Ik leerde Mariella kennen toen ze net een week met ontslag was uit de Ursula (januari 2010) We zaten beiden op een Borderline lotgenoten-forum en konden het online al goed met elkaar vinden. Ze had daar al verteld van haar Anorexia en dat ze nog niet zolang met ontslag was. De eerste keer dat ik haar in Real Life ontmoette was bij een kerkdienst van David Maasbach.
Ik kwam daar al langer en zij wilde hem ook een keer in het echt zien in plaats van op de televisie dus hadden we afgesproken samen naar een dienst te gaan. Daarna zijn we nog naar mijn huis gegaan en hebben wat gepraat, maar haar tussendoortje bij mij eten durfde ze niet. Dat was nog te eng.
De keer daarna dat ik haar zag was ‘s nachts. We konden allebei niet slapen dus is ze in haar autootje gestapt en om 3 uur ‘s nachts naar mij toe gereden voor een film-marathon. We hadden het over onze problemen en zij vertelde over een uitdaging die ze een keer bij de Ursula aan had moeten gaan: een twix eten en dan alle twee de repen in zo’n verpakking.
Het was voor haar toen zo’n moeilijke opdracht. Ik vond het gelijk logisch, want een twix is koek, caramel, chocolade en dan zijn het er ook nog eens 2! Dat was de doorbraak in ons contact en haar eetpatroon. Ik snapte als niet-eetgestoord persoon de logica waarom bepaalde dingen eng zijn. De volgende ochtend heeft ze haar ontbijt bij mij gegeten. Voor het eerst in jaren at ze ergens anders dan in de kliniek of bij haar ouders.
Daarna is het alleen maar vooruit gegaan. Samen boodschappen doen waarbij ze eigenlijk het verschil zag tussen hoe ik boodschappen doe (altijd op zoek naar het goedkoopste) en zij (altijd op zoek naar de minste calorieën) Na het ontbijt kwamen ook de tussendoortjes, de lunch en het avondeten bij mij eten. Ik probeerde soms of ze iets wilde proberen, maar dwong haar niet om het te eten. Iedere kleine overwinning vierde ik mee. Drie druppels witte saus op de broccoli bijvoorbeeld.
‘Normale’ mensen zouden waarschijnlijk niet snappen wat daar bijzonder aan is, maar ik wel. Ik wist hoe erg ze de veiligheid zocht in haar eetlijst en dat ze die heeft gebroken door de drie druppels saus. Een keer toen ze weer moeite had met eten en weer de veiligheid zocht van haar strakke eetlijst heb ik haar een liedje gestuurd: Marjolein van Claudia de Breij.
Heel veel liefs & kracht,
Suzanne
Geef een reactie