Ik heb een lelijk figuur

 

Als puber was ik misschien wel onzeker over alles, maar zeker ook over mijn figuur. Ik vond mezelf een hele tijd te dun en baalde ervan dat ik geen heupen had. In de puberteit zag ik de heupen van vriendinnetjes groeien - die daar dan weer onzeker over waren - en ik bleef hetzelfde. Ik vond mijn armen en benen te dun, mijn schouders weer te breed en heupen waren nergens te bekennen. Nog steeds heb ik niet zoveel heupen en ik ben van nature slank, maar mijn figuur is in de loop van de tijd wel veranderd en vrouwelijker geworden. Inmiddels ben ik heel tevreden en blij met mijn figuur maar omdat ik hier vroeger heel anders over dacht, kan ik me wel voorstellen dat sommige mensen hier heel ongelukkig mee zijn.

Het gaat dan niet meer om afvallen of aankomen, want daardoor verandert je figuur lang niet altijd. We hebben allemaal een bepaalde bouw en lichaamsverhoudingen die wel groter kunnen worden, breder of smaller, maar onze bouw blijft hetzelfde. Zo heeft de ene persoon een langer bovenlichaam en in verhouding kortere benen dan gemiddeld en daar doe je niks aan. Je kunt dan nog zoveel afvallen of aankomen maar die lichaamsbouw blijft hetzelfde.

meisje
Bron

Dat kan juist heel frustrerend zijn, omdat je er maar tot op zekere hoogte iets aan kunt doen. Ik ben heel smal gebouwd en zou als ik zou willen kilo's aan kunnen komen waardoor ik er heel anders uit zie en een stuk dikker wordt, maar dan nog heb je er maar beperkte invloed op. Zo heeft de ene persoon een duidelijkere taille dan de ander. Doutzen Kroes heeft bijvoorbeeld een afgetraind lichaam en een enorm strakke, zelfs gespierde buik, maar ze heeft geen hele duidelijke taille. Hetzelfde geldt voor mijn heupen. Ik zal waarschijnlijk nooit hele brede heupen krijgen en als dit wel zo is, groeit de rest van mijn lichaam mee maar blijft mijn lichaamsbouw en de verhoudingen wel ongeveer hetzelfde. Het is echter wel zo dat de ene persoon heel gelijkmatig aankomt en er gewoon precies hetzelfde uit ziet alleen wat voller en dat bij de ander het vet juist op bepaalde plekken gaat zitten. Dit laatste is bij mij helaas het geval. Als ik aankom, komt het als eerste bij mijn buik erbij terwijl ik het liever ergens anders zou zien. Een vriendin van mij komt juist heel gelijkmatig aan en was in een bepaalde tijd 10 kilo aangekomen. Het stond haar prachtig!

"Ik ben altijd heel onzeker geweest over mijn figuur. Ik ben van boven vrij breed gebouwd terwijl ik onder heel smal ben. Ik heb smalle heupen en dunne benen, geen duidelijke taille en brede schouders. Het vet zit vooral rond mijn buik en daardoor heb ik echt een appelfiguur. Rond en twee dunne stokjes eronder. Als ik billen zou hebben dan zou het al schelen, maar dat is helaas ook niet het geval. Het valt heel erg op en daar baal ik van. Ik ben een tijd wat slanker geweest maar ook toen was het duidelijk dat dit mijn figuur is. Ik heb inmiddels geleerd dat ik het moet accepteren omdat het voor altijd zo zal zijn en ik daar niks aan kan doen, maar het maakt me soms wel onzeker. Ik vind kleding ook veel minder leuk staan dan bij mijn vriendinnen. Ik weet gelukkig wel steeds beter hoe ik me moet kleden waardoor mijn sterke punten wel geaccentueerd worden". - Anoniem

We worden ermee geboren..
We worden geboren met DNA wat vast ligt, bepaalde karaktereigenschappen en uiterlijke kenmerken die we leuk en minder leuk vinden. Op sommige dingen hebben we geen invloed maar op veel ook wel. Veel vrouwen zijn bezig met hun uiterlijk. Zo maken we onszelf op omdat we vinden dat we er dan mooier uitzien, epileren we onze wenkbrauwen, je kunt je haar verven als je dat zou willen, etc. Daarnaast lijkt plastische chirurgie steeds normaler te zijn en proberen sommige vrouwen het ene dieet na het andere in de hoop gewicht te verliezen. Veel staat al vast, maar voor een ander deel kunnen we wel zelf bepalen hoe we eruit zien. Hierdoor kun je het gevoel hebben dat je je figuur kunt veranderen door je gewicht te controleren, maar dit is maar tot op zekere hoogte mogelijk. Ik denk dat een groot deel hiervan gaat zitten in acceptatie en leren houden van je lichaam.

meisje
Bron

"Een vriendin van mij is altijd al wat steviger geweest, maar heeft een prachtig figuur. Alles wat ze draagt staat haar mooi en naast haar voel ik me een vormloze plank. Ik heb wel heupen, ze zijn zelfs heel erg aanwezig, maar billen ontbreken. Ik kan blij zijn met mijn taille en de verhoudingen maar als ik mezelf van de zijkant in de spiegel zie of op een foto, word ik heel ongelukkig. Ik ben van voor en achter plat en er blijft dan niks meer over van mijn figuur en de vrouwelijke vormen die ik wel heb. Ik kan enorm jaloers zijn op m'n vriendin die dat wel heeft. Zij is dan weer onzeker dat ze een wat grotere maat heeft en dat zorgt er ook wel voor dat ik kan relativeren en dat iedereen wel iets heeft waar hij/zij niet blij of onzeker over is.

Steeds meer leer ik mezelf te accepteren. Ik kan eten wat ik wil, maar ik krijg er geen grotere billen of borsten van helaas. Dit is mijn bouw, mijn figuur en daar moet ik het mee doen. Mijn zus heeft precies hetzelfde figuur dus het zal wel in de familie zitten. Het feit dat ik het niet kan veranderen geeft ergens ook wel rust. Ik kan niet anders dan het accepteren en ik voel ook steeds meer dat ik niet alles aan mezelf mooi hoef te vinden. Iedereen heeft wel iets waar hij/zij onzeker over is. Zijn het niet mijn billen, dan ben ik wel onzeker over mijn neus. Ik probeer vooral te kijken naar wat ik wel waardeer en mooi vind aan mijzelf en dat helpt." - Anoniem

Ik denk dat het accepteren van jezelf en je figuur noodzakelijk is. Het is nou eenmaal zo en daar moet je mee leren leven, net als je lengte, schoenmaat, de kleur van je ogen, etc. Het is niet altijd makkelijk om daar mee om te gaan als je er onzeker over bent, maar het werkt alleen maar averechts als je je er aan blijft storen en rot over blijft voelen. Probeer te kijken naar wat je wel waardeert aan jezelf en waar je blij mee bent. Dit hoeft ook niet alleen maar over uiterlijk te gaan want je bent veel meer dan dat. Het is zonde om hier teveel aandacht aan te besteden en wat je aandacht geeft groeit en dan wordt het ook in je hoofd nog veel groter en erger.

Lees ook eens: Waarom ik trots ben op mijn lichaam, Ik ben jaloers op haar lichaam, Jezelf weer mooi leren vindenVoordat je klaagt over je lichaam.. en Brief aan mijn lichaam.

Wat is jouw tip om je figuur te accepteren?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Sofie - Woensdag 7 december 2016 22:34
Ik herken dit wel, ik ben niet blij met mijn figuur en helaas hou ik dit altijd.
Sofie - Woensdag 7 december 2016 22:34
Ik herken dit wel, ik ben niet blij met mijn figuur en helaas hou ik dit altijd.
Lost girl - Woensdag 7 december 2016 23:50
Die is lastig. Ik vind het heel lastig om te accepteren dat ik zo breed gebouwd ben en een enorme aanleg heb om overgewicht te krijgen. Ik zou graag gewoon kunnen eten zonder me steeds druk te hoeven maken over mijn gewicht. En juist omdat ik zo jaloers ben op mensen die zich daar minder zorgen overhoeven te maken blijf ik maar kniesoren over mijn in mijn ogen lelijke figuur. Misschien zou het ook makkelijker zijn als de maatschappij het wat meer zou accepteren en niet gelijk vooroordelen zou hebben over dik-lui-onverzorgd-geen doorzettingsvermogen etc.
Erna - Donderdag 8 december 2016 07:09
Leer om jezelf als een geheel te zien, niet een opstapeling van lichaamsdelen waar wat aan mankeren, maar een uniek levend wezen.
En sorry, maar vrouwen doen het zelf, zij lijken ervan te genieten om te klagen en zeuren over hun lichaam en anderen af te kraken of jaloers op elkaar zijn. . Als je het anders wilt kan je leren om jezelf te waarderen en anderen ook.Je kunt niet als een slachtoffer de schuld aan anderen of de maatschappij geven.
Heb wat meer zelfrespect en respect voor anderen en cultiveer een sterke geest.
Je MOET echt ZELF denken en kiezen in deze wereld en niet wachten totdat iemand anders zegt dat je mooi bent of dat je deugt.Bovendien wordt je niet aardiger gevonden omdat je over je lichaam klaagt. Soms lijkt het wel een manier van vrouwen om contact te maken met elkaar. Vind iets anders gemeenschappelijks.
Erna - Donderdag 8 december 2016 07:50
En kijk naar jezelf door de ogen van iemand die veel van jou houdt. Probeer te zien wat zij/hij ziet. Hoe je lacht, hoe je haar glanst, hoe lief je bent, hoe grappig, hoe ontzettend kwaad je soms kan worden..... Je bent zo veel!
M. - Donderdag 8 december 2016 08:52
Wat een mooie woorden, Erna. Dank je, sluit me hierbij aan!
Kaylee - Zaterdag 13 april 2019 20:11
Ik vind het vreselijk. Ik ben 33 jaar en nooit blij geweest. Ik heb een grote romp. Thats it. Geen billen geen borsten maar een vierkante romp. Vreselijk. Jammer dat je er niets aan kan doen want ik had er bijna alles voor over.

Soms wil ik gwn niet leven zo. Want het is mismaakt
Marieke - Zaterdag 5 juni 2021 18:53
Hey kaylee, dit is echt herkenbaar voor mij. Ik lijkt op sponsbob. Heb precies ook eens grote romp. Ik wil het ook verbouwen… want geen enkel kleding stuk staat leuk.