Begin de dag met boerenkool,
weggespoeld met een litertje boulimia
Kruip terug in bed, het leven,
dat kan wel in de wacht gezet
Eet kilo’s eenzaamheid,
wentel in chocolademousse,
huil vloeibaar vet, besef:
ik heb het niet gered.
Begin de dag met kilo’s angst,
een boterham met jam –
hoe je het ook wendt of keert:
het eten zet je klem
Hoe het ook kan
Begin de dag met imaginair zonlicht,
zodat hoop ook in de winter je slaperige
hoofd kan strelen
Rol uit bed en doe de fijnste kleren aan
(zorg dat alleen de fijnste kleren in je kast liggen)
probeer hoe het voelt om op te staan,
door te gaan,
het echt leven kijkt je aan
Eet brood of yoghurt of chips, dat kan ook,
combineer het nare met het fijne
zodat het niet zo erg is als je energie
vervliegt
als rook
Rol ‘s avonds weer in bed,
huil tranen met tuiten als je dat wil
of schreeuw in je kussen
of lig lekker stil
Maar besef dat het mooi is,
dat het ook zó kan zijn
en dat het helemaal niet eng is om soms een beetje
verdrietig en bang te zijn voor pijn
Er zijn genoeg mensen, genoeg woorden
om te houden van jezelf
(en als dat nog te moeilijk is,
houd dan maar van het leven)
Geef een reactie