dus het werd op deze manier opgelost. Twee dagen nadat mijn sonde eruitging, werd ik voor 9 weken opgenomen in de kliniek. Hier kreeg ik één keer per week een individueel gesprek met mijn psychologe en eens per week een gesprek met mijn sociotherapeute. Daarnaast hadden we ook twee keer per week groepstherpie; psycho-educatie en vaardigheden.

Na mijn opname heb ik ongeveer 33 weken poliklinische behandeling gehad. Dat begon eerst weer met twee keer in de week gesprekken met mijn psychologe en dat werd daarna afgebouwd. Op dit moment zit ik in de fase dat ik geen therapie heb, maar wel de geleerde lessen toepas. Ik ervaar dat ik het zelf kan, ook zonder therapie. Over twee maanden heb ik mijn allerlaatste gesprek met mijn psychologe. De behandeling werd gedaan volgens de CBT-E methodiek; een cognitieve gedragstherapie ontwikkeld door Fairburn die zeer effectief blijkt te zijn, ook voor moeilijk behandelbare eetstoornissen. Dit werd zowel gebruikt op de poli als in de kliniek."

Hoe zagen je weken eruit? 

"Om heel eerlijk te zijn weet ik niet precies meer hoe mijn weken eruit zagen tijdens het eerste deel van de behandeling en mijn opname. De kliniek was vijf dagen intern en twee dagen thuis, voor zes weken lang. De laatste helft van mijn opname was het drie dagen intern en de rest thuis. Ik vond dat ik geen probleem had, maar later bleek dat ik behoorlijk last had van een starvation brain. Hierbij gaan je hersenen in een soort spaarstand zodat je lichaam meer energie overhoudt om de rest van je organen te voeden en jou als persoon in leven te houden. Wat ik nog wel goed weet, is dat ik voor mijn opname het altijd extreem koud had, mijn bloeddruk behoorlijk laag was en ik regelmatig flauwviel. Concentreren was heel lastig dus ik ging steeds minder vaak naar school. Verder was ik een vreemde geworden voor mijzelf, totaal onherkenbaar. En allang niet meer een leuk persoon om te zien of als gezelschap te hebben. Alles draaide om controle willen en moeten hebben."

Hoe heeft deze behandeling jou geholpen bij herstel?

"Bij de CBT-E methode die Novarum hanteert, ligt de regie van de behandeling vooral in eigen handen. Als je kiest voor deze behandeling is eigen regie en eigen verantwoordelijkheid ontzettend belangrijk. Mijn eetstoornis draaide enorm om controle willen en moeten hebben over alles. Ik heb veel geprobeerd en veel gesprekken gehad met verschillende psychologen, maar niks heeft ooit geholpen tot ik bij Novarum kwam. Ik denk dat het enorme vertrouwen van mijn psychologe in mij en mijn sterke wil mede heeft bijgedragen aan mijn herstel. Maar ook het eindeloos herhalen en herhalen van de geleerde lessen in de kliniek en op de poli. En daarnaast het vertrouwen van de mensen om mij heen. Op de een of andere manier zagen anderen veel eerder dan ik zelf hoe goed ik bezig was en dat ik veel sterker was dan die stomme eetstoornis, die mij jaren lang in z’n greep hield."

Heb je iets gemist?

"Ik heb helaas weleens het gevoel gehad dat ik niet écht werd begrepen door mijn behandelaren, dat ik soms voor mijn gevoel zelfs belachelijk werd gemaakt om mijn (eetstoornis)gedrag. Ik miste een stukje ervaringsdeskundigheid, een stukje begrip. Iemand die kan weten hoe het nu écht is als je er niet meer zelf uit komt om te bepalen of je nu wel of niet mag eten en drinken. En als je dan wel mag eten, wat dan precies? En hoeveel? En dit niet alleen toepassen op het eten en drinken, maar vooral op andere aspecten in het leven zoals school of het gezinsleven thuis. Dat heb ik zeker tijdens mijn opname gemist, maar hier kon ik het gelukkig ook goed over hebben met mijn behandelaren. Ze hebben gelukkig geen idee hoe het is om te moeten leven met een 'stuk' hoofd en negatieve gedachtes, maar ze hebben wel de ervaring om mensen met een 'stuk' hoofd te helpen. Dat zorgde ervoor dat ik ook vertrouwen kreeg in de behandeling."

Zou je met de kennis van nu, iets tijdens je behandeling anders gedaan hebben?

"Met de kennis van nu weet ik dat ik heel lang heel diep in mijn eetstoornis zat, al had ik daar zelf geen idee van. Misschien had ik mij vanaf het begin kwetsbaarder moeten opstellen zodat er sneller duidelijk zou worden wat er nu echt aan de hand was. Minder het masker ophouden dat ik altijd heb opgehad om te laten zien aan de buitenwereld dat het 'goed' ging, terwijl ik op de momenten dat ik alleen was echt wel paniek heb gehad. Meer hulp durven vragen en eerder aangeven als ik het niet meer zelf kon."

Zou je anderen deze behandeling aanraden?

"Als je mij dit in het begin of vlak na mijn opname had gevraagd, had ik gezegd: 'NEE, absoluut niet!' Maar inmiddels weet ik wel beter en denk ik dat deze behandeling met de methode van Fairburn best positief kan uitpakken. Zolang je zelf maar écht wilt herstellen en het aankan dat je zelf de regie en een grote eigen verantwoordelijkheid hebt. Dan moet het lukken denk ik! Al is mijn ervaring geen garantie dat het een ander ook lukt bij Novarum."

Hoe gaat het nu met je?

"Heel voorzichtig durf ik te zeggen dat het goed gaat. Tijdens mijn laatste gesprek werd mij verteld dat ik geen anorexia meer heb, of in elk geval niet meer voldoe aan de eisen voor die diagnose. Dat mijn diagnose eraf is gehaald, betekent niet dat ik het niet af en toe nog moeilijk heb. Het is nog steeds niet stil in mijn hoofd, maar het wordt langzaamaan wel steeds rustiger. Er komt steeds meer ruimte vrij voor positieve gedachtes en dat leidt weer tot positiever gedrag. In september school weer oppakken, genieten van het leven met mijn vrienden en familie, nieuwe gezonde hobby's ontdekken en uitvoeren. Ik ben er nog niet, maar ik heb inmiddels wel het vertrouwen dat ik er kom op deze manier."

Wil je verder nog iets meegeven?

"Gun jezelf de tijd om te herstellen, want het kan en hoeft niet volgens het boekje te gaan. Niks hoeft perfect te gaan, doe het op jouw manier en op jouw tempo. Vraag hulp uit je omgeving als het even moeilijker gaat en geef aan wat je nodig hebt of hoe een ander jou kan helpen. Hulp vragen mag! Niemand hoeft alles altijd alleen maar zelf te doen. Niemand hoeft altijd maar sterk te zijn. Wees lief voor jezelf!"

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.