Houd mij vast,
dans met mij,
Hopelijk ben ik je niet tot last,
wees aan mijn zij,
Ik mis de warmte om mij heen,
Iets dat al lang geleden bij me verdween,
Vechten doe ik elke dag,
Al is het vaak niet te zien,
Verschuil ik mij achter een lach,
Wil lijken op de mensen uit aan magazine.
En mensen die maar zeggen;
Het is niet reëel,
Nou laat ik mij er niet bij neerleggen,
Iets dat ik liever zelf beoordeel,
Nu zit ik aan tafel,
te staren naar mijn bord,
Al het eten mijn neus voorbij,
de gezichten waar ik mijn aandacht op stort,
nu gaat er langzaam iets naar binnen,
kunnen al mijn schuldgevoelens weer opnieuw beginnen.
Want dat gebeurt er als ik eet,
maar ik vraag mij echt af
of iemand dat nu daadwerkelijk weet.
Sabb
Geef een reactie