Op basisschoolleeftijd ging ik al regelmatig naar de bibliotheek met mijn vader. Mijn vader heeft heel hard zijn best gedaan om zijn kinderen een beter leven te geven dan hijzelf had. Hij bracht ons door weer en wind naar de bibliotheek en gaf ons alle tijd om leuke boeken uit te kiezen en te lezen. Als we ‘s avonds thuis kwamen keken we altijd naar het Jeugdjournaal, onder het genot van thee en huisgemaakte koekjes en lekkernijen. Daarnaast keken we ook vaak naar Lingo en deden we mee met het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Zonder dat ik het wist kreeg ik spelenderwijs een uitmuntend taalniveau, maar de redenen voor deze inzet waren minder vrolijk dan de uitkomst.
Hij wist hoe lastig het is
Er lag altijd veel druk op school, cijfers en met name mijn taalniveau. Ik herinner me nog goed dat ik een keer een ”matig” had gekregen op woordenschat in groep 4. Ik zag de teleurstelling thuis en na die ene matig heb ik mijn hele basisschooltijd een woordenschat boekje bijgehouden om mijn woordenschat bij te spijkeren. Wekelijks zat ik met mijn vader aan de eettafel om tien nieuwe woorden te bespreken en zodoende is mijn woordenschat enorm gegroeid. Mijn vader deed dit allemaal uit liefde en uit zorg, want hij heeft gezien hoe lastig het is om een plekje te krijgen in Nederland als je (nog) geen Nederlands spreekt.
makkelijker om mee te gaan met de kudde
Mijn Nederlands is vloeiend, ik ben voor mijn gevoel zo Nederlands als maar kan. Toch vond ik de hoofddoek op doen een enorme stap in de Nederlandse maatschappij, bang om buiten de boot te vallen. Bang om alle moeite die in mij is gestoken verloren te laten gaan. Ik wilde om persoonlijke redenen mijn haren bedekken, maar helaas kwam daar voor mij veel angst bij kijken. Het was veel gemakkelijker om het niet te doen, om mee te gaan met de kudde en mijn eigen persoonlijke wensen achterwege te laten. Twee jaar geleden maakte ik toch de keuze om het te doen, want ik weiger mijn persoonlijke wensen en religieuze identiteit te verbergen. Ik ben nog exact dezelfde persoon; met of zonder hoofddoek – maar nu heb ik het zelfvertrouwen om af te wijken van de menigte en mijn eigen autonome keuzes te maken.
werkt de maatschappij mee met mij?
De afgelopen maanden merk ik weer dat de angst om verminderde baankansen te hebben mij bekruipt. Ik begin mij zorgen te maken en zit eindeloos op Indeed te scrollen. Ik heb zoveel capaciteiten, zoveel passies en ik ben ongelooflijk welwillend om te werken. Maar werkt de maatschappij ook mee met mij? Krijg ik dezelfde kansen of wijk ik te veel af van de norm? Er zijn al relatief weinig vrouwen in de top, maar bijna alle vrouwen die wel in de top zitten, dragen geen hoofddoek. Ik behoor nu tot de minderheid van een minderheid. Het tekort aan representatie van een divers beeld maakte voor mij de drempel nog hoger. Uiteindelijk heb ik het toch gedaan en ik heb de stap gezet. Waarom? Omdat ik nog exact dezelfde persoon ben en de maatschappij er maar aan moet wennen dat niet iedereen dezelfde keuzes maakt.
de juiste deuren voor mij
Inmiddels zie ik mijn hoofddoek niet meer als iets wat deuren voor mij sluit, maar juist iets wat deuren voor mij opent. Hoewel er vast nog wel bedrijven en mensen zijn die een verknipt beeld hebben van vrouwen met een hoofddoek, weiger ik nu keuzes te maken vanuit de verwachtingen van anderen. Ik ben klaar om hun ongelijk te bewijzen en ik weet dat ik hoe dan ook veel toe te voegen heb aan de maatschappij. Zelfs zonder hoofddoek werk ik liever niet in bedrijven met een vooroordeel over de hoofddoek, dus eigenlijk alleen maar goed dat sommige deuren sluiten. Als er één deur sluit, opent de volgende.
herstel van onzekerheid
Mijn hoofddoek hangt samen met zelfverzekerdheid, vastberadenheid en emancipatie. Jaren geleden had ik deze keuze niet durven maken, omdat ik bang zou zijn voor het oordeel van anderen. Bij mij hangt herstel van onzekerheid heel erg samen met de keuze om van de kudde af te wijken. Dus hierbij ook mijn boodschap naar jou toe: jij mag keuzes maken die buiten de norm vallen en hiervoor heb je geen goedkeuring nodig van anderen.
Waar volg jij ‘de kudde’ op dit moment niet/wel in?
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en diëtisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie