Mijn meisje en anorexia

11 reacties op “Mijn meisje en anorexia”

1. l

   16 februari, 2013

   Mooi!

   Beantwoorden
2. struggle4life

   16 februari, 2013

   prachtig!

   Beantwoorden
3. eline

   16 februari, 2013

   Wauuuw….tranan in mijn ogen

   Beantwoorden
4. Saskia

   17 februari, 2013

   Wow wat mooi dat je dit zo goed kunt verwoorden, er schuilt zo verl liefde achter. Ik hoop voor je dochter dat ze net als ik gaat in zien dat haar annorexio niet een of andere ziekte is, maar dat zij haar verslaving naar controle en perfectie is. Het was bij mij een overontwikkeling van mijn drang naar controle en perfectie, mijn hulpmiddel als ik het leven eng of moeilijk vond. Ik wilde zo graag van mijn verslaving af maar dat kon niet ik was mijn verslaving. Door te leren zien dat ik mijn drang naar controle gebruikte om de angsten en onzekerheden van het leven aan te kunnen kon ik ook gaan kijken naar andere meer liefdevollere oplossingen, zoals wel eten en de onzekerheden bekijken en aangaan of delen. Ik leerde andete keuzes te maken dan altijd te gaan voor de controle dat wat ik zowend was te doen. Hierdoor bouwde ik nu vernieuw vertrouwen in mijzelf op en liet de verslaving mij los toen deze niet meer nodig was.
   Ik wens je dochter ook een vrij leven toe, en het is echt mogelijk. Iedereen kan uit zijn/haar verslaving groeien. X Saskia Heesemans

   Beantwoorden
5. dollie

   17 februari, 2013

   heb niet veel woorden dan heel mooi.

   Beantwoorden
6. L

   18 februari, 2013

   Wauw, en wat een prachtige meid!

   Beantwoorden
7. belle

   18 februari, 2013

   dit is zo herkenbaar. Mooi en veel sterkte in jullie moedige strijd. En weet het lukt ook al vraag je je soms af gaat het wel lukken 1 mindere dag is geen verloren strijd !

   Beantwoorden
8. Karin

   19 februari, 2013

   Wat mooi. Ik was tot tranens toe geroerd. Het had over mijn eigen dochter kunnen gaan. Zij is gelukkig op de goede weg en heeft weer een gezond gewicht. De strijd is echter nog niet gestreden. Maar het staat als een paal boven water dat je onvoorwaardelijke liefde voor je kind helpt in de strijd tegen deze verschrikkelijke ziekte.

   Heel veel sterkte in de strijd. En bedenk dat het twee stappen vooruit en een stap achteruit is. En zomaar, op een dag, kan de knop worden omgezet en is je kind klaar met de eetstoornis en vecht ze zich een weg terug! Houd moed!

   Beantwoorden
9. violindustrial

   24 maart, 2013

   wauw.. wordt er emotioneel van!

   Beantwoorden
10. jolanda

    28 april, 2013

    wat mooi geschreven! En zo herkenbaar. Je voelt de liefde in dit gedicht. En dat is het aller aller belangrijkste wat je dochter ook moet voelen, jouw onvoorwaardelijke liefde en steun!
    Sterkte!!

    Beantwoorden
11. jolanda

    28 april, 2013

    wat mooi geschreven! En zo herkenbaar. Je voelt de liefde in dit gedicht. En dat is het aller aller belangrijkste wat je dochter ook moet voelen, jouw onvoorwaardelijke liefde en steun!
    Sterkte!!

    Beantwoorden