Ik kan me de lessen ‘gezonde voeding’ op de middelbare school nog goed herinneren. De leraar haalde een lekker oubollige schooltv-aflevering van 10 jaar oud uit het stof, waarna het al net zo oubollige ‘Weet wat je eet’-lied door de klas klonk.
Een net iets te vrolijke blonde vrouw vertelde ons vervolgens 40 minuten lang hoe we op een gezonde manier konden eten.
Nu hadden de programma-makers iets leuks bedacht; de vet-meter. Terwijl de blonde vrouw haar dagmenu at, zag je onderin beeld een metertje lopen van hoeveel vet zij binnenkreeg.
Ze begon met ‘zo’n lekkere muselireep’, en het metertje liep maar een klein beetje op. Maarrrr als avondeten had ze een pizza…en de meter knalde zowat het beeld uit. Want luister goed lieve kindertjes; pizza is ongezond en vet!
Nou lekker dan…de eerstvolgende keer dat je pizza eet heb je er toch een stuk minder zin in…
Ze vergaten er echter bij te vermelden dat zoiets pas kwaad kan als je élke dag een pizza eet. En zo wordt de nadruk binnen de biologie-lessen wel vaker véél te veel gefocused op gezond, vet-arm en calorie-arm eten.
Zo worden er bijvoorbeeld lessen over BMI gegeven. Eerst wordt uitgelegd wat dit precies is, en vervolgens moeten de leerlingen elkaar gaan meten en wegen en hun BMI uitrekenen. En vaak ook nog de omtrek van buik, borst en heupen meten. Lekker slim hoor…in een klas vol onzekere pubers. :s
Het ergste voorbeeld zag ik laatst in een tv-programma. Het meisje had op school de opdracht gekregen om een week lang bij te houden hoeveel calorieën ze binnenkreeg. Dat werd dus een week verpakkingen lezen, wegen en tellen.
Waarschijnlijk was de helft van de klas er na twee dagen al mee gestopt, maar dit meisjes ging er juist veel langer dan een week mee door. Ze werd steed meer geobsedeerd werd door calorieën en afvallen.
Uiteindelijk kreeg ze een eetstoornis en moest ze zelfs opgenomen worden.
Gezonde les was dat dus weer….
Geef een reactie