Een al wat ouder nummer is het nummer Unfold van Marie Digby. Ze schreef dit uit frustratie omdat ze andere mensen nooit haar imperfecties durfde te laten zien. Ze sloot andere mensen altijd buiten. Ook in de liefde gebeurde dit keer op keer. Daar schreef ze dit nummer, waarin ze langzaam begint te begrijpen wat de reden is dat ze mensen die om haar geven steeds buitensluit, over. Waarschijnlijk een herkenbare songtekst voor velen van ons.
Unfold
you see, i’m the bravest girl
you will ever come to meet
and yet i shrink down to nothing
at the thought of someone
really seeing me
i think my heart is wrapped around
and tangled up in winding weeds
but i don’t wanna go on living
being so afraid of showing
someone else my.. imperfections
even though my feet are trembling
and every word i say comes stumbling
i will bare it all.. watch me unfold
unfold
these hands that i hold
behind my back are
bound and broken by my own doing
and i can’t feel
anything, anymore
i need a touch to remind me
i’m still real..
my soul
it’s dying to be free
i can’t live the rest of my life
so guarded
it’s up to me to choose..
what kind of life i lead.
cause i don’t wanna go on living
being so afraid of showing
someone else my.. imperfections
even though my feet are trembling
and every word i say comes stumbling
i will bare it all.. watch me unfold
unfold
i will allow someone to love me
i will allow someone to love me…
love me.. love me…
Geef een reactie