Ik ben omringd door lieve mensen
en toch voel ik me zo alleen.
De wereld in mijn hoofd doet pijn
Ik wil vluchten; maar waarheen?
Gevoelens en gedachten
tollen door mijn hoofd.
Hoelang gaat dit nog duren?
Ik voel niets meer, ik ben verdoofd.
Het leven is geen uitdaging meer
maar een eindeloze strijd.
Mijn vechtlust raakt langzaam op
Wanneer komt die tijd?
Ik wil zo niet meer verder
het gaat gewoon niet meer.
Het leven zit me tegen,
en oh, wat doet dat zeer.
Zelfbeschadiging is niet de oplossing,
maar het is beter dan mentale pijn.
De schaamte die daarna komt is verschrikkelijk
Waarom ben ik niet zoals ik wil zijn?
Ik kan het leven niet meer aan,
Help me dan toch!
Laat me alsjeblieft niet gaan…
Geef een reactie