Lekker buiten zwemmen, spelen met vriendinnetjes en genieten van ijsjes, dat is wat een negenjarig meisje hoort te doen in de zomer. Het leven van Sarah Smith ziet er een stuk anders uit. Als kind ontwikkelde Sarah gedrag dat uiteindelijk uitmondde in anorexia en boulimia. Iets waar ze vandaag de dag nog steeds mee kampt.
Sarah herinnert zich nog goed dat haar ouders haar beloonden en straften met eten. Deed ze dingen goed dan kreeg ze was lekkers, deed ze dingen fout dat kreeg ze niets lekkers. Toen Sarah (22) in 1989 werd geboren was het hebben van een eetstoornis als kind iets wat weinig voorkwam. Vandaag de dag is het iets dat veel vaker voorkomt.
Een onderzoek van ‘The Agency for Healthcare Research and Quality’ laat zien dat het aantal ziekenhuisopnames voor kinderen onder de 12 jaar als gevolg van een eetstoornis met 119% is toegenomen tussen 1999 en 2006. Recentere cijfers zijn helaas niet beschikbaar, maar experts zeggen dat het probleem er niet minder op is geworden.
De meeste kinderen hebben niet door dat hun beperkte voedselinname eigenlijk een eetstoornis is en dat dit op termijn dodelijk kan zijn. Dina Zeckhausen is psycholoog en heeft kinderen uit de 3de en 4de klas in haar praktijk, die al bang zijn dat ze te dik zijn. ‘De nadruk wordt zo gelegd op overgewicht, dat het gevaar dreigt dat er hierdoor veel angst bij kinderen wordt gecreeerd’, aldus Zeckhausen.
Het op een dieet zetten van kinderen met overgewicht, kan een obsessie met eten triggeren wat kan leiden tot een eetstoornis. Kinderen met overgewicht zouden op een sport moeten worden gezet en zouden samen met familie een gezondere leefstijl moeten worden aangeleerd.
De ouders van Sarah hadden pas op haar 13de door dat er iets mis was. Ze ontving pas professionele hulp voor haar eetstoornis op haar 17de. Juist doordat dit zolang heeft geduurd, was de weg naar herstel zwaar en lang voor Sarah. Experts zeggen niet voor niets dat zo vroeg mogelijk hulp zoeken de sleutel is voor effectieve behandeling en genezing.
‘Hoe langer de eetstoornis duurt, hoe meer de schade op psychisch en fysiek niveau is. Het is vooral belangrijk dat behandeling start voordat het kind in de puberteit komt, zodat het kind dan in staat is om te gaan met de normale toename in gewicht en veranderingen van lichaamsvormen’, aldus Zeckhausen.
Dietiste Page Love zegt dat ouders die in haar praktijk komen veelal aangeven dat ze helemaal niet door hadden dat hun kind zoveel was afgevallen. Pas toen ze het kind onder de douche zagen, kwamen ze erachter. Hierdoor hebben ouders het regelmatig pas te laat door. Het eten van kleinere porties, het geen trek meer hebben in eten dan eerder favoriet was en het niet eten van kcal voedsel, zijn allemaal signalen die eerder zouden kunnen worden opgepakt.
Bron: edition.cnn.com
Geef een reactie