Ik sta op het station

Ik sta op het station
Te wachten op de trein

Iemand naast mij vraagt:
‘Hé waar moet jij zijn?’

Ik zeg: ‘ik wacht,
op de trein weg van hier
Naar een plaats met vreugde
Een plaats vol plezier’

Er komt een trein
De persoon kijkt me aan
Zegt: ‘is dat jouw trein
Moet jij nu niet gaan?’

Maar ik zeg niks
Draai me langzaam om
Loop de trappen weer af
Weg van het perron

De volgende dag
Sta ik op de dezelfde plek
En weer als de trein komt
Ben ik het die niet vertrekt

Vriendin:

Daar komt de trein weer aan
Maar deze keer loop je niet weg
Deze keer zal je gaan
En dit is wat ik tegen je zeg:

‘Deze moeilijke weg moet je samen afleggen
Niet alleen
Daarom zal ik je eens iets zeggen
Ik zal ervoor je zijn en dit is iets wat ik echt meen’

Samen stappen we in deze trein
Het zal moeilijk worden op de meeste stukken
Maar uiteindelijk zal je blij zijn
Want uiteindelijk zal het lukken

Carlijn & vriendin

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

11 reacties op “Ik sta op het station”

  1. Waaaaaaauw Carlijn! (en vriendin :])
    Wat onwijs mooi geschreven/beschreven!

  2. Lieve carlijn (en vriendin) wat een SUPER mooi gedicht, wauw!

    Xxxxxxxxx

  3. Een heel mooi gedicht,
    laten we allemaal samen op de trein stappen!

  4. Wauw heel mooi geschreven
    we gaan met zn alle het redden en samen stappen we op de trein!
    we kunnen het!

  5. Bedankt :$
    Eigenlijk is het: ‘ben ik degene die vertrekt’. Daar bedoel ik mee, van het perron. Maar zo is hij wel wat duidelijker! 🙂

  6. Dit geld indd niet alleen voor Carlijn maar voor jullie allemaal het gaat jullie allemaal lukken!!
    (ben de vriendin in dit gedicht)

  7. Wauw, mooie metafoor!

  8. Waaauw echt heel mooi!

    xx

  9. Wauw super gedicht!

  10. Wauw wat is dit gedicht mooi!
    ik krijg er tranen in mijn ogen van.. wat herkenbaar.

  11. Wauw!!! Prachtig gedicht!!!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *