Voordat ik begon aan herstel, dacht ik dat herstellen ging over het volledig accepteren van mijn lichaam. Dat het me niet meer uit zou maken welke kledingmaat ik heb en wat het getal op de weegschaal is. Hoewel dat ook het geval is, had ik geen idee dat een lichaam zo veel te vertellen heeft. Voor mij betekent herstellen niet alleen opnieuw leren eten, maar ook opnieuw leren luisteren, zorgen en voelen.
De relatie met mijn lichaam was in de periode dat ik ziek was afstandelijk, streng en hard. Ik had nooit geleerd om echt naar mijn lijf te luisteren, laat staan om dankbaar te zijn voor wat ze allemaal voor me doet. Maar langzaam leerde ik dat een lichaam meer is dan om aan eisen te voldoen: mijn lichaam is mijn thuis.

In deze brief schrijf ik aan mijn lijf als een manier om stil te staan bij alles wat ze voor mij doet en om ruimte te maken voor mildheid, voor emoties en voor leven. Misschien herken je iets, en vind je, net als ik, een beetje troost in het idee dat je lijf er voor je is om je te laten leven.
Lief lijf,
Deze brief is er vanuit zachtheid, iets wat ik lang niet voor je heb kunnen voelen. Er waren jaren waarin ik je zag als een object wat niet goed was, een vorm die aangepast moest worden. Maar jij bleef trouw. Zelfs toen ik je negeerde, bekritiseerde en uitputte, bleef je me dragen en voelen.
Ik herinner me hoe haar woorden me opvraten van binnen. Hoe ze schreeuwend boven me stond en me vertelde dat je walgelijk was. Alsof mijn waarde afhing van mijn gewicht. Die zinnen nestelden zich diep in mijn hoofd en ik dacht: ze heeft gelijk. Maar jij liet me iets anders zien. Toen ik na lange tijd ondanks alle angst toch een pizza at, kwam er een besef. Toen je bleef doorademen, ongestoord en onbewogen, wist ik: het is niet waar wat ze me vertelt.
Ik ben niet mijn angst.
Ik ben niet mijn verleden.
Ik ben niet de stemmen die me ooit verwondden.
Herstellen van de eetstoornis is een van de moeilijkste dingen die ik ooit heb gedaan, maar ook een van de meest beste dingen. Er kwam namelijk ruimte. Ruimte voor dromen, ruimte om na te denken en ruimte voor jou. Tijdens herstel leerde ik dat verdriet niet alleen in tranen zit, maar dat het zich ook kan uiten in buikpijn. Ik leerde dat frustratie geen zwakte is, maar een signaal dat gehoord wil worden. En ik leerde ook: ik mag huilen. Ik mag bang zijn. Ik mag voelen. Want jij houdt mij. Mijn adem draagt me, mijn voeten stevig op de grond. En mijn eigen gedachten, warm, wijs en zonder oordeel, houden ruimte voor alles wat ik op dat moment ben en ervaar.
Dankzij jou kan ik rennen, wandelen, lachen, huilen, genieten, verbinden. Jij laat mij het leven in alle kleuren ervaren. Je slaat gevoelens op, je fluistert tegen me als er iets aan de hand is en je vertelt me wie ik ben voorbij woorden.
Ik wil je bedanken voor je geduld, voor je veerkracht en voor je taal die je tegen me spreekt, zelfs op het moment dat ik hem nog niet begreep. Je hebt me nooit opgegeven en dat besef raakt me tot diep in mijn hart. Nu zorg ik voor je. Niet omdat je bepaalde doelen moet bereiken, maar omdat je er voor me bent. Ik trek kleding aan waarin ik me fijn voel en spray een vleugje parfum op mijn huid, zodat ik me nog comfortabeler voel met wie ik ben.
Ik ben verantwoordelijk voor mijn thuis, voor jou. En ik beloof je dat ik zal blijven oefenen met luisteren, vertragen en respecteren. Ik beloof je rust wanneer je daarom vraagt en beweging wanneer je daar de ruimte voor voelt. Ik weet nu dat jij meer bent dan alleen een huis. Jij bent een thuis; een plek waarin geleefd wordt. Geen showroom zonder barstjes, maar een levend geheel met scheuren in de muren, verf die afgebladderd is en een voordeur die soms een beetje klemt. Achter die voordeur leven mijn verlangens, mijn verdriet, mijn kracht, mijn dromen… Jij bent de veilige basis waar emoties mogen bestaan en waar liefde mag wonen.
Ik beloof telkens terug te keren. Naar jou. Naar mijn thuis.
Dikke knuffel, Ik
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en diëtisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie