Ex-patiente helpt mensen met eetstoornis bij haar thuis

22 reacties op “Ex-patiente helpt mensen met eetstoornis bij haar thuis”

1. sabrina

   20 januari, 2011

   Ik vind dit een goed initiatief.
   Zoals Celine al zei is er hier in Belgie nog maar zeer weinig te doen rond eetstoornissen. En als je dan een doorverwijzing krijg kost het je meestal een pak geld terwijl zoveel mensen al iets hebben aan een goede babbel met lotgenoten.

   Beantwoorden
2. Bregje

   20 januari, 2011

   Sorry Scarlet, maar ik vind dit een beetje hypocriet. Zelf ben je toch ook een “zogenaamde ervaringsdeskundige” die anderen dmv deze site probeert te helpen? En het is super goed dat je dat probeert, net als dat het van dit meisje super goed is.

   Beantwoorden
3. Scarlet

   20 januari, 2011

   @bregje
   ik heb het hier niet over dit meisje, ik ken haar immers niet eens. Ik heb het over een dergelijke ontwikkeling waar ook gevaren aan zitten.
   Daarbij is proud eigendom van de ursula en niet enkel van een ervaringsdeskundige.

   Beantwoorden
4. JustMeXx

   20 januari, 2011

   Ja er is inderdaad weinig waar je terecht kunt met een eetstoornis in Belgie, veel te weinig!

   Beantwoorden
5. Justpink

   20 januari, 2011

   Ik vind dat er een verschil moet komen tussen iemand:

   – met ervaring (wat iedereen van ons is)
   &
   – ervaringsdeskundige (die er dus een opleiding voor hebben gevolgd)…

   Want dat is een groot verschil denk ik.

   Beantwoorden
6. Scarlet

   20 januari, 2011

   Dat is zeker belangrijk Justpink…!

   ….echter wie bepaalt wie wat is en welke opleiding is goed genoeg en wat mag een ervaringsdeskundige wel/ niet doen…. en wie controleert dat?

   xx

   Beantwoorden
7. GeekGirl

   20 januari, 2011

   Waarom zou een ervaringsdeskundige iemand met een opleiding moeten zijn dan?

   Het woord ervaringsdeskundige betekent namelijk: iemand die veel ervaring heeft op een bepaald gebied. De kennis van de persoon in kwestie is dus niet gebaseerd op studie, maar op eigen ervaring.

   Ik snap dus niet waarom iedereen hier twijfelt aan de bedoelingen van Nathalie de Winne. Er wordt hier in Belgie in de krant duidelijk door haar aangegeven dat zij geen professionele hulp kan bieden maar wel een luisterend oor en begrip.

   Beantwoorden
8. Proudmoderator

   20 januari, 2011

   Er twijfelt niemand aan de bedoelingen van Nathalie de Winne. Dan lees je de blog en de reacties niet goed denk ik. De discussie gaat juist om de tendens van ervaringsdeskundigen die – zonder echte opleiding – wel professionele hulp aanbieden.

   Een ervaringsdeskundige is i.d.d. niet verplicht een opleiding te volgen.

   Beantwoorden
9. zot

   20 januari, 2011

   Voor zover ik het opzet van het inloophuis ken van ANBN, zijn die mensen daar niet om je therapeutisch te helpen. Gewoon als een steun, voor herkenning. Ze gaan je niet vertellen hoe je het zaakje moet gaan aanpakken, ze gaan eerder luisteren en vertellen vanuit hun eigen ervaring. Voor mijzelf is het een plekje waar je je eventjes niet hoeft te verantwoorden voor je gedrag. Gewoon lotgenoten tegenkomen, mensen die je begrijpen en bij wie je ook (langs je echte therapeutische hulp op) kwijt kan hoe je je echt voelt.

   Beantwoorden
10. Dana

    20 januari, 2011

    Ik sluit me aan bij zot. Hoeveel van jullie zullen het herkennen dat je soms bij je eetstoornis geen hulp wilt (of durft), maar wel heel graag een stukje erkenning en herkenning zoekt? Voor zoiets is ervaringsdeskundigheid perfect toch? En miss wel een stap in de richting van ‘georganiseerde’ hulp.

    Beantwoorden
11. Proudmoderator

    20 januari, 2011

    @Donderdag en Dana (jullie zijn dezelfde)

    Ik denk dat je het onderschrift niet goed leest, aangezien dit geheel niet gaat over het initiatief in Belgie en het enkel gaat over een risico wat er kan zijn. Ik denk dat iedereen het erover eens is dat er prachtige initiatieven bestaan zoals Ziezo, anbn en He (en wellicht ook dit Belgische initiatief). Dit is volgens mij slechts een overdenking en niet echt reden voor een dergelijke “aanval” lijkt mij.

    Scarlet schrijft deze artikelen nu eenmaal en een kritische noot onder een artikel kan denk ik nooit kwaad. Jammer dat je je hieraan stoort.

    Groet,
    Proud moderator

    Beantwoorden
12. Donderdag & Dana

    20 januari, 2011

    In de eerste plaats even een korte uitleg: we zijn wel degelijk twee personen, maar mijn zusje (Dana) en ik delen dezelfde computer. Maar we delen ook wel dezelfde mening, dat sommige artikelen en opmerkingen soms wat ‘sturend’ zijn, en dat vind ik (Donderdag) inderdaad wat jammer. Het onderscheid tussen artikel of blog vervaagt dan, en volgens ons zit daar zeker wel verschil tussen wat betreft subjectiviteit. Wanneer het bij een vraag zou blijven (zoals ook in dit artikel staat) als ‘wat vind jij er van?’, is dat voor ons voldoende. Heel persoonlijk, inderdaad. Maar bovendien, een kritische noot vanuit de (toch wel trouwe)lezers lijkt ons ook geen kwaad te kunnen, toch?

    Wat betreft het onderwerp: we snappen wel dat er in een uiterst geval een risico kan zitten aan ervaringsdeskundige intitiatieven. Maar ook de georganiseerde hulpverlening is niet zaligmakend. Plus, we blijven bij donderdags eerste post, waarin ze uitlegde dat ervaringsdeskundige initiatieven een mooie opstap kunnen zijn richting georganiseerde hulpverlening, wanneer die ergens -zoals in Belgie- nog niet is.

    Beantwoorden
13. Margriet

    21 januari, 2011

    Ben het wel eens met het commentaar van Scarlet. Er zijn zoveel mensen die hun eetstoornis amper overwonnen hebben (of dat denken!) en dan gelijk allerlei initiatieven ontplooien om anderen te helpen. Soms gaat het heel goed. Maar soms lopen mensen ook gigantisch tegen zichzelf aan. Dan kost het hen teveel geld, ze worden dagelijks gebeld of gemaild en er wordt steeds meer een beroep op hen gedaan. Ook komt het voor dat iemand niet is opgewassen tegen alle trieste verhalen van mensen die het zo zwaar hebben, geen steun uit hun omgeving, etc.
    Er zijn in de afgelopen jaren heel wat van dergelijke initiatieven opgestart, therapeutische praktijken en groepen, waarbij de therapeut/ervaringsdeskundige in kwestie soms zelf een terugval kreeg.

    Beantwoorden
14. Justpink

    21 januari, 2011

    Ik weet dat je om ervaringsdeskundige te zijn je geen opleiding hoeft te volgen.
    NU nog niet.

    Maar ik zou dat denk ik wel een goede opleiding vinden voor de toekomst.
    mensen kunnen dan gestuurd leren hun ervaring te gebruiken in goede therapieen.
    En ik denk dat je wel moet vertrouwen op de scholen aan wie hun het diploma geven of niet ….

    Beantwoorden
15. Prue

    21 januari, 2011

    Ik vind het een mooi gebaar, zeker om dit samen met anbn te doen. Het kan een opstap zijn naar meer openheid en de weg vergemakkelijken naar professionele hulp. Zoniet in Belgie, dan in Nederland.

    Zelf vind ik het meest ideaal als iemand zowel ervaringsdeskundig als professioneel deskundig is. Maar ideaal is niet altijd haalbaar.

    @Scarlet: Ik zie nu al steeds meer zogenaamde “ervaringsdeskundigen” opstaan en hun eigen praktijk oprichten, waarbij ik mijn vraagtekens zet….

    Moet ik dit persoonlijk opvatten?

    En hoe zit het dan met bijvoorbeeld Monique Rosier over wie een stukje op de Proudsite heeft gestaat?

    Waar ben je precies op tegen wat betreft ervaringsdeskundigen die zich inzetten om anderen een hand te reiken?

    Beantwoorden
16. Justpink

    21 januari, 2011

    Ik begin in augustus aan de MBO opleiding aan t zadkine van Rotterdam.

    Maar ik moet eerlijk zijn, ben er nu nog niet helemaal.
    Weliswaar zijn het vooral de achterliggende dingen die parten spelen, maar als ik er in augustus nog niet mee om kan gaan, begin ik ook niet aan de opleiding.

    maar op een of andere manier weet ik 100% zeker dat die knop bijna om is.
    En ik ga er gewoon voor!

    Beantwoorden
17. C.

    21 januari, 2011

    Als inwoner van Leuven en regelmatige bezoekster van het inloophuis kan ik je vertellen dat ze daar zeker nog niet zo ver zijn op het gebied. ANBN heeft bijvoorbeeld veel minder geld dan organisaties in Nederland als Ziezo 😉

    Met goede begeleiding van ANBN (waar zeker ook mensen met afgeronde opleidingen zitten), zou het mogelijk wel kunnen werken. Het lijkt met niet dat ANBN een instabiel persoon steunt, toch? 😉

    Beantwoorden
18. Els

    21 januari, 2011

    Ik wil hier toch even wat dingen rechtzetten.
    Nathalie en Pascal hebben samen de eetstoornis van Nathalie overwonnen. Ze zijn intussen al een hele tijd betrokken bij de werking van AN-BN en hebben een opleidingstraject doorlopen (mee gesprekken begeleiden onder begeleiding van vrijwilligers die al meer dan 10 jaar meedraaien en opgeleid zijn voor dit soort vrijwilligerswerk).
    Daarnaast worden ze ook ondersteund en begeleid door AN-BN en door mezelf. Het is dus niet zo dat de eerste de beste ex-patiente zomaar zonder voorbereiding haar deur openzet. Dit project heeft heel wat voorbereidingswerk doorlopen achter de schermen en het koppel heeft wel degelijk vorming doorlopen om dit soort lotgenotencontact te kunnen begeleiden.
    Dat lees je natuurlijk niet in artikels in de krant, maar ik kan het jullie wel zeggen, aangezien ikzelf de persoon bij uitstek ben die jullie JUISTE informatie kan meegeven (ipv enkel speculaties).

    En verder wil ik ook gewoon even beamen dat wij in een apenland leven, waar miljoenen gestopt worden in het beperken van de obesitasepidemie, maar waar eetstoornissen nog steeds stiefmoederlijk behandeld worden. We zijn volop aan het lobbyen en proberen onze werking in verschillende provincies verder uit te breiden. Dankzij de medewerking van Nathalie en Pascal in Kortrijk. En dankzij de medewerking van enkele andere vrijwilligers in de provincie Limburg (zie http://www.hulpbijeetstoornissen.be).

    We zijn dus bezig met de boel op stelten te zetten en met het opzetten van nieuwe initiatieven. In plaats van af te breken zou het fijn zijn als mensen gewoon eens een kijkje gaan nemen en dan op basis van hun ervaringen een mening formuleren (die voor ons veel interesssanter is, omdat we dan ons aanbod kunnen aanpassen op basis van de feedback die we krijgen).

    Beantwoorden
19. Scarlet

    21 januari, 2011

    Nogmaals: mijn persoonlijke noot gaat niet over Nathalie (of over andere specifieke mensen), aangezien zij zeker goed zal worden begeleid door de ANBN.

    Het is enkel een overdenking en mogelijk risico wat kan ontstaan in situaties waar te weinig/ geen begeleiding is.

    (zie ook reactie van Margriet)

    Beantwoorden
20. marina

    23 januari, 2011

    Ik wil toch ook even reageren op de berichten die ik hierboven las.
    Ik ben zelf vrijwilligster (ook ervaringsdeskundige) bij ANBN en ik kan jullie verzekeren dat men de mensen daar niet zomaar met een of ander initiatief (zoals nu het inloophuis in Kortrijk) van start laat gaan.
    Mensen worden zeer zeker voorbereid en bijgestaan door de mensen van ANBN die al heel wat ervaring hebben met het helpen van mensen met een eetstoornis.
    Er worden regelmatig thema-avonden, workshops e.d. gegeven, niet alleen door de zogenaamde ervaringsdeskundigen maar eveneens door professionele hulpverleners die werken met mensen met eetstoornissen.
    Ik heb zelf door mijn vrijwilligerswerk binnen de vereniging ook al heel vaak ervaren dat een gewone babbel als ervaringsdeskundige mensen vaak dat extra duwtje in de rug kan geven om toch professionele hulp te gaan zoeken.
    En dat is toch iets wat heel belangrijk is !

    Beantwoorden
21. nina

    6 januari, 2015

    ik had even een vraagje .. mijn beste vriendin haar dochter is 23 en heeft anorexia .. ze is al in Gent en Leuven binnen geweest in het ziekenhuis , maar altijd diezelfde therapie’s lijkt haar niets .. ik was nu op zoek naar ex anorexia patienten die ergens aan de westkust wonen , die samen met ons haar verder kunnen helpen .. wij weten op dit moment echt niet meer wat te doen ..en we dachten dat praten met ex anorexia patienten haar zou kunnen helpen ..
    alvast heel erg bedankt

    Beantwoorden
22. pieput

    3 maart, 2023

    Misschien hebben ze meer vertrouwen in de ervaringsdeskundige die dat proces al heeft doorlopen en het van binnen uit kent. In ziekenhuizen en eetstoornis klinieken hebben ze van die protocollen en gaan niet uit van het grijze gebied. Iedereen is weer anders en uniek, Men kon wel een time out aanvragen heb ik gehoord voor als het te veel werd. Soms willen ze te snel en te veel en te veel haast en als het niet op een bepaalde tijd het eten op is dan grijpen ze in terwijl iemand al heel erg z"n best heeft gedaan en dit kan er voor zorgen dat iemand de handdoek in de ring kan gooien Wat zit er achter en nu hangen er steeds meer aan aan de brede visie en dat de beperkte visie van eten en gewicht sneller leidt tot terugval met dat iemand er met nog een lager gewicht uit kan komen en dat werkt desillusie in de hand bij de omgeving en is ontmoedigend en weinig uitdagend. het oude leven weer oppakken met vervulling en voldoening in het leven staan en dat men het goed heeft met zich zelf. Van dat zo"n ervaringsdeskundige een vertrouwensband opbouwt met interesse en dat je je geen nummer voelt maar persoon en dat daar naar gekeken wordt.

    Beantwoorden