Pesten

Als je de verhalen op de site eens doorkijkt, zie je behoorlijk vaak hezelfde onderwerp terugkomen: pesten. Er zijn zóveel meiden die zijn uitgemaakt voor dik, stom, lelijk en wat allemaal niet meer, terwijl daar helemaal NIETS van waar was. door I & S

“Ik weet het nog heel goed. Ik kwam de klas binnen en direct werd er door verschillende gozers geroepen “zo, jij hebt lef om in deze klas te komen!” De rest van de klas lachtte mee. Ik kwam drie dagen te laat op school, was dat jaar blijven zitten en wilde eigenlijk volwassenonderwijs doen omdat ik het niet zag zitten in deze klas terecht te komen. Maar die school viel tegen.

Bron foto: Luci Correia

Oh ja, wat had ik een lef.

Ik zat nog niet of er werd aan mijn capuchon van mijn trui getrokken door een jongen achter mij. Ik dacht “ik moet voor mezelf opkomen, anders gaat dit het hele jaar door”. Zonder na te denken pakte ik mijn 10 cm dikke Oilily agenda en ramde met dat ding op de kop van de gozer achter mij. Niet wetende dat het de jongen schuin achter mij was die aan mijn kleding had getrokken. 1 seconde later had ik al een klap terug ontvangen. Welkom op school….

Het hele jaar is het zo doorgegaan. Ik probeerde het wel te negeren, maar hoe kan je iets negeren als je op school probeert te leren en men blijft naast je tafel staan en tegen de poot aan schoppen? Hoe kan je iets negeren als ze je stuur van je fiets vastrijden met hun fietsen? Hoe kan je het negeren als je wordt uigescholden voor lelijkerd? Als je wordt uitgelachen als je voor het eerst een vriendje hebt? Hoe….? 

Ik trok me terug. Ik werd het zogenaamd stoere, onafhankelijke, alternatieve meisje, het rare meisje die nergens écht bijhoorde. Ik was verdomde eenzaam, maar dat liet ik niet merken, ik was immers hard, stoer en apart. Hoe erger het werd, hoe zwarter en aparter ik mee kleedde. Hoe meer ik me ging richten op destructieve zaken of op extreem hard bezig zijn met school. Tsja, ik moest toch wat?”

Vooral op jonge leeftijd kan pesten erg schadelijk zijn. Als je jong bent, moet je namelijk nog ontdekken wie je bent, en vorm je je een beeld van jezelf. Als anderen dan tegen je zeggen dat je dom en lelijk bent, dan neem je dat vaak automatisch over. Je gaat dan zelf ook echt geloven dat je niets waard bent. En krijg dat er dan maar weer eens uit…

Vaak weet je jaren later verstandelijk gezien wel dat het niet waar is dat je dik of lelijk bent. Maar je bent er dan al zó van overtuigd dat je niet opeens op een andere manier kunt gaan denken. Kortom: jouw gevoel zegt nog wél dat je lelijk o.i.d. bent.

Veel meiden zien afvallen (bewust of onbewust) als oplossing om van het pesten af te komen. Als je maar zo dun mogelijk bent zullen anderen je wel waarderen, of in ieder geval met rust laten…denk je.

Of je weet niet waar je met al je nare en negatieve gevoelens over jezelf heen moet en vlucht in het bezig zijn met eten en niet-eten. Dit geeft het gevoel dat je iets voor jezelf hebt, iets waar niemand van weet en al helemaal die pesters niet. Iets waar je wel in kan uitblinken, bijzonder in kan zijn. Het probleem is echter dat hoe meer jij je zal bezighouden met niet-eten en afvallen, hoe meer “anders dan anderen” jij zult worden. Hoe meer energie en aandacht weggaat in afvallen en hoe minder energie/ aandacht je nog hebt voor sociale contacten, vriendinnen, school, sport etc. Hoe meer je nog extra buiten de groep valt en gepest zal worden.