Sporten en grenzen
De lat steeds hoger leggen voor jezelf. Je grenzen bijstellen en steeds verder verleggen. Hoe ver kun je gaan? Wanneer is goed ook écht goed genoeg en kun je tevreden zijn met je prestaties, performance of je work-out?
Waarom sporten en bewegen mensen eigenlijk? Ieder heeft zo zijn of haar eigen redenen; ontspanning om de stress tegen het lijf te gaan, als afleiding, voor de leuke contacten, om jezelf fit te voelen, om krachtig en sterk te worden, of in vorm te blijven bijvoorbeeld. Misschien is sporten zelfs je leven?! Of kun je het als werk zien, als trainer of als topsporter en kun je er zelfs een centje mee verdienen?
Maar, is sporten daadwerkelijk een positieve beweegreden voor jou of heb jij misschien hele andere redenen om te bewegen? Kun je daadwerkelijk genieten van een intensieve training en helpt het je om jezelf lekker in je vel te voelen, of maak je jezelf hiermee eigenlijk alleen maar kapot?
Is het erg als het eens een keertje wat minder gaat tijdens een training of moet je altijd maar het uiterste presteren? Iedere keer wil je misschien jouw persoonlijke records verbeteren of een perfecte uitvoering vertonen. Had je gisteren nog 3 rondjes hardgelopen moeten dat er de volgende dag op z’n minst 4 zijn, en het liefst wil je dan nog sneller zijn ook. Als je naar die rondjes uitgeput instort, de tranen over je wangen lopen en je niet meer op je benen kunt staan van de pijn heb je in ieder geval alles gegeven wat je kon. Maar, doe je jezelf hiermee echt een plezier? Is sporten nog wel datgene wat het zou moeten zijn?
Natuurlijk mag sporten een uitdaging voor jezelf zijn. Maar waar trek jij de grens? Wat ligt het verschil tussen gezond sporten of jezelf de vernieling in werken door teveel van je lichaam te vragen? Mag je sporten eigenlijk wel leuk vinden van jezelf en hiervan lekker kunnen genieten?
Een vervolg op de themachat ‘Sporten en een eetstoornis’ van vorige week.
As. Zondag van 20:00 – 21:00
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik heb altijd op hoog niveau geturnd. Het moest altijd mooier, moeilijker en beter. Ik was niet tevreden met een tweede plaats op een wedstrijd. Als ik wel verloor moest ik van mezelf nog harder gaan trainen. Ik heb aan het einde van de zomervakantie 2011 helemaal moeten stoppen omdat mijn lichaam helemaal kapot was. Mijn heupen staan scheef en ik overbelast mijn lichaam al bij de kleinste beweging. Ik heb nu dus ook veel spijt dat ik er nooit van heb kunnen genieten.
Alles moest beter, zelf wilde ik ook alleen maar dat alles beter ging en ik móest steeds meer van mezelf. Uiteindelijk was zelfs mijn "plezier" in zwemmen helemaal weg en had er geen lol meer in omdat het "moest" van mezelf. Nu kan ik gelukkig weer volop genieten van het sporten zonder dat de bewegingsdrang meespeelt in het sporten.
ik was dan ook even mijn plezier in het hardlopen kwijt geraakt maar het zit nu gelukkig wel weer goed(nouja beter)
ik hoop ook dat ik de themachat niet vergeet zondag!!