Gewoon omdat ik je alles gun
En weet
Ook met eten
Steun ik je door
Dik en dun
Of het nou moet of mag
Voluit genieten
Of meer als straf
Ik ken de weg
En die is lang
Het maakt je boos
En vaak ook bang
Wanhopig, kwaad
En altijd weer
De weegschaal
Die alles verraadt
Haat en liefde
Eten of niet
En het toverwoord,
De oplossing
Die heb ik niet……
Steunen kan ik, eindeloos
Of je nu bang bent
Of juist boos
Groot of klein
Weet dat je altijd mijn kind zal zijn….
foto: flickr.com/photos/dr_tr/
Wauw!
Damn, deze raakt. Hoe erg ik ook probeer van niet.
Wauw! En dan te bedenken dat mijn moeder van niks weet, maar dat dit wel haar reactie zou zijn…
Prachtig!
Ja zeker erg mooi !
Super mooi!
Wauw ik moet er gewoon van huilen , zo mooi !!
Heel erg mooi.
Heel erg mooi,…verwoord ook mijn gevoelens naar mijn dochter toe die vecht tegen anorexia!
Sterkte
Wow, deze raakt inderdaad keihard.
Prachtig!
Wauw! Prachtig!
Dit is precies hoe mijn moeder nu ook denkt…ze blijft elke dag zeggen hoe veel ze wel niet van me houdt, dat ik dat echt nooit mag vergeten…en blijft me altijd steunen…
Dit raakt me echt heel erg…heel mooi geschreven!
I agree with everbody.
Wauw!! Dit raakt me echt..!!
Dit is echt een heel mooi gedivht. Je voelt de liefde van de moeder voor de dochter. Echt mooi om te lezen dat er ook moeders zijn die zo goed met hun kind omgaan.
Wauw, de tranen rollen op dit moment over mijn wangen. Ik wilde dat mijn moeder zoiets tegen mij zou zeggen…
ik ben de mama die dit gedicht geschreven heeft: jullie reacties raken mij ook…
alle liefs, en meiden: jullie zijn prachtig!!!!
Wauw, ik vind dit echt een mooi gedicht..
En heel herkenbaar. Mijn moeder zal mij altijd steunen, door dik en dun..
Pff, traantjes.. ;p
heeeel mooi… ppffff
Hier de dochter…
🙂
tranen in mijn ogen,
zo’n mooi gedichtje!
ik heb geen ouders meer
en ik mis die steun heel erg !
wees maar trots
en blij met je mama !
wow..
Geef een reactie